Heeeeeel lang verhaal. Stel ik me aan? Zit 't allemaal in mijn hoofd?
28-04-2012 om 12:29 uurHallo allemaal,
Dit kan een lang verhaal worden, pak maar even wat te drinken ;)
Op mijn elfde word tijdens het sporten regelmatig 'benauwd'. Kortademig, droog hoesten, strak gevoel om mijn borst. Ik moet dan hard werken om te ademen. De schoolmeester vermoedt astma en samen met mijn ouders beland ik bij de HA. Hij hoort niets aan mijn longen, wel een hoge hartslag dus stuurt ons door naar de LA. LA geeft een piekstroom meter mee en laa mij 2 weken lang 2x per dag blazen en klachtten invullen, aan het einde van die periode zegt hij nee. Geen astma. Die hoge hartslag komt door nerveusiteit bij de HA, misschien hyperventilate/paniek aanvallen? Probeer een psycholoog.
Een paar maanden later (herfst) zit ik weer bij de HA, een verkoudheidje wat is 'overgeslagen op mijn longen'. Hij hoort idd gepiep en gerochel, ik krijg antibiotica en gezien de andere klachten ('s ochtends benauwd wakker, benauwd bij sporten) ook Bricanyl 250(?).
Een paar maanden later weer terug. De Bricanyl helpt goed, maar ik heb het toch wel erg vaak benauwd, HA hoort weer gepiep en gerochel en schrijft nu ook Pulmicort 200 voor.
Dat gaat een jaartje goed waarna ik er weer ben. HA hoort dit keer niets, maar omdat ik die dag geen bricanyl genomen heeft ziet hij dat ik hard werk om te ademen en schrijft Oxis 12 voor.
Ik manage de boel jaren zelf, niet helemaal medicatietrouw want ik heb altijd het gevoel dat ik zelf precies weet wanneer ik welke medicatie nodig heb en in welke mate. Dit gaat goed, zonder veel en zeker zonder ernstige exacerbaties.
Op mijn 20ste kom ik met een kinderwens bij een nieuwe HA, de Oxis mag dan niet meer, en zij kan geen alternatief bedenken. We kijken samen in d'r grote boek ;) en besluiten dat ik dan maar gewoon extra kort-werkende luchtwegverwijders moet puffen. Als dat niet voldoende is kan ik altijd nog naar de LA.
Wonderwel heb ik tijdens de zwangerschap en daaropvolgende borstvoedingsperiodes bijna helemaal nergens last van. Zeker niets waarvoor ik veel medicatie nodig heb en ik kan zelfs de Pulmicort volledig laten vallen. Tussendoor pak ik weer alles, Bricanyl, Pulmicort en Oxis, maar tijdens de zwangerschap/borstvoeding van kind 2 en 3 heb ik weer nauwelijks problemen. Wel verhuis ik, dus op naar een andere arts...
Ondertussen ben ik 27 en begint mijn derde kind steeds minder bij mij te drinken. Ik merk dat na een vrij droge winter met weinig kalchten (hoera!) bij het hardlopen toch weer klachten ontstaan en ga hiermee eind maart naar de HA. Hij hoort niets, maar hij schrijft toch Airomir voor en we maken een spirometrie afspraak. Deze had ik op 4 april j.l. Pas op 23 april beoordelen we die en hoewel ik mijn twijfels heb laat ik me vertellen dat meer medicatie niet nodig is. Ik heb mijn twijfels omdat we ondertussen een aantal weken verder zijn en ik steeds meer klachten krijg. Maar, zoals de arts zegt, meten is weten. En we meetten niets.
Do 26 april, in de loop van de dag gebruik ik 4x 2 pufjes airomir, ik merk dat ik om de stomste dingen kortademig ben, even vlug de trap op, met de kleine spelen, bij het boodschappen sjouwen moet ik halverwege even uitrusten. Ik loop graag hard en ben niet in slechte conditie, dit hoort toch niet zo?
Vrij 27 april. Wanneer ik opsta kom ik al heel langzaam op gang. 's Ochtends is een drukke periode in ons huis, ik puf even vlug en ga dan over tot de orde van de dag. Ik merk wel blijvende benauwdheid op, maar heb pas door dat 't ernstig wordt als ik een uur of 2 later aan de telefoon mijn geboortedatum noch telefoonnummer kan opnoemen. Ik ben gewoon helemaal niet meer helder, schrik daar een beetje van en ga maar weer aan de Airomir. Mijn man belt na 2x2 pufjes en 10 minuten de HA, deze is in werkoverleg en gezien ik niet op het punt sta dood te vallen belt hij het spoednummer niet. 2X2 pufjes en 20 minuten later gaat het weer. Ik ben wel flink opgefokt van de hoeveelheid salbutamol, heb nog wat last van hoesten en heel lichte benauwdheid, maar 5x puffen op een dag vind ik écht te veel. Mijn man weet ondertussen een afspraak bij de HA te bemachtigen. Ze zien het niet zo zitten, maar een afspraak voor maandag over een week vindt hij onacceptabel.
De HA (andere dan maandag) vraagt of ik het nog benauwd heb, ik geef aan dat het een heel stuk minder is dan 's ochtends, dat ik toen al niet helemaal herder was, hoeveel pufjes ik nodig had en dat ik vond dat ik daarom niet kon wachten om over 10 dagen eens langs te komen.
Zij hoort niets, meet 100% saturatie en een wat hoge hartslag. Ze vindt de hoeveelheid salbutamol maar 'raar' en ik zeg “Sja, wat had ik dan moeten doen..?” “D'r is altijd een spoednummer hoor!” is de reactie. Ik baal dat ik niet 's ochtend ben langsgekomen, want ik voel me helemaal niet serieus genomen. Ze meet en hoort niets, en vindt mij normaal ademen. Ik onderdruk de hoestprikkel omdat ik bang ben dat ze denkt dat ik het speciaal voor haar doe...
HA gaat in overleg met de HAP over wat ze nu met me aanmoet. Ik heb nog een zuigeling, kan Prednisolon dan wel? En ze wil ook gelijk maar een D-dimer test. Ze stuurt me door naar de HAP, zij kunnen die test doen en schrijft 5 dagen 30mg prednisolon voor.
Nuja, boodschappen moest ik toch halen, dus na ene vingerprikje, 10 minuten en een negatief resultaat kan ik naar huis. 't Is ondertussen te laat om nog langs de apotheek te gaan, dat moet morgen maar... Ik zoek hier het hele forum door naar verhalen over HA'en die niets horen, wat die saturatie nou precies betekent en goede spirometrie tests. Zie da het allemaal wel vaker voorkomt en neem me voor morgen mijn hele verhaal hier neer te gooien...
In de loop van de avond verdwijnt ook het laatste restje benauwdheid en ik word de volgende ochtend ook niet benauwd wakker. Ik voel me zelfs vrij lekker, wat moeie spieren, die hebben gisteren hard gewerkt, wat slijm weg te slikken, keel schrapen, zuchten en een klein beetje (droog) hoesten zijn alles. Ik twijfel of ik de prednisolon nog moet gaan halen nu, omdat het niet echt geweldig is in combi met borstvoeding, maar ook omdat ik me vandaag gewoon normaal voel.
Ook maak ik me zorgen over de afspraak met de LA. Stel nou dat die allerlei tests doet en er komt niets uit? Zou het toch allemaal in mijn hoofd kunnen zitten? Hyperventileer ik gewoon? Stel ik me aan? Het kan toch niet vandaag zomaar ineens over zijn? Ik loop hier al 17 jaar mee! Nuja, ik weet het even niet meer. Eerst maar eens bedenken of ik wel of niet aan de prednisolon ga, de HA durf ik er niet over te bellen...
Mja, ik zou de prednisolon proberen maar kan je niet adviseren over de borstvoeding. Ik zou met je arts overleggen of je geen proefbehandeling kan krijgen met inhalatiecorticosteroïden, zeker als de prednison goed aanslaat.
hoi KVan, wat goed dat het allemaal zo chronologisch hebt opgeschreven.
Ik heb astma, gebruik veel med's maar aan mij hoor je weinig, geen piepen enz.
Ik zou de prednison toch gewoon gaan halen, kun je altijd nog overwegen of je m inneemt. prednison blijft heel lang goed. Kun je later altijd nog gebruiken (na overleg met arts, natuurlijk) als je m niet ophaalt wordt t volgens mij vernietigd
ik zou me niet zo druk maken over die longarts.
Je hebt t regelmatig benauwd, punt
het is belangrijk dat je je een goede, betrouwbare diagnose krijgt.
longartsen kunnen die stellen nav je verhaal en verschillende onderzoeken
huisartsen denken soms ik hoor niks dus er is niks
Ik voel me zelfs vrij lekker, wat moeie spieren, die hebben gisteren hard gewerkt, wat slijm weg te slikken, keel schrapen, zuchten en een klein beetje (droog) hoesten zijn alles. Ik twijfel of ik de prednisolon nog moet gaan halen nu, omdat het niet echt geweldig is in combi met borstvoeding, maar ook omdat ik me vandaag gewoon normaal voel.
zeker omdat je je nu goed voelt zou ik geen prednisolon nemen, ook omdat je borstvoeding geeft.
wanneer je toch flink meer klachten krijgt die niet te bestrijden zijn met airomir zou ik beginnen met prednisolon.
en over de longarts, die kunnen idd heel veel testjes doen. longen, maar als dit het toch niet is (wat raar zou zijn want je zegt dat bricanyl en pulmicort wel helpt), kunnen ze kijken voor hyperventilatie of event. doorsturen naar de hartspecialist.
sterkte!
Inderdaad zou ik de prednisolon wel halen en nemen. Zoals de anderen ook al aangeven zou ik me niet druk maken over de la. Je hebt je verhaal al goed op papier staan, neem dit mee dat kan de arts helpen. Geef ook maar aan dat je bang bent dat ze niets vinden, maar dat die benauwdheid toch wel ergens vandaan moet komen. Misschien kun je ook al vast bijhouden wanneer je meer/ minder last hebt. Dit is zeer zeker belangrijke info voor de arts. Is er bijv ook al eens naar n relatie met allergie gekeken? Wel goed dat je nu naar de la gaat.
Ook ikzelf heb al meerdere malen moeten pushen om n afspraak met de ha. Heb astma en hyperreactieve luchtwegen, maar piep bijv niet. Ook kan n verkoudheid bijv erg snel op mijn longen overslaan. Ik kan n longontsteking zonder koorts hebben, moet hier vaak herhaaldelijk op aandringen bij het maken van n afspraak. Een van de standaardregels met kenmerk longontsteking is koorts, dus zonder koorts geen longontsteking en geen afspraak..... Ik weet zelf gelukkig beter. En als ik niet doordring heb ik ook mijn la nog of de hap.
Dus je bent zeker niet de enige die moeite heeft begrepen te worden bij een ha. Blijf naar je lichaam luisteren en belangrijk twijfel niet aan jezelf.
Heel veel succes bij de la en beterschap
Bedankt allemaal voor de antwoorden. Ik heb ze allemaal in overweging genomen en toen in overleg met de apothekersassistent & apotheker besloten de prednisolon toch te nemen. De hoeveelheid die de kleine krijgt is vrij klein en de kleine is al vrij groot ;) Bovendien had ik op het moment dat ik het ophaalde ook al weer meer last. Lopen en een lichte reactie op de patat met mayo die ik net op had denk ik. Heb het vermoeden al langer dat mayo en ik niet samen gaan, ik zal dat bijhouden Tessa1975 en voorleggen aan de LA. Misschien is een allergietest een goed idee...
Nogmaals bedankt voor de antwoorden, waardeer dat enorm!
Hoi KVan,
welkom hier.
Ik herken die angst zeker, dat men gaat zeggen dat het allemaal tussen de oren zit.
Ook ik piep zelden en mijn huisarts heeft eerder meerdere keren gezegd dat het geen astma kon zijn, want zij hoorde niks. Astma-aanvallen heb ik niet. Ik hoest wel, maar relatief gezien niet veel. Wel voel ik me regelmatig benauwd en kan ik ineens beginnen te hijgen. Mijn longfunctietesten zijn ook niet goed.
Door de twijfel die er eerder was, was ik ook bang dat men ging zeggen dat het een kwestie was van tussen de oren. Die onzekerheid is heel vervelend ja.
Mmmmm, ik denk niet dat het 'tussen de oren zit' ...
Toegegeven, van al dat getob met de longen ga je wel eens piekeren en kun je in een vicieuze cirkel belanden, maar de oorzaak ligt dan toch ergens anders.
Ik ben zo'n anderhalf jaar aan het tobben geweest, met maar liefst 7 x antibiotica en een aantal keren prednison.
De huisarts gevraagd of ik wel goed ingesteld was op medicatie. Volgens hem wel.
Om een totaal andere reden (stemproblemen) van medicatie veranderd en zie hier... sinds de overstap naar andere medicatie géén longproblemen meer, geen luchtweginfecties, geen antibiotica.
Waarom mag je niet een poosje een inhalatiecorticosteroïd proberen? Werkt veel plaatselijker, minder invloed op de borstvoeding. Lijkt me zeer de moeite waard.
Sterkte ermee!
Geweldig. Vandaag ging ik bij de HA de brief voor de LA ophalen. Zijn ze een week op vakantie! De afspraak staat pas voor de 15 de, over 2 weken dus... Wat doe ik nu in de tussentijd?
Ik merk vanavond duidelijk verbetering, adem al een paar uur zonder dat ik het doorheb, met behulp van 2x airomir vanmiddag. Dat is de 1e keer sinds donderdag dat ik me een beetje lekker heb gevoeld.
Maar hoe nu verder? 2 weken wachten op de afspraak met de LA, of bij de vervangend arts aandringen op een inhalatiecorticosteroid. Ik ben geen fan van pilletjes slikken en wil niet afwachten of het straks weer erger wordt en weer een kuur, maar wil ook mijn eigen HA niet voor de schenen schoppen...
Overigens, bedankt voor de antwoorden weer!
Oei, lastige vraag. Als de prednisolon werkt en je het uit kunt zingen met de airomir zou ik dit doen. Voordat een corticosteroid werkt ben je ook wel een aantal dagen verder en misschien wil de la bijv. Wel een ander medicijn. Maar een afspraak binnen 2 weken is al wel erg snel bij een specialist.
Beste Kvan,
Mijn excuses voor het late antwoord, ik was zelf een aantal weken afwezig.
Het is inderdaad een heel verhaal!
Wat mij belangrijk lijkt is om bij het begin te beginnen, en dat is in mijn ogen het stellen van een goede diagnose. wat is er aan de hand? is er astma, hyperventilatie, een combinatie, spelen er nog andere dingen mee? Hier kan de longarts waar je naar toe bent verwezen je goed bij helpen. Daarna kan een behandeladvies volgen. Wat moet je doen in welke situatie? welke medicijnen moet je als onderhoud gebruiken en welke kun je voor zo nodig extra erbij gebruiken?
succes met het bezoek aan de longarts.
hartelijke groet
Jeanine Antons, longarts