Dokteren jullie zelf veel?

JAAAAAHH, ik dokter ook veel!!! ik vind t namelijk fijn als ik bijv nieuwe medicijnen heb om dan daar dingen over op te zoeken, ik heb bij een aantal al allergie of rare bijwerkingen gehad dus dan is het altijd handig om te weten wat er te verwachten valt. En wanneer je perse aan de bel moet trekken. Ik vind het ook wel belangrijk dat mensen niet onvoorgelicht naar een dokter gaan. Het kan wel als je net iets nieuws hebt ofzo. Maar als je al een tijdje een bepaalde aandoening hebt is het een beetje raar als je er als een jaknikker bij gaat zitten. Mijn ouders vinden het raar en denken dat ik dan sneller me zorgen ga maken, maar ik vind het alleen maar handig tot nu toe. Bijv met hooikoorts door internet weet ik dat ik vooral 's ochtends buiten mag zijn en liever niet 's avonds. En zonder internetten zat ik nu waarschijnlijk nog met de ziekte van Lyme, door die websites te lezen ben ik er achter gekomen dat het echt heel erg belangrijk is om zo vroeg mogelijk AB te krijgen. Door mijn studie weet ik ook wel iets over het menselijk lichaam, al is het wel erg weggezakt, alleen wat in het eerste jaar. En ik heb ook nog 2 jaar een EHBO-diploma gehad.
Tja je kan jezelf bang maken op internet, maar ja kan je vast ook wel zonder hypochonder worden. Bovendien heb ik als student aan de uni ook nog toegang aan de wetenschappelijke artikelen, best handig want sommige nieuwsberichten over astma zijn helemaal niet zo betrouwbaar als ze lijken...

Ik deed het vroeger altijd wel. Gewoon ook niet naar de dokter gaan maar een of ander homeopatisch gedoetje ergens vandaan halen, maar dat doe ik nu niet meer. Ben een jaartje geleden erachter gekomen dat ik bepaalde bestanddelen van medicijnen niet verdraag... dus toen ging dat een beetje fout en dus vertrouw ik maar op de dokter...

Ja ik zoek heel veel op over mijn gezondheid op internet. Ik ben een beetje hypochondrisch en door gericht informatie te zoeken op internet kan dat net geruststellend werken. Als het nodig is ga ik natuurlijk ook naar de huisarts. Verder heb ik overigens ook mensen in mijn omgeving die veel van medische zaken weten, die ik dus ook regelmatig raadpleeg. Het lijkt me een goede zaak om als patient goed geinformeerd te zijn. Het probleem met internet is trouwens wel dat niet alle informatie betrouwbaar is.

Ik zoek alles op wat mijn gezondheid betreft!

Als je het de arts vraagt kun je vaak niet alles onthouden of je begrijpt hem simpelweg niet.
Bovendien is de tijd die je hebt maar kort en krijg je ook vaak een beknopte uitleg.
Thuis zoek ik alles nog even na.
En toch heel vaak is het dan van "oh hoort dat er ook bij".
Vaak klopt het met de klachten en symptonen die ik heb en valt de puzzel langzaam op zijn plaats.

Ook als je een gesprek met een arts hebt en je weet er zelf al wat meer vanaf omdat je je ingelezen hebt, krijgt het gesprek al gauw een andere wending.
Ze houden je niet meer zo voor de domme omdat je niet voor een gat te vangen bent.

Groetjes Hellen

Zo'n drie, vier, vijf jaar geleden, toen ik veel klachten had, waaronder extreme vermoeidheid en 's nachts niet kunnen slapen, zocht ik ook hele middagen op het internet. Maar dit is zo'n klacht waar je alle kanten mee uit kunt: het kon allerlei oorzaken hebben, waaronder astma.

Ik ging ook naar de huisarts, die me een eenvoudig advies gaf: overdag niet gaan slapen, hoe moe je ook bent. 's Avonds altijd op dezelfde tijd naar bed, en 's morgens gewoon eruit, hoe moe je ook bent. Dan kun je 's nachts op den duur wél slapen.

Ik vond het maar een stom advies, want hoe kon dat nou als je zo moe bent dat je omvalt, tegen dingen oploopt, alles verkeerd doet en zegt, maar al mopperend op de dokter ging ik er langzamerhand toch naar leven. En warempel, de dokter had gelijk. Succesverhaal! Al doe ik, als het even uitkomt, wel 's middags wel  een power nap.

Bij nieuwe medicijnen las ik van alles, soms ook de testrapporten. Ik denk dat het komt omdat wij, mensen met astma,  afhankelijk zijn van artsen en medicijnen: als er iets mis is, wil je toch voorbereid zijn. Eigenlijk zou ik ook willen weten hoe een dokter naar zijn patiënten kijkt, hoe hij denkt, wat de procedures zijn. Mijn man moet vaak lachen om die interesse voor medische zaken die ik heb, ook maffe doktersseries op tv gaan er bij mij wel in. Nu ik me beter voel en al jarenlang dezelfde medicijnen heb, boeit het me allemaal wat minder, merk ik trouwens.

Zelf middeltjes van de (voordeel)drogist gebruiken, doe ik alleen tegen de spierkrampen. Als ik er veel last van heb, gebruik ik een of twee dagen de dubbele dosis. Mijn huisarts wil me namelijk geen magnesium voorschrijven.