COPD en longontsteking
29-04-2016 om 08:50 uurNa een pittige griep bleek ik longontsteking te hebben (antibioticakuur werkte nog niet goed, heb net tweede achter de rug) Ik was al niet ''langademig'' maar kon vóór de longonsteking nog wel twee trappen in huis lopen, nu echter nog maar één en ik moet even gaan zitten. Gebruik de Breezhaler maar merk er weinig van, is er iemand die een betere ''puf'' gebruikt?
Hoi Skeptikus.
Na een longontsteking kan het wel enkele maanden duren voordat je echt hersteld bent. Komt wel weer terug.
Sterkte.
Gr.Ton
Hallo Anton, bedankt -geeft toch weer wat optimisme (volgende week thoraxfoto om te vergelijken)
Inderdaad heb zelf 2 maanden geleden een longontsteking gehad begin me nu pas weer een beetje mens te voelen. Het heeft gewoon tijd nodig, bij de een korter en bij de ander langer
Hallo Daysy,
Bedankt!
Helaas en dat is mijn eigen ervaring ook moet je soms bij een longontsteking "iets" van de longcapaciteit inleveren het is niet altijd zo maar gebeurt regelmatig wel bij mij.
Sterkte.
Marcus, heb je wel eens aan hennep gedacht? Ik slik nu 6 maanden HZO+ (hennepzaadolie plus 0,2 thc.)
Ik kan het niet bewijzen, maar ik heb de indruk dat ik een longontsteking door die olie heb afgeslagen. Het is goed voor een heleboel dingen. Tik anders bij Google even HZO+. Kan je het hele verhaal lezen. Is ook erg goed voor het imuum systeem!
Bedankt voor de informatie.
Het is een late reactie van mijn kant. Helaas heb ik nóóit de griep gevoeld, waardoor het steeds doorsloeg naar een longontsteking. Als ik mij beroerd voelde, ging ik naar de huisarts, hij boos, waarom ik niet eerder kwam. Maar tja......als je het niet eerder voelt, kan je dus ook niet eerder komen. Nu is het zover dat ik een chronische longontsteking heb, gemiddeld 5 keer per jaar, en ook dán voel ik mij niet echt ziek. De artsen zijn erachter gekomen dat ik wat mankeerde omdat ik aan mijn hand geopereerd moest worden. Ik wist zélf niet eens dat ik ziek was. Momenteel heb ik een longinhoud van 39 procent, maar kan nog steeds niet accepteren dat ik een ziekte heb. Wil dolgraag werken, maar dat is mij ontnomen omdat ik nu afgekeurd ben, ik wil zoooo graag, maar doordat ik nu steeds op mijn vingers getikt word, krijg ik nu inmiddels in de gaten dat het allemaal niet zo lukt zoals ik graag zou willen. Ik worstel nu met woede, onmacht, maar om mij erbij neer te leggen vind ik nog steeds moeilijk. Hopelijk kan ik het snel accepteren en mijn dagen anders invullen.
Hi Clare,
Ik kan je onmacht en woede wel aanvoelen, had ik ook in het begin en de acceptatie heeft lang geduurd. Maar als het zover is dan maakt het alles wel wat gemakkelijker. Ben een hele tijd niet op het forum geweest omdat ik medio december 2015 eerst een virus had, werd opgenomen en kreeg een week later een dubbele longontsteking. Eind Januari 2016 werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat de antibiotica niet meer aansloeg en ze niets meer voor me konden doen (was inmiddels Gold 4 geworden) en dat ik moest rekening houden dat ik binnen een korte periode kon overlijden. Bij dit bericht (in bijzijn van mijn gezin) bleef ik wonderwel rustig en heb het niet aanvaard en zei tegen de LA dat het wel los zou lopen. LA zei toen dat ik dit niet te lichtvaardig moest opvatten een dat ik te allen tijden hulp kon krijgen middels morfine en een slaappil. Trouwens, zei de LA het moet een wonder zijn als U dit overleeft, ik zei toen tegen hem "dan zal ik zorgen dat er een wonder gebeurt". Om een verhaal kort te maken, zoals je ziet ben ik er nog steeds. Het heeft wel wat moeite gekost qua inzet en aanvaarding, kreeg voorts eerst een kuur van 30mg prednison, daarna 25mg, vervolges 20mg en nu 10mg. Tevens kreeg ik ook D3 kalk tabletten en een tablet waarbij je voor het ontbijt een half uur rechtop moet blijven zitten (dit is gelukkig 1x in de week). En mijn zuurstofgenerator zit op 1 liter (was 3 liter). De therapeut komt 1x in de week bij me thuis om kracht oefeningen met mij te doen om mijn conditie weer op peil te brengen. Heb nog wel elke dag 's-morgens een verpleegkundige van Buurtzorg om mij te douchen etc., want dat kan ik helaas nog niet zelf. Heb wel met de rollator 2 minuten (als het weer mee werkt) buiten gelopen (uiteraard met rust tussen door). Dus het gaat de goede kant op en op de 29e Augustus ga ik naar het ziekenhuis voor een longfunctie test en daarna op bezoek bij mijn LA.
Beste Clare, probeer het te accepteren, ik weet het dat het moeilijk is, maar probeer het.
Sterkte verder.
Groetjes,
Alfredo
@alfredo super oe je het doet respect
Paginering