hoi ik ben Marthe

02-09-2018 om 18:22 uur

Beste allemaal,

Ik ben een vrouw van 35 jaar. Ik heb overgevoelige luchtwegen slijmvliezen met heftige reactie op allergie, weer en luchtjes/luchtvervuiling. Ik gebruik diverse medicijnen per dag. Ik loop hier ongeveer 10 jaar mee. De huisarts die ik als kind al had heeft gezegd dat het niet meer overgaat. Ik ben wel blij dat mijn longen niet altijd ontstoken zijn maar zijn wel vernauwd. Als ik veel last heb kan sterke medicijnen krijgen.

Ik heb ook autisme daardoor heb ik al mijn leven moeten aanpassen. Daardoor kan ik automatisch beter instellen op benauwd zijn en rustig leven. Ik merk wel dat ik er moeite mee heb om er niet angstig of bezorgt te zijn. Ik lees al een paar maanden mee ik lees dat mensen veel moeite hebben met acceptie. Ik merk dat ik moeite heb als ik mijn leven moet aanpassen zoals meer medicijnen nemen en minder doen.

Ik hoop meer mee te lezen en me hart te luchten.

Login of registreer om te reageren
02-09-2018 om 19:34 uur

Welkom hier, ook best logisch dat je er moeit emee hebt, het valt ook niet mee.
Je hebt ook nog autisme erbij dus 2 dingen waar je een aangepast leven voor moet leiden.
Je kunt altijd je hart luchten hier en er is veel te lezen.
Sterkte en groetjes

Login of registreer om te reageren
03-09-2018 om 08:27 uur

Welkom hier, Marthe.
Je kunt ook van de nood een ducht maken. Je beperkingen hoeven voor veel andere dingen geen bezwaar te zijn. Dat je aan bepaalde activiteiten niet mee kunt doen, is misschien vervelend maar je kunt daarnaast wel weer uitblinken in andere dingen waar je wel veel voldoening uit kunt halen. Focus op wat kan, niet op wat niet kan.

Het is maar een voorbeeldje uit mijn eigen leven:
Ik werd geboren met een hartafwijking en mocht in m'n jeugd me niet inspannen of opwinden.
Ik werd in een hoekje gezet met een blanco stuk papier en een potlood.
Lang verhaal kort: Tekenen is mijn vak geworden. Tegenwoordig met de computer.
Zo zie je maar. Met een "handicap" kun je heel ver komen. Dat "gehandicapt" zijn verdwijnt gewoon uit beeld.
Het wordt een deel van je leven. Een deel van je identiteit.

Login of registreer om te reageren
03-09-2018 om 11:35 uur

Welkom Marthe,

Acceptatie is ook voor sommige mensen moeilijk. Ook voor mij. Lees en schrijf mee, kan ook fijn zijn.

Groetjes Anna

Login of registreer om te reageren
03-09-2018 om 11:35 uur
Reactie op balling

Welkom hier, Marthe.
Je kunt ook van de nood een ducht maken. Je beperkingen hoeven voor veel andere dingen geen bezwaar te zijn. Dat je aan bepaalde activiteiten niet mee kunt doen, is misschien vervelend maar je kunt daarnaast wel weer uitblinken in andere dingen waar je wel veel voldoening uit kunt halen. Focus op wat kan, niet op wat niet kan.

Het is maar een voorbeeldje uit mijn eigen leven:
Ik werd geboren met een hartafwijking en mocht in m'n jeugd me niet inspannen of opwinden.
Ik werd in een hoekje gezet met een blanco stuk papier en een potlood.
Lang verhaal kort: Tekenen is mijn vak geworden. Tegenwoordig met de computer.
Zo zie je maar. Met een "handicap" kun je heel ver komen. Dat "gehandicapt" zijn verdwijnt gewoon uit beeld.
Het wordt een deel van je leven. Een deel van je identiteit.

Toch leuk Balling! Zo zie je maar er komt toch wel iets goeds uit. :)

Login of registreer om te reageren
03-09-2018 om 11:40 uur
Reactie op Anna50
Reactie op balling
Welkom hier, Marthe.
Je kunt ook van de nood een ducht maken. Je beperkingen hoeven voor veel andere dingen geen bezwaar te zijn. Dat je aan bepaalde activiteiten niet mee kunt doen, is misschien vervelend maar je kunt daarnaast wel weer uitblinken in andere dingen waar je wel veel voldoening uit kunt halen. Focus op wat kan, niet op wat niet kan.

Het is maar een voorbeeldje uit mijn eigen leven:
Ik werd geboren met een hartafwijking en mocht in m'n jeugd me niet inspannen of opwinden.
Ik werd in een hoekje gezet met een blanco stuk papier en een potlood.
Lang verhaal kort: Tekenen is mijn vak geworden. Tegenwoordig met de computer.
Zo zie je maar. Met een "handicap" kun je heel ver komen. Dat "gehandicapt" zijn verdwijnt gewoon uit beeld.
Het wordt een deel van je leven. Een deel van je identiteit.

Toch leuk Balling! Zo zie je maar er komt toch wel iets goeds uit. :)

Ik klaag ik niet, hoor! Ben er zelfs heel trots op. Ik woon in 'n huis wat ik helemaal zelf bij elkaar gekrast heb.
Zo zie je maar. Aan alles valt een mouw te passen. Zelfs zonder arm.

Login of registreer om te reageren