piekergedachtes over de toekomst, welkom in de wereld van sophie

...pffffff, nog maar net nieuw hier, en toch al aan het prikken.
Het is weer eens laat en ik lig te piekeren.
Ik ben zo goed als zeker gediagnosticeerd met COP-BOOP, heb daarnaast ook astma,bronchie-ectasieen,atelectase en andere vervelende dingen.
Na jaren van maandenlange ziekenhuisopnames en ellende weet ik dus nu bijna zeker wat er aan de hand is, en wat er te doen valt.

alleen zit ik nu met zoveel vragen en onzekerheid....
Ik lig nu alweer 5 weken opgenomen int ziekenhuis en er zit slechts minimale vooruitgang in ( tijdens de opname ben ik zelfs veel slechter geworden dan de tijd voor de opname zelf), ik voel me nu een beetje opknappen, dankzij de 50mg prednison die ik via het infuus krijg. Verder heb ik nog 6 liter o2 continu en in rust gaat dat prima, maar bij inspanning desatureer ik. Bij hoestbuieen dip ik ook.
Om de 4 uur nog vernevelen met atrovent en fluimucil.

en dan soms, komende de momenten waarop ik baal... als ik achter een rollator met tankje erop, met knikkende knieen door de gang strompel....

vanmiddag mocht ik even op verlof.
gedoe, 2 trappen op, erna helemaal doodop, rest van de middag alleen benauwd op de bank gelegen. Bleek mijn zuurstofapparaat thuis maar tot 5 liter te kunnen....
hoe moet dat nou met mijn toekomst?
Ik werkte als gastouder en in een winkeltje.???


komende week wordt spannend, maandag krijg ik een longfoto om te kunnen zien of mijn longen al zijn opgeknapt door de prednison.
En dan hoop ik eind van de week ontsag, wel met thuiszorg enzo.

even allemaal dus veel in mijn koppie. Gelukkig zit maatschappelijk werk erop, en ook een psychologe.

bedankt voor het lezen,
liefs
sophi