De laatste meidagen.

Wat een weekend.
Eerst wint FC Barcelona van Manchester United, en op zondag wint ADO van Groningen.
En wat was het een spannende wedstrijd zeg.

Zaterdags lekker rustig aan gedaan, niet veel te doen en ook weinig zin om wat te doen.
S'avonds lekker op de bank geklommen met mijn vriend en gewoon lekker voetbal gekeken.
Om de volgende dag niet uit te kunnen slapen, omdat we om 11 uur naar het stadion zouden gaan.
Slecht geslapen dus ik was al een beetje brak. Eerst de wedstrijd gekeken, iedereen daar op dat plein had zowat een hartverzakking gekregen van de wedstrijd, nagels waren al helemaal afgekloven door de zenuwen  :+. Uiteindelijk kwam alles goed, wonnen ze, en hebben ze zich gekwalificeerd voor Europa League.
Voor de niet voetballiefhebbers voor ons, voor ADO heeft dit 24 jaar geduurd om dit te bereiken.
En nu kan ik zeggen, ik was erbij!  :s)

Thuis even geslapen, want ik was helemaal gesloopt. En knalrood, in mijn gezicht was ik goed verbrand en in mijn nek ook. Om 6 uur weer teruggegaan naar het plein om de huldiging te vieren. Helaas liep dit voor mij niet geheel goed af.  Rond half 8 waren de spelers er, en om dat allemaal te vieren gingen er diverse rookbommen en vuurwerk af. En dat zorgt voor rook natuurlijk. Een sjaal voor mijn mond was een tijdelijke oplossing, benauwd ben ik niet echt geworden, maar ineens kreeg ik helemaal geen lucht meer.
In paniek geraakt en geprobeerd uit de menigte te gaan. Maar om nou tussen zoveel mensen even je medicijnen in te nemen.. Dat deel van acceptatie heb ik nog niet gehad. Toch maar even zonder voorzetkamer gedaan. Ik kan het nog steeds niet, ik heb dan nog steeds het gevoel voor paal te staan!

Gelukkig gingen we 15 minuten na dit voorval naar huis. Heel me keel deed pijn, maar het was niet echt me keel want het deed geen pijn bij het slikken, zou het dan toch mijn luchtpijp zijn??

Op maandag gewoon gaan werken, en in de middag kreeg ik slecht nieuws.
H+B, de thuiszorgorganisatie waar ik voor werk, heeft dochterbedrijven. H+B Meerzorg, en diverse divisies hiervan zijn failliet. Dus ik ben als een gek gaan solliciteren. Gewoon omdat ik niet 'ineens' zonder werk wil komen zitten. Geluk bij ongeluk misschien maar ik had het er al niet helemaal naar mijn zin. Ik zeur niet snel over mijn werk, maar als de communicatie aan hun kant slecht loopt, de cliënt niets te horen krijgt en ik ook niet, dan houdt het snel op natuurlijk.

Gister gebeld voor een uitzendbureau, gistermiddag gegevens ingevuld met wat formulieren en straks net voor de middag een telefonisch intakegesprek voor een callcenter bedrijf. Het is niet alles, maar het geeft me wel de ervaring voor straks inbound callcenter, en daarna zelfs receptioniste, alles voor ervaring toch?

8 juni ga ik weer verder met fysio, eerder kon ze niet. Ik heb er zin in. Want ik weet dat ik er veel aan ga hebben, en dat ze er ook voor kan zorgen dat ik minder erg in paniek raak dan dat ik zondag deed. Dan weet ik in elk geval hoe ik moet reageren erop.

Lief heeft vandaag zijn laatste examen voor dit schooljaar, maandag had hij er ook een, en die haal de hij met een 8! Het is van CAD tekenen en schijnt ingewikkeld te zijn, dus ik duim voor hem.
Dan hoeft tie nog maar een jaartje naar school toe.  *O*

:W :W