Dat je werk wil als dat niet kan door lichamelijke gebreken en dat je je daar rot over voelt zijn blijkbaar normale reacties :Y heb dat op school geleerd :o alsof dat geen open deur was.
Best prima. Was niet helemaal fit vanmorgen maar toch m'n fietsprogramma kunnen doen en armen en benen qua kracht. Roeien wel overgeslagen maar ook qua tijd. Nog een tijd met de fysio zitten praten ook. Volgens haar is een deel ook te wijten aan mijn karakter dat ik veel te streng ben voor mezelf en veel te veel wil. Zit natuurlijk een kern van waarheid in maar dat is niet zo één-twee-drie opgelost. Zij vond ook dat ik meer kon dan ik dacht conditoneel maar daar ben ik het niet zo mee eens. Dat m'n saturatie goed blijft, zegt bij mij niet zoveel.
Na de reva koffie gedronken met een aantal mensen die hiervoor ook gerevalideerd hebben, was echt super gezellig en wat een herkenning :) Daarna nog ff bloed laten prikken en toen lekker naar huis, gegeten en tukkie gedaan op de bank en net utizending gemist gekeken.
Ik solliciteer me suf Suus, al 2,5 jaar (en daarvoor in de zw, ben er bijna 4 jaar uit) en ze willen me niet meer....tenminste dat gevoel krijg je bijna
Ik solliciteer me suf Suus, al 2,5 jaar (en daarvoor in de zw, ben er bijna 4 jaar uit) en ze willen me niet meer....tenminste dat gevoel krijg je bijna
Ik begrijp het heel goed, ik kom door mijn studie met best wel wat mensen in aanraking die afgekeurd zijn of niet aan werk komen omdat ze ziek zijn. Dus ik zie heel vaak wat dat met mensen doet :Y Het zou tijd worden dat de economie aantrekt en er weer te veel werk komt.
Hoorde vanmorgen ook zoveel verhalen over rare werkgevers en arbo-artsen. Ik heb soms pech met mijn collega's maar gelukkig een goede bedrijfsarts en een teamleider die zelf zegt dat hij het ook nietweet en geen arts is en haar advies overneemt.
Hoorde vanmorgen ook zoveel verhalen over rare werkgevers en arbo-artsen. Ik heb soms pech met mijn collega's maar gelukkig een goede bedrijfsarts en een teamleider die zelf zegt dat hij het ook nietweet en geen arts is en haar advies overneemt.
Jaaa... Ik zat er ooit na een opname... bij de bedrijfsarts. Ik vertellen hoe het ging. Hoeveel pred-kuren per jaar enzo. En hij meeleven, wat erg... wat veel... blahblah... En wanneer ga je weer meer werken.... Huh???
Jaaa... Ik zat er ooit na een opname... bij de bedrijfsarts. Ik vertellen hoe het ging. Hoeveel pred-kuren per jaar enzo. En hij meeleven, wat erg... wat veel... blahblah... En wanneer ga je weer meer werken.... Huh???
Had iets anders verwoord kunnen worden door die arts :Y
Jaaa... Ik zat er ooit na een opname... bij de bedrijfsarts. Ik vertellen hoe het ging. Hoeveel pred-kuren per jaar enzo. En hij meeleven, wat erg... wat veel... blahblah... En wanneer ga je weer meer werken.... Huh???
De eerste keer dat ik er kwam, vond ze me zo benauwd en alles en toen vond ze dat ik ook echt nog niet kon werken en dat vond ik toen al heel begripvol. Blijf elke keer wel zenuwachtig als ik erheen moet maar kom er altijd wel weer opgelucht vandaan.
Hallo allemaal :W
Dat je werk wil als dat niet kan door lichamelijke gebreken en dat je je daar rot over voelt zijn blijkbaar normale reacties :Y heb dat op school geleerd :o alsof dat geen open deur was.
Snap ik ook!
Hoe was je dag verder Daan?
Best prima. Was niet helemaal fit vanmorgen maar toch m'n fietsprogramma kunnen doen en armen en benen qua kracht. Roeien wel overgeslagen maar ook qua tijd. Nog een tijd met de fysio zitten praten ook. Volgens haar is een deel ook te wijten aan mijn karakter dat ik veel te streng ben voor mezelf en veel te veel wil. Zit natuurlijk een kern van waarheid in maar dat is niet zo één-twee-drie opgelost. Zij vond ook dat ik meer kon dan ik dacht conditoneel maar daar ben ik het niet zo mee eens. Dat m'n saturatie goed blijft, zegt bij mij niet zoveel.
Na de reva koffie gedronken met een aantal mensen die hiervoor ook gerevalideerd hebben, was echt super gezellig en wat een herkenning :) Daarna nog ff bloed laten prikken en toen lekker naar huis, gegeten en tukkie gedaan op de bank en net utizending gemist gekeken.
Ik solliciteer me suf Suus, al 2,5 jaar (en daarvoor in de zw, ben er bijna 4 jaar uit) en ze willen me niet meer....tenminste dat gevoel krijg je bijna
Ik begrijp het heel goed, ik kom door mijn studie met best wel wat mensen in aanraking die afgekeurd zijn of niet aan werk komen omdat ze ziek zijn. Dus ik zie heel vaak wat dat met mensen doet :Y
Het zou tijd worden dat de economie aantrekt en er weer te veel werk komt.
Hoorde vanmorgen ook zoveel verhalen over rare werkgevers en arbo-artsen. Ik heb soms pech met mijn collega's maar gelukkig een goede bedrijfsarts en een teamleider die zelf zegt dat hij het ook nietweet en geen arts is en haar advies overneemt.
Jaaa... Ik zat er ooit na een opname... bij de bedrijfsarts. Ik vertellen hoe het ging. Hoeveel pred-kuren per jaar enzo. En hij meeleven, wat erg... wat veel... blahblah...
En wanneer ga je weer meer werken....
Huh???
Had iets anders verwoord kunnen worden door die arts :Y
De eerste keer dat ik er kwam, vond ze me zo benauwd en alles en toen vond ze dat ik ook echt nog niet kon werken en dat vond ik toen al heel begripvol. Blijf elke keer wel zenuwachtig als ik erheen moet maar kom er altijd wel weer opgelucht vandaan.
Precies... het was een hele rare overgang....
Maar bijna kerst? Hebben jullie wilde plannen??