Docent op middelbare school

Hallo allemaal,

Dank voor jullie reacties! Ik heb gelukkig een eigen lokaal (maar moet ook regelmatig verkassen) en we hebben in veel lokalen al whiteboards! Erg prettig want dan heb je geen krijtstof in je klas! Verder laat ik de bovenraampjes altijd open en hebben we sindskort een nieuw schoonmaakbedrijf dat zelfs tijdens schooltijd de gangen schoonmaakt. Echt fijn! Verder heb ik idd altijd een dvd-les achter de hand voor als ik even op adem moet komen. Planten in m'n lokaal heb ik nog niet, maar wat is daarvan het voordeel? Want als het een bloeiende plant is, krijg ik juist extra last. Verder drink ik veel water de hele dag en puf en slik ik mijn medicatie trouw. Ik merk dat ik op zaterdag, vandaag dus, niets moet doen en echt mijn lijf moet laten bijkomen, maar het beroep is zo ontzettend gaaf dat ik het voor lief neem. Zie wel op tegen het voorjaar met al z'n pollen, de school ligt in de bossen, dus last van uitlaatgassen hebben we niet, maar straks misschien dus wel van pollen. Tot nu toe heb ik me nog niet ziek hoeven te melden. De wisselwerking van astma en het lekker in mijn vel zitten omdat dit beroep zo goed bij me past is dus gunstig.

liefs mies

Dat van die planten snap ik dus ook niet helemaal. Las het al eerder op het forum. Maar toen bij ons een caraverpleegkundige thuis kwam werd ons geadviseerd alle kamerplanten weg te doen.

Hallo,

Ik ben een docent muziek vooral in het voortgezet onderwijs en in het speciaal onderwijs.
Ik merk dat leerlingen vaak erg begripvol zijn als het een dag minder met je gaat (ook bij de meest lastige klassen). Als je uitlegt waarom het ff minder gaat, zullen ze daar rekening mee houden.

Wat mijn pedagogisch/didaktische tip dat nog is: als een klas rumoerig is, ga er dan niet overheen praten en je energie op een 'negatieve' manier erin stoppen. Ik wacht altijd rustig tot dat het stil is. Bij de klassen van HAVO/VWO leg ik ze uit dat het een beetje jammer is als ik zo lang moet wachten, want op die manier gaat het van hun eigen tijd af en zullen ze of thuis of na schooltijd op school nog moeten werken om er een fatsoenlijk cijfer uit te halen. Voor mij natuurlijk makkelijker omdat inzet redelijk zwaar meetelt. Vaak maakt VMBO leerlingen dit wat minder uit dan HAVO/VWO leerlingen en daarom spreek ik die juist persoonlijker aan en minder op de hele groep gericht.

Ik ben geen voorstander van straffen, maar je kan het wel toepassen op een manier die jou verder geen energie kost. Laat de klas nablijven. Elke minuut die jij moet wachten schrijf je op het bord (zodat ze zien dat ze niet goed bezig zijn) en die minuten halen ze na school maar weer in dmv nablijven of extra werk. Dit werkt vooral bij zeer moeilijk klassen (zoals in mijn geval bij het speciaal onderwijs) erg goed.

Ik werk nu met compleet ontspoorde jeugd in een soort internaat. Ik heb best last van dat ik tril door mijn medicijnen. Dit zien zij uiteraard ook. De meest moeilijke, agressieve 'straatjongens' vroegen waarom ik dat deed. Ofdat ik zenuwachtig was of zo. Dus ik uitgelegd dat ik astma heb en dat dit komt door de medicijnen. Ik schrok in eerste instantie wel van de vraag, omdat ik niet wist wat hun reactie zou zijn. Ze stelden vragen van of ik dan ook altijd van die pufjes moest hebben en of hardlopen voor mij dan moeilijker is en zo. Vragen die dicht bij hun belevingswereld liggen. Ze vonden het heel erg voor mij en ik kreeg alle begrip en ze houden er zelfs rekening mee uit hun eigen. Echt, toen heb ik ontdekt dat leerlingen niet te onderschatten zijn in het begrip wat ze kunnen opbrengen. Ik vond de reactie van die jongens echt fantastisch! Dat heb ik ze ook laten blijken. Dat ik dat waardeer dus. Natuurlijk niet overdreven, maar wel laten merken. Ik denk dat dat best belangrijk is.

Ik hoop dat je wat met mijn ervaringen kunt nog...

:W

Annemarie

Heel herkenbaar! zo zie je, de ergste pubers zijn net 'gewone' mensen ;) mijn tas viel een keertje om en mijn antihistaminetabletten rolde zo uit een vakje... vroeg een leerling heel bij de hand of ik anti-stresspilletjes nodig had...iedereen een beetje lacherig natuurlijk. Toen ik uitlegde waar ze voor dienden, waren ze op slag serieus en inderdaad ook belangstellend. Verder besteed ik er liever geen aandacht aan, maar soms kom je er gewoon niet onderuit...

Weet je wat me opvalt? Dat leerlingen eerder aan je vragen hoe het gaat en wat je heb dan collega's dat doen. En dat ze het ook serieuzer lijken te nemen.

Die planten. Ik had gelezen/gehoord dat planten in de woonkamer goed zijn omdat ze zuurstof leveren. Maar weet even niet meer waar.Heb zoveel mensen gesproken de laatste weken...

Pruh, daar heb je helemaal gelijk in! Leerlingen lijken er veel meer bij betrokken te zijn dan collega's.
Zelf probeer ik ook altijd een soort vertrouwensband te krijgen met een klas zodat de leerlingen zich veilig voelen in de les en daarmee vrijer zijn in praten en doen. (vooral bij muziek is dat erg belangrijk)
Ik denk dat dit wel een soort sympathie uiting is waarbij je kan concluderen dat er wel een soort vertrouwen is, anders zouden ze dat denk ik niet durven zeggen. Met collega's is die verhouding toch wel vaak anders. Maar ja, het zou leuk zijn als ook die soms wat geïntresseerder zouden zijn...

Ja dat is het ook. Ik geef beeldende vorming, dan ga je persoonlijker met de kindjes om. Zes tellen zich best snel kwetsbaar op en zijn gewoon nieuwsgierig.  Docenten denken toch vooral aan zichzelf

Er zijn zuurstofgevende planten, die helpen heel goed in een klaslokaal...

Hallo,

Misschien niet helemaal te maken met het topic, maar goed.

Ik ben blij te lezen dat er uberhaupt leraren zijn die nadenken bij het feit dat Astma er is. Helaas was dat tijdens mijn tijd op de middelbare school wel anders (en dat is nog niet eens zo lang geleden). Daar werd het simpelweg niet geaccepteerd. Het is zelfs zo ver gegaan dat een gymleraar mij tijdens de gymles buiten heeft gezet in mijn gymkleren omdat ik volgens hem niet genoeg aandacht had. (geen lucht daarvoor) En het was -5 buiten!

Ook al had ik geen Astma gehad alsnog absurt maar goed. Ik heb dat eerst zelf aangekaart maar kreeg geen voet aan de grond. Uiteindelijk hebben mijn ouders naar veel lange gesprekken het voor elkaar gekregen dat desbetreffende leraar een waarschuwing kreeg.

Al met al, ben ik blij te horen dat er nu meer over nagedacht wordt en er wat mee gedaan wordt! Keep up the good work!

Hoi allemaal,

hier een pas - afgestudeerde juf, die van veel mensen te horen heeft gekregen of ze niet beter kan stoppen met dit vak ... Heel frustrerend, want ik heb niet voor niks het onderwijs gekozen ... Ik zou geen vak weten wat ik net zo leuk zou vinden ... Helaas heb ik soms best wel veel last van mijn astma op mijn werk ...

De kinderen in de klas reageren geweldig .. in het begin van het jaar houd ik altijd een soort 'spreekbeurt' over mijn astma, heb een half jaar terug ook een leskist ontwikkelt voor in de klas ... daarin zitten lessen, werkbladen, een videoband, cassettebandjes, alle soorten medicatie en hulpmiddelen, een kwartetspel en bordspel en nog veel meer andere spullen die het voor kinderen inzichtelijk kunnen maken ... de kinderen in mijn klas houden er rekening mee als ik wat benauwder ben, lijkt wel of ze dan rustiger zijn en verder kan ik gewoon mijn medicatie in de klas innemen ... de kinderen reageren er niet anders door ... merk zelfs dat het steun bied aan kinderen in de klas die ook astma hebben of medicijnen moeten slikken.

Mijn collega's zijn erg begripvol, ik ben ook altijd open en eerlijk geweest over mijn klachten en het hele team is op de hoogte ... verder hebben wij op school een schoonmaakactie gehouden en bij het astmafonds het lespakket bestelt voor op school ... daarbij zit ook een pakketje over het schoonhouden van de school en je klas ... waar je ook kinderen bij in kunt schakelen.

Zoals je ziet kan ik er in de klas aardig mee uit de voeten ... en slechte dagen heb ik helaas nog steeds en ben bang dat daar weinig aan te doen is. Het begrip van de kinderen en de leerkrachten helpen wel voor een deel ...

Heel veel succes!

Liefs
  Anne