Zorgen, zorgen

Hallo allemaal,

Ik zal me eerst even kort voorstellen. Ik ben een jongeman van 39 jaar en ben nu al meerdere jaren bekend met zeer ernstig oncontroleerbare astma. Aanvankelijk voordat deze diagnose werd gesteld kreeg ik eerst de diagnose COPD gold 3. Na besproken te zijn geweest in een multidisciplinair overleg onder de longartsen van mijn ziekenhuis werd geconcludeerd dat ik gezien mijn leeftijd toch astma heb met een emfyseem. Ik werd toen overgenomen door een andere longarts. En word behandeld als Astma patient.

Ik heb jaarlijks zeker 2 a 3 keer een ziekenhuis opname nodig waarbij de laatste opname bijna sprake was van beademing op de IC dit alles ivm mijn aandoening, Daarnaast gebruik ik zeker maandelijks wel een kuur prednison. Mijn situatie is het afgelopen jaar zodanig verslechterd dat ik bijna geen conditie meer heb en inmiddels ben gestart met 2x per week fysiotherapie. Ook ben ik voortdurend benauwd. Ik ben zodanig beperkt dat ik niet meer ver kan lopen, moeite heb met traplopen en soms geholpen word met douchen.

Zoals je je kan voorstellen levert deze situatie veel problemen op op gebied van werk. Ik heb een mooie functie bij de overheid, een baan waar ik ontzettend gelukkig mee ben. Nu loopt mijn contract af in december. En zit ik al sinds afgelopen mei in de ziektewet. Mijn werk is zeer begripvol en gunt mij zeker de tijd om aan mezelf te werken.

Toch zit mij het een en ander erg dwars. Ik ga waarschijnlijk uit dienst terwijl ik in de ziektewet zit. Ook maak ik mij veel zorgen hoe ik een nieuwe aanstelling moet gaan krijgen in deze situatie. Ik ben dus vaak ziek, en vraag me hardop af, welke werkgever zo'n werknemer wil.

Mijn longverpleegkundige kan niet goed adviseren in deze. Zij vind het ook vervelend maar kan weinig meer doen dan ze al doet. De longarts is van mening dat ik te jong ben om al zoveel problemen te ervaren, en adviseert mij telkens aangepast werk te zoeken en heeft mij een aantal jaar geleden laten revalideren om te proberen alles eruit te halen wat er was. Haar beredenering is dat ik simpelweg te jong ben om te denken over stoppen met werk en spoort mij aan om te blijven vechten. Ondanks dat ik me steeds ziek moet melden en ondanks dat ik regelmatig in het ziekenhuis lig en al een aantal jaren al parttime werk.

Mijn vraagstelling is dus hoe kan ik het beste omgaan met deze situatie en wat kan ik doen? Bestaat er iets waar ik informatie kan inwinnen over mijn situatie en rechtspositie. Kan ik zomaar weer solliciteren met het risico dat ik me vaak ziek moet melden. En nog een heel scala aan vragen die ik in mijn hoofd heb.