diagnose en medicatie??
27-11-2013 om 08:18 uurIk heb in september een longfunctietest gedaan bij de huisarts gedaan, dit ivm vermoeidheidsklachten.
Hier kwam uit dat mijn longen niet heel goed functioneren. Zelf merkte ik wel eens dat ik piepte (m.n. bij platliggen in bed), maar echt benauwd had ik het eigenlijk alleen bij inspanning zoals trappen lopen. Hoesten ook niet overmatig. Na een verkoudheid wel veel hoesten waar ik lastig vanaf kom. Dacht dat het puur aan het roken lag, waar ik nu ernstig mee probeer te stoppen.
Flixotide 250 gekregen en dan twee keer daags. Na zes weken wederom longfunctie test. Niet heel veel verbetering, in ieder geval niet zoveel als zij verwacht had.
Op mijn vraag wat het nou was, astma of copd kreeg ik het antwoord dat zij mij te jong vond voor COPD (40jr), maar ja...aangezien ik weinig verbetering had dacht ze misschien toch wel. Maar toch meer het vermoeden van astma.
Afspraak om in februari weer longfunctietest te doen en dan verder te kijken.
Daar ben ik mee akkoord gegaan, eigenlijk niet beseffende wat Flixotide eigenlijk is. Ik merk zelf eigenlijk geen verandering mbt tot longen of benauwdheid bij inspanning.. Wat ik wel merk is vreselijke slapeloosheid (soms werkelijk geen minuut slapen), keelpijn en een menstruatie die uitblijft, terwijl ik normaliter redelijk regelmatig was. Gebruik verder geen medicatie of de pil dus daar zou het niet aan kunnen liggen.
Ga binnenkort wel naar het vermoeidheidscentrum om te achterhalen waar die vermoeidheidsklachten vandaan komen. Vermoeden is B12 en D tekort.
Mijn vraag is of er niet meer onderzoek nodig is om te bepalen of er wel daadwerkelijk iets met de longen is, wat er dan daadwerkelijk is en welke medicatie nodig is enz. Ik vind het zo makkelijk gaan en dan zulke bijwerkingen van Flixotide... heb de neiging om er mee te stoppen aangezien ik in mijn dagelijks functioneren niet heel veel last van benauwdheid heb.... en wel van het slaapgebrek.
Als ik jouw klachten lees, dan denk ik, al die klachten heb ik niet of veel minder. En toch heb ik een diagnose astma.
Niet helemaal duidelijk bij jou is dus of het astma of COPD is.
Bijwerkingen van medicijnen komen vaak voor bij medicatie tegen astma en slapeloosheid is daar bij bepaalde medicijnen een van. Er zijn nog wel veel andere medicijnen. Maar ik denk dat het eerst veel belangrijker is om daadwerkelijk te stoppen met roken. Want waarom zou je anders medicatie nemen, als je even later je longen weer vergiftigt met een sigaret? Je schrijft dat je ernstig probeert te stoppen met roken. Dat klinkt alsof je je best doet maar het nog niet heel goed lukt. M.i. moet je niet proberen te stoppen, maar gewoon stoppen met roken. Dat klinkt veel overtuigender en iedere roker kan het. Als de motivatie er echt is.
Beste eksutz,
Allereerst sorry voor de late reactie!
De klachten die je beschrijft (piepen bij platliggen in bed, benauwd bij traplopen, lang hoesten na verkoudheid) passen bij zowel astma als COPD. De eerste twee klachten kunnen overigens ook optreden bij overgewicht, terwijl je een goede longfunctie hebt.
Blijkbaar was er een verminderde longfunctie. Soms is het inderdaad lastig om te bepalen of het astma of COPD is. Dan helpt het om een tweede meting na medicijnen te doen. Voor COPD ben je inderdaad wat jong, maar het kan weldegelijk. Wanneer het astma is, is roken een factor waardoor de astma snel achteruit gaat. Het is om deze reden (maar er zijn er nog duizenden meer) verstandig om hiermee te stoppen. Gezien je klachten (en je bent nog jong!) is dat het beste wat je voor jezelf kunt doen. Ik ben dan ook blij te lezen dat je dit van plan bent! Stoppen met roken is hard werken. Het is een keiharde verslaving waar je de baas over moet worden. De grootste succeskans haal je door rookstopbegeleiding (dan gaat de kans van slagen van 20 naar 55%!). Veel huisartsen hebben zo'n programma - bespreek dit met haar.
Wat betreft de bijwerkingen: veel medicijnen hebben bijwerkingen. Wanneer het wel nodig is om iets te nemen, is het soms een beetje zoeken wat je het beste verdraagt.
Nou, veel succes
Vooral met het stoppen: geloof in jezelf en zoek er hulp bij!
groeten, Karin Pool