Belabberde mentaliteit van zorginstellingen
25-06-2020 om 09:26 uurHallo allemaal,
Ik wil hier mijn uitdaging kwijt, waar ik tegen aan aan het vechten ben.
Ik weet niet, in wat voor wereld wij op dit moment leven, maar het blijkt dat de patiënt met longproblemen zich moet aanpassen aan de hulpbehoevende, in plaats van andersom.
Een van mijn familieleden heeft COPD, en recent is de meest verschrikkelijke ziekte op deze aardkloot vastgesteld, sinds er vocht bij de rechter long is weggehaald, en in een rap tempo weer terug is.
Even los van het vocht probleem, is deze persoon nogal snel benauwd, wanneer er ook maar enige geurtje te bespeuren is. Sinds het ontslag uit het ziekenhuis, is er voor om de 2 dagen, wondzorg geëist, en een mobiele zuurstof apparaat door de desbetreffende longarts, en er is duidelijk vermeld, dat deze patiënt problemen heeft, met ruikende producten, zoals parfum, zalfjes en wasverzachter.
Nu komt het volgende:
Het eerste bezoek, van een wondverzorger, daar was niets op aan te merken.
De tweede, kon ik al op 10 km ruiken (de geur van parfum was zo sterk, ik heb de deur niet eens open gedaan). En glashard ontkennen, dat er geen parfum of wat dan ook gebruikt is.
De derde persoon, had ook een bepaalde lucht bij zich, en die heb ik ook niet binnen gelaten, en ook hierbij ontkennen van, dat er geen parfum of andere ruikende producten zijn gebruikt.
Ik heb direct de planning gebeld van deze zorginstelling, en de hele situatie duidelijk uitgelegd, dat iemand moet komen, zonder het gebruik van chemische troep. Ik werd op dat moment, niet bepaald serieus genomen.
Ik kreeg duidelijk te horen, dat zij zie "Ik kan het niet garanderen, om mensen reukloos te sturen, mensen moeten zelf weten, wat ze doen. Ik heb nog nooit van dit probleem gehoord.". Toen zakt mijn broek wel af. Waarop ik mijn reactie geef, "Ik kan mij niet voorstellen, dat u niet op de hoogte van deze problemen bent, of niet goed opgeleid, wat COPD inhoudelijk inhoud, en ongeschikt om in de zorg te werken. Wij zijn natuurlijk uit uw woorden de eerste of enige, met deze uitdaging, en voor u een probleem, om een gepaste oplossing te bieden, omdat u zorg moet leveren". Er is toen een heftige discussie ontstaan.
Ik heb contact met een andere zorginstellingen gehad, en hetzelfde laak en pak.
Gisteren morgen, kwam ook een tuthola aan de deur, om te controleren, of alles wel goed ging met de mobiele zuurstofapparaat, en de flessen, die door de longarts was gestuurd, ter controle.
Ik weet niet, waar mensen het lef vandaan halen, om niet puur natuur, bij hun relaties te bezoeken.
Ik ben niet van plan, om telkens een lange rit van 600 km heen en weer vanaf mijn huis te maken, om als reukportier te moeten spelen, zonder dat het familielid het Spaans-benauwd krijgt.
Zit ik op het verkeerde spoor, of de zorginstelling die de juiste zorg moet bieden?
Wat kan ik hiertegen nog meer doen?
zou het helpen als je een andere toon aanslaat? In je berichtje is het nogal agressief, al kan ik me je frustratie heel goed voorstellen.
Ik -astma- werk in een zorginstelling, en moet zeggen dat collega's echt goed omgaan met geurtjes voor mij en bewoners. al wordt het echt wel eens vergeten. met uitleg is het weer duidelijk en gebeurd het niet weer.
uitleggen, uitleggen en nog eens uitleggen heeft bij mij geholpen.
Wat rot, dat de zorginstelling zo weinig rekening met je familielid lijkt te houden. Dat kan inderdaad veel frustratie geven.
Helaas vermoed ik dat deze frustraties zo blijven, als je je bij deze situatie niet neerlegt.
Waarom? Omdat voor veel mensen het heel moeilijk is om te begrijpen dat een ander ziek wordt van geurtjes. Ze zijn onwetend.
Of zijn zo gewend aan de handeling van het opdoen van een geurtje, dat ze het al gedaan hebben voordat ze er aan denken.
Of denken dat het geurtje, wat zij als mild ervaren een ander ook als mild ervaart: wat jij (of je familielid) ruikt, ruikt een ander niet of anders. De een vindt een dennenbos, verf of wasmiddel X heel lekker ruiken, de ander vindt het stinken.
Zelf woon ik in een flat. Als ik door de trappenhal loop en even daarvoor liep een hond in de trappenhal, dan ruik ik dat en word ik ziek. Als ik dat zeg, dan kijken de meeste mensen mij aan met ogen als schoteltjes.
Uitleggen is inderdaad heel belangrijk. En dan nog ...
Ik denk even mee over wat oplossingen, misschien zit er iets bruikbaars bij, voor je familielid?
Wat ik doe is anticiperen op de situatie, als dat kan.
In de situatie zoals jij beschrijft zou ik vooraf een luchtwegverwijder nemen. En als dat onvoldoende helpt vooraf eventueel een antihistaminicum nemen. Daarnaast zou ik mijn spullen zo veel mogelijk klaarleggen, zodat de zorgmedewerker zo kort mogelijk binnen hoeft te zijn. Als een zorgmedewerker inderdaad een geurtje heeft waar ik niet tegen kan, praat ik zo min mogelijk, dan is de medewerker eerder weg. En dan daarna eventueel extra medicijnen en héél goed luchten.
Andere alternatieven zijn het zoeken naar een vaste mantelzorger die er wel rekening mee houdt, of alles zelf doen.
Hopelijk vindt je familielid snel een geschikte oplossing.
Ik woon als COPD patiënt in een woon-zorgcentrum. COPD 3 en 24 uur zuurstof Ik word dagelijks 2 keer geholpen door een zorgmedewerkster. Ik heb nog nooit gemerkt dat ze een of ander luchtje ophadden.
Ik vermoed dat dat hier een afspraak is geen luchtje te dragen.
In ieder instelling is een cliëntenraad. Hier zou de familie eens contact mee kunnen leggen en het bestuur vragen om te zorgen dat de zorgmedewerkers geen luchtje dragen omdat veel bewoners daar niet of slecht tegen kunnen .Ik wens ze succes.
Zelf heb ik thuiszorg en staat er duidelijk vermeld dat de mensen niet naar rook mogen ruiken of geurtjes op mogen hebben. Een paar van de zorgverleners roken en steken voordat ze bij mij zijn geweest geen sigaret op, doen geen parfum op en mocht het onverhoopt gebeuren dat ze geurende bodylotion gebruiken en ik er last van heb dan mag ik ze erop aanspreken en word er geruild.
Vanochtend had een van de zorgverleners een deodorant incident met een bewoner en heeft direct geruild van dienst om te zorgen dat mijn longen rustig blijven. Ik heb zelf astma en ben enorm blij dat ze dit enorm serieus nemen.
Ik snap je frustratie enorm en het is enorm lastig als mensen dit niet begrijpen. Wellicht zou een filmpje van bijvoorbeeld Vereniging Nederland Davos over luchtjes en invloed kunnen helpen.