bronchiëctasieën me af en toe minder diep kunnen ademhalen

Dag, ik ben begin vorig jaar veel beginnen hoesten. Geen droge keel, vooral veel hoesten na eten of zware fysieke inspanning. Ik ben 10j geleden gediagnosteerd voor kanker 'Morbus Waldenström'.

Al heel wat doorworsteld. 2x zware chemo en allogene- en autogene stamceltransplantaties. okt 2014 15 dagen spontane coma (dus zonder aanwijsbare reden). heel wat maanden ziekenhuis achter de rug. Begin mei 2016 zware depressie en opname (3 1/2 maand). Dit door bijwerkingen na (te) lang nemen 'Topamax en Keppra'. Alles is nu niet oké.

Diagnose (3) die fout waren. Ik heb 3x 10dagen antibiotica moeten nemen en een 8tal weken Prednison !!!

Uiteindelijk , na bloedcontrole bij de oncoloog ben ik naar een betere longarts gestuurd en die stelde vast dat ik vergrote

bronchen heb : verdict > bronchiëctasieën ! De specialist heeft de metingen van scans 10j geleden en tussendoormomenten en laatste scan 2 maanden geleden een verschil van 5mm vergroting. Ik heb nu blijkbaar de juiste medicatie Foradil 2x per dag en Axithromycine 500mg antibioticum( ma wo en vr 1/2) Enige bijwerking vlug moe , niet constand maar vooral 's avonds . De enige bijwerking die ik heb is een plek van ong.3 cm diameter en dat jeukt geregeld. Ik verzorg dit met CDB balsem en dan gaat het weg voor enkele dagen (met verbandje 's nachts). De oncoloog heeft me gezegd dat hij me, gezien mijn zware medische achtergrond , goed gaat opvolgen (om de 6 weken op controle en ook controle bij de longarts (scan). Wat ik ook heb de laatste maanden in eens soort dyslexie bij het typen op de laptop. Waar dit van komt weet ik niet. Goed, mentaal zit ik oged met mezelf? Fysiek is het 2x per week naar de gewone kiné om herstel te bevorderen van een knieprothese ( 5 dec 2017) . 5 Beurten bij een osteopaat en nu elke Wo naar manuele kinésitherapie , want ik heb een soort 'frozen' spieren en gewrichten). Rug achterkant tussen de schouderbladen en pijn die uitstraalt naar beneden. En dit verergerd geregeld de pijn die ik heb in mijn R-heup (die volgend jaar zal vervangen worden door een volledige prothese. Allee vooruit: ik hou de moed erin, en besef maar al te goed dat ik toch heel krachtig ben en krijg veel complimentjes van vrienden en kennissen... Ik was wel heel geschrokken als ik de diagnose van de bronchiën kreeg :):):)

mede door het feit dat ik dat niet kende. Ik wens iedereen hier toch een goeie toekomst, genezing,verbetering en aanvaarding en vororla steun in jullie omgevind. Dat is noodzakelijk in het herstellen of verbeteren , in het gevecht tegen kanker enzo !!! :)