Vernauwing

September 2009 stortte ik in tijdens een weekendje fietsen waarbij ik geen lucht meer kreeg en dacht te gaan stikken, via de huisarts kwam ik bij de longarts terecht die mij aan allerhande onderzoeken onderwierp, diagnose in eerst instantie?..... astma. Gelukkig had ik een longarts die goed luisterde en mijn gevoelens heel goed begreep en mij echt gerust wilde stellen omdat ik te oud voor astma bleek te zijn , meerdere onderzoeken werden gedaan met alle bijbehorende pufjes etc. Ik bleek een medisch wonder te zijn want uit alle testen kwam tevoorschijn dat dat het niet kon zijn.
Na een histaminetest (waarbij ik bijna stikte) ging het helemaal verkeerd en de longarts wilde onmiddelijk een brochoscopie doen. Zo lag ik binnen twee weken op de OK voor deze ingreep waarbij naar voren kwam dat ik een verkleving in mijn luchtpijp had zitten die mijn pijp voor 2/3e afsloot.
Niet verwonderlijk dat ik amper fut had, niet meer kon sporten vanwege ademnood en constant moe was. Een afspraak met de longlaserarts was dus ook snel een feit en eind januari werd ik gelaserd. Het resultaat was na een week zichtbaar en voor 2 maanden lang voelde ik mij weer helemaal toppie, helaas ben ik weer terug bij af en heb ik het weer benauwd met alle andere kwaaltjes die ik vooraf ook had.
Ik wordt hier heel erg depressief van en zie het vaak niet meer zitten, mijn werk lijdt eronder want energie heb ik niet en ook ben ik niet zo'n leuke moeder meer, ik ben altijd moe en mijn dochter ziet alleen maar een moeder die slaapt op de bank of lusteloos voor de tv hangt.
Wie herkent dit en weet wat ik nog kan doen? De laserarts heeft mij al laten weten voorlopig geen ingreep te willen doen (na weer een bronchoscoop twee maanden terug)