Zomaar een gedicht #2

Hester,
Ik vind het heel goed van je dat je dat kan: je uiten in gedichten.
Vertellen hoe je je voelt en wat het met je doet.
En het zijn ook nog eens mooie gedichten.
Oma Akke

Lieve Hester :W 
je bent 'n schat, weer 2 hele mooie ontroerende gedichten,met pure waarheid.
Ik Wens jou 't Alleraller Beste toe... ^O^
Dikke Knuffel
groetjes  Dorethé O+ O+ O+

Het landschap flitst voorbij.
Een vreemde man zit aan mijn zij
lachende vrolijke gezichten gaan aan mij voorbij

De zon gaat weer schijnen
de donderende wolken verdwijnen

Het was een nare droom
Alles gaat nu weer gewoon
Nooit is er iets gebeurd
Er is geen mens die nu nog zeurt
Maar jij bent uit mijn leven gescheurd
Het zonnetje dat mij opbeurt

Even was ik speciaal
Bij jou deed ik altijd mijn verhaal
Bij jou mocht ik altijd zijn
De gedachte aan die dingen die we samen deden doet me nu veel pijn

Zal mijn gevoel altijd ingewikkeld zijn
Ik mis je mijn lieve opa onze tijd was super fijn
Wanneer zul je weer bij me zijn

Xxx troetel

wow troetel heb de tranen in mijn ogen....... snap je gevoell denk ik

Het leven is te mooi om ruzie te maken
waarbij je mij altijd weer weet te raken

Het leven is te mooi om te vechten
de goede winnen het altijd van de slechte

Het leven is te mooi om te geven om materieel goed
de mensen om je heen is wat je goed doet

Het leven is te mooi om jezelf dood te roken
je weet het, daarvan begin ik altijd van binnen te koken

Het is leven is te mooi om alle dagen te slapen
medicijnen naast mn bed is vaak het beste wapen

Als het leven dan echt zo mooi is
Kan iemand mij vertellen waarom er dan nog steeds ruzie is?


Sorry, ik moest het ff kwijt, het slaat nergens op..

Twix

HOE BEDOEL JE; SLAAT NERGENS OP??? het is juist hartstikke mooi! misschien kun je hem eens aan je ouders laten lezen (als het weer iets beter gaat). Niet zo negatief doen hoor! hij is echt prachtig!

Wauw heel erg mooi. echt precies zoals het is.

Zoveel te vragen

Als ik in de lucht zweef
denk ik na of er ooit genoeg lucht voor mij zal zijn
Als ik in de sneeuw zit
vraag ik me af of ik het ooit nog warm zal hebben
Als ik in het donker zit
Vraag ik me af of het ooit weer licht zal zijn
Als ik ziek ben
vraag ik me wanneer ik beter word
Als ik alleen ben
Vraag ik me af of ik ooit weer samen zal zijn
Als ik onder water zwem
Vraag ik me af of ik ooit nog boven zal komen

Als ik aan de zee in de zon zit
denk ik aan de leuke tijden die nog komen gaan
Nu zit ik binnen voor het raam
en denk niet dat die leuke tijden nog komen
Ik blijf dan ook maar binnen lekrr verder dromen

Hebb zoveel vragenn wordt er een beetje moe van
xx troetel

Hoi allemaal,

Heb weer een beetje bij zitten lezen.
Wat staan er weer een hoop  prachtige gedichten op!
We zouden ze moeten bundelen!

Hier vanuit het revalidatiecentrum heb ik weinig tijd om te dichten.
Bovendien zit er altijd wel iemand om je heen en dan is het moeilijk jezelf te uiten.
Maar als ik even de tijd heb lees ik ze met plezier!

Wat geweldig dat we allemaal zo heerlijk kwetsbaar zijn en elkaar zo goed begrijpen.

Liefs Hellen.

Astma


Ik wil jullie iets vertellen het gaat over mij
Ik maak van iets simpels een geheim ik ben niet helemaal vrij
Ontkennen is iets wat ik graag doe
Maar soms valt het op dan weet ik niet meer hoe
Dan moet ik het wel zeggen
Mensen gaan vragen of ik het uit wil leggen
Waarom loop jij zo te hijgen
Dan wil ik het eigenlijk niet zeggen ik wil het liefste zwijgen
Als het goed gaat helemaal dan hoef ik niets van medicijnen te weten
Maar als het slecht gaat baal ik dat ik ze ben vergeten
Ik ben jong dus ik moet alles kunnen ik heb de energie
Maar soms kan ik niet meer omdat ik het niet zie
Ik neem niet alleen mezelf in de maling hiermee
Maar ik sleep jullie erin mee
Soms kan ik benauwd worden en dat voelt dan heel naar
Het verschilt keer op keer zelf vind ik dat raar
De ene keer ga ik hoesten als een zeehondje of ik krijg alleen geen lucht
Wat een energie kost dat ik ben me dan bewust van elke zucht
Ik ben dan afwezig en heel erg moe
Ik weet dan ook niet meer zo goed wat ik doe
Ik ben niet bang daarvoor ben ik te druk met ademhalen
En als ik weer bijkom zit ik flink te balen
Ik hoop dan dat niemand het heeft gezien maar soms kan je er niet omheen
Ik voel mij tijdens een aanval vaak zo enorm alleen
Dat komt omdat ik mijn mond hou
Omdat ik niet eens mijzelf vertrouw
Ik denk dat het tussen mijn oren zit of dat ik het verzin
Dat ik astma heb gaat er bij mij gewoon niet in
en toch is het zo en het hoort bij mij
En door het te accepteren en te zeggen word ik weer vrij
Daardoor neem ik jullie serieus door dit te vertellen wees alsjeblieft niet bang
Dat ben ik ook niet ik heb het eigenlijk al lang.
Ik ben ook niet bijzonder of anders
Ik ben gewoon inge maarja dan met astma het is niet anders
Mijn puffer, ventolin ligt in mijn tas maar puffen kan ik alleen
en ik raak niet buiten westen het enige wat ik fijn vind dan is een arm om mij heen
dat vind ik moeilijk om te vragen ik vind mezelf dan al snel te veel
dat stuk in mij is hard naar mezelf en koud en kil
Vanessa de vorige keer toen ik hier een aanval kreeg dacht ik voor het eerst nu val ik zo neer
Maar jij was op tijd jij zag dat het niet goed ging die keer
Dankjewel daarvoor jij deed precies waar ik altijd zo naar verlangde die arm om mij heen
Zo voelde ik mij even niet zo enorm alleen.



Zo dit gedicht ga ik voorlezen op een cursus die ik doe. Heb de mededeling gekregen waar ik het helemaal mee eens ben ( ooit schreef ik ook hier dat ik het anderen niet vertelde. maar je neemt dan dus niet alleen jezelf in de maling maar ook de ander en dat wil ik niet. ) dus ik ga het aan de groep die ook die cursus volgt ( ong 8 mensen ) vertellen. zodat zij snappen wat gebeurd als ik ga zeehonden of als ik het opeens benauwd krijg....... vind dat ze daar recht op hebben. vandaar die naam erin. de eerste avond kreeg ik namelijk een aanval. diegene hielp mij heel fijn.