Even voorstellen
24-05-2006 om 21:31 uurHoi,
Ik lees inmiddels al een poosje mee, en vond het nu maar eens tijd om me ook eens voor te stellen.
Ik ben Gabrielle, 30, alleenstaande mama van drie kinders, en werk vier dagen per week als verpleegkundige.
Astma heb ik inmiddels alweer een jaar of 17, dus weet inmiddels eigenlijk al niet meer anders :? Vooral van mijn zestiende tot mijn vierentwintigste heb ik er heel erg veel last van gehad, lag toen om de haverklap in het ziekenhuis, waar ik zelfs aan het infuus en de zuurstof nog benauwd bleef. Ik ging in die tijd nergens heen zonder vernevelaar met Ventolin en Atrovent... (Niet echt leuk in je studententijd...). Gelukkig ging het daarna langzaamaan beter, en met de zwangerschap van mijn eerste kind was mijn astma voor het eerst sinds jaren stabiel, weliswaar met de nodige medicatie, maar toch! De hele periode tot en met mijn volgende zwangerschap bleef dit ook zo, maar nu heb ik sinds het afgelopen jaar weer in toenemende mate meer klachten. Ik heb sinds februari alweer drie keer een flinke exacerbatie doorgemaakt, drie stevige stootkuren prednisolon gehad en twee antibioticakuren en er een complete apotheek aan inhalators doorheengejaagd, en ben het nu een beetje zat... Ik baal ervan dat mijn lijf me weer in de steek laat, net nu ik er eigenlijk een beetje vanuit begon te gaan dat we die ellende gehad hadden. Ik kan het ook gewoon niet gebruiken nu, er zijn drie kinderen die me nodig hebben, en ik zal toch echt moeten werken om ze te kunnen ondehouden in mijn eentje. Eigenlijk ben ik gewoon een beetje boos op dat stomme lijf van me :'( Maar goed, vorige week en ik maar weer eens voor een spoedafspraak bij mijn longarts geweest (fijne vent overigens ^O^) en die heeft mijn hele medicatieschema maar weer eens omgegooid. Eerst gebruikte ik 2 keer daags 2 symbicort 400/12 en zo nodig (vaak dus) ventolin, en voor mijn neus 1 keer daags flixonase, maar nu heb ik de switch gemaakt naar Pulmicort 3 keer 400 via de nebuhaler en Foradil 2x2 via de nebuhaler. Verder heb ik er Singulair bij gekregen, Xyzal voor de hooikoorts (geweldig middel!!!) en is de flixonase opgehoogd. Ventolin mag ik nog steeds zo nodig gebruiken, wat in de praktijk toch al snel neer komt op gemiddeld zo'n 3 tot 4 keer per dag. Ook moet ik volgende week naar de kno omdat hij vermoed dat er een chronische bijholteontsteking aan het emmeren is. Maar goed, ik voel me gelukkig alweer wel ietsje beter dan twee weken geleden, mijn peakflow waardes laten ook weer een iets rustiger beeld zien.
Voor ik het vergeet trouwens, mijn jongste twee kinderen hebben ook allebei astma, bij de een is het gelukkig goed onder controle met 2 keer daags seretide 25/50, maar de ander heeft vandaag van de longconsulente toch een dosering hoger gekregen in de hoop dat dat beter helpt. Ik weet dat het nergens op slaat, maar als ik dat kereltje het zo benauwd zie hebben dan voel ik me toch weleens een beetje schuldig omdat ie dat waarschijnlijk van mij heeft meegekregen.
Nou ja, lijkt me wel even genoeg info, zo voor de eerste keer!
Groetjes!
Hallo Gabrielle (leuke naam ;)) Welkom bij het forum *) :Y
Hoi Gabrielle,
WELKOM op het forum *O*
Jeetje wat een verhaal zeg, vervelend dat je nu weer zo'n last hebt -O-
Groetjes
Miranda
hey Gabrielle,
welkom op het forum! ik hoop dat je het naar je zin zult hebben!
wat een verhaal inderdaad ik hoop dat de medicijn veranderingen een beetje gaan werken.
waar ik verder heel benieuwd naar ben is hoe jij als verpleegkundige kunt functioneren op dit moment??
Ik zelf heb de opleiding verpleegkundige gedaan maar dat was te veel van het goede door onder andere mijn astma en ik doe nu verzorgende.. maar hoe lang ik in dit beroep kan blijven werken is nog maar de vraag.. ik zou wel willen weten hoe jij dit ervaart en tegen welke dingen jij aanloopt?
liefs susan
Hoi Susan,
Ik heb een baan als jeugdverpleegkundige op een consultatiebureau, van 9-5, regelmatige uren dus, en dat is dus ook meteen de enige tak in de verpleging waarin ik functioneer. Wat jij schrijft herken ik namelijk ook wel, ik ben tijdens mijn opleiding tot drie keer toe aan een algemeen ziekenhuis stage begonnen en heb hem uiteindelijk de derde keer met de hakken over de sloot gehaald omdat ze het op de opleiding een beetje belachelijk begonnen te vinden dat ik steeds een onvoldoende kreeg door ziekteverzuim, terwijl ik verder een prima verpleegkundige ben. (Vooral mijn stage op een longafdeling was een aanfluiting, ik liep harder te piepen dan de meeste patienten :@ :@ :@) Ik werk nog maar sinds kort vier dagen, en heb er inderdaad een hard hoofd in dat ik dat uiteindelijk ga volhouden, maar goed. Het moet nou eenmaal.
Red jij het nu dan wel in de verzorging? Ik vond zelf de verzorging namelijk vele malen zwaarder dan wat ik nu doe, of het werken in de wijk als wijkverpleegkundige. In elk geval wens ik je heel veel succes!
Groetjes, Gabrielle
hey hey gabrielle,
inderdaad is verzorgende kwa zorg veel zwaarder dan het ziekenhuis... ook de vloerbedekking en de rook enz doet er geen goed aan maar ja ach!
Ik heb mijn stage niet gehaalt omdat ik niet genoeg energie in mijn verbeter punten kon stoppen omdat ik altijd ziek was idd.. heel vervelend maar ja we gaan er volgend jaar gewoon weer voor!
Ik wil later net als jij een baan met regelmatige uren en met jeugd of met kinderen lijkt me super leuk... ja en hoe lang je t vol kan houden dat zie je dan wel weer nu kun je nog genieten van je werk!
liefs susan