Vrouw verdacht van vier babymoorden
06-08-2010 om 18:17 uurVrouw verdacht van drie babymoorden
Een 25-jarige vrouw uit het Friese Nij Beets in de buurt van Drachten heeft de moord haar baby’s bekend. Er zijn drie koffers met een lijkje op de zolder van haar ouderlijk huis gevonden. Er wordt nog een vierde koffer onderzocht.
De baby’s zijn ongeveer tussen 2002 en dit jaar geboren. De vrouw was 17 jaar oud tijdens haar eerste zwangerschap. De verdachte, een tandartsassistente, is woensdag aangehouden.
Het onderzoek naar de vrouw liep als sinds maart van dit jaar. De politie kwam haar op het spoor na tips van personen 'in haar naaste omgeving'.
Die zouden de vrouw meerdere keren zwanger hebben gezien, maar zagen de vrouw daarna nooit met een kindje. Volgens de vrouw had ze de kinderen afgestaan voor adoptie, maar daar had ze geen papieren van.
Ouders
De politie is sinds donderdag bezig met onderzoek in het huis. De vrouw woonde nog bij haar ouders. Zij zijn volgens de politie geen verdachten.
De ouders wisten ook niets van de zwangerschappen, aldus politiecommissaris Wim van Essen tijdens een persconferentie. Politie onderzoekt of anderen betrokken zijn bij de moorden.
Geschokt
In het dorp is geschokt gereageerd. Voor de 1700 inwoners is zaterdagmiddag om 14.00 uur een bijeenkomst in het dorpshuis. Hier zullen hulpverlening, politie en justitie aanwezig zijn om vragen te beantwoorden.
Bron
Zojuist heeft de politie bekend gemaakt dat ook in de vierde koffer een babylijkje is aangetroffen. Wat afschuwelijk; arme kindjes :'(
Ik hoorde het net op het nieuws. Hoe kunnen de in huis wonende Opa en Oma van de baby'tjes nou niks gemerkt hebben?
Werkgever: ik had geen reden voor twijfel
Politieafzetting in Nij Beets
De 25-jarige Friezin die wordt verdacht van de doodslag op vier eigen baby's werkte in 2006 als stagiair en sinds 2008 als assistente in de tandkliniek van Gerrit Ike in Beetsterzwaag. Hij leerde de vrouw kennen als een fijne collega: accuraat, open, spontaan. Over haar zwangerschappen wilde de vrouw weinig kwijt, vertelt Ike in een gesprek met de NOS.
"Ze was in 2006 zwanger, maar ontkende dit. Omdat ik er toen niet met haar over kon praten, heb ik het maar laten rusten. Het contact is immers toch anders met stagiaires.
In 2008 heeft ze een contract van mij gekregen. Afgelopen maandag was ze twee jaar in dienst. In 2009 bleek ze weer zwanger. Vooral in de laatste maand van haar zwangerschap, dat was in de zomer van 2009, kon je het goed zien, zeker doordat mijn personeel redelijk strakke bedrijfskleding draagt. Patiënten feliciteerden haar met de zwangerschap. Tegen mij heeft ze in vertrouwen verteld dat ze draagmoeder was en haar kind na de bevalling af zou staan.
Ik geloofde haar. Ze is een vrolijk, spontaan, open meisje. Het paste wel bij haar karakter om draagmoeder te zijn. Ik heb bovendien geen moment getwijfeld in verband met haar thuissituatie. Ze woonde nog thuis bij haar ouders samen met haar jongere zusje. Haar oudere broer is al het huis uit.
Na haar bevalling is ze een kleine maand niet op haar werk verschenen. Toen ze weer begon, hebben we niet veel met haar over de adoptie gepraat. Ik heb haar even gevraagd of het heftig was. Toen antwoordde ze: 'Ja, natuurlijk.' Meer zei ze niet."
Recherche
"Ongeveer vijf weken geleden verscheen bij mij voor het eerst de recherche aan de deur. De rechercheurs stelden kritische vragen over de zwangerschappen en adoptie van mijn medewerker. Na dit verhoor ben ik op internet informatie gaan zoeken over een adoptieprocedure. Ik kwam er onder meer achter dat de rechter je uit de ouderlijke macht moet zetten. Er komt dus nogal wat bij kijken.
Nadat ik informatie had verzameld ben ik naar haar toegegaan. Ik heb haar gevraagd hoe de adoptie is verlopen. Ze vertelde dat het adoptiebureau alles had geregeld; ze hoefde alleen maar een handtekening te zetten. Bij mij gingen de alarmbellen rinkelen. Bij de recherche heb ik mijn twijfels geuit.
De eerste keer dat de recherche contact met haar opnam, was de eerste week van juli. Toen heb ik haar vrij gegeven. Ze was na afloop van het gesprek erg vrolijk en vertelde dat ze psychische hulp zou krijgen naar aanleiding van haar adopties."
Lijkjes
"Afgelopen woensdag had ze weer een afspraak met de recherche. Hier was ik van op de hoogte; rechercheurs hadden me dinsdagavond al laten weten dat ze haar op kritische wijze gingen ondervragen. Op woensdag heeft ze in de vroege ochtend nog gewerkt. Om kwart voor tien ging ze weg.
's Avonds had ik nog steeds geen assistente. Om vijf uur heb ik de recherche gebeld. 'Ze komt morgen niet naar haar werk', zeiden ze.
Donderdag ben ik gebeld door de recherche. Ze vertelden dat het foute boel was. De baby's waren niet geadopteerd. Ik kon maar beter een vacature gaan plaatsen voor een nieuwe assistente. Hierop gaf ik aan dat ik de volgende dag mijn personeel bij elkaar wilde roepen om te vertellen wat er aan de hand is. Ik kreeg te horen dat er lijkjes waren gevonden.
Vanmiddag heb ik om half één mijn personeel ingelicht. Iedereen reageerde verslagen. Ze was een fijne collega. Accuraat, open, spontaan. Ze had het vak echt in haar vingers. Daar wil je er wel tien van hebben, maar nu niet meer."
Bron
Zo super triest, hoe eenzaam en wanhopig kun je zijn.
Idd erg triest. Ik vind erg raar dat thuis niemand iets gemerkt heeft van de zwangerschap en bevalling. En de babylijkjes zullen toch ook geroken hebben?
Wat ik niet begrijp: Waarom geen morning after pil en waarom geen voorbehoedsmiddelen?
Dat niemand iets gemerkt heeft vind ik ook onvoorstelbaar.
Het is nu eenmaal zo dat sommige vrouwen het heel goed kunnen verbergen. En ik denk dat de ouders van deze jonge vrouw zich nu ook vol vertwijfeling afvragen hoe kon dit gebeuren. En misschien denken ze wel van, had ik dat toen maar begrepen en vallen er nu puzzelstukjes op hun plaats. Het is vreselijk dat dit kan gebeuren en het is intriest en begrijpen zal waarschijnlijk niemand dit.
Hinke.