Weigeren nemen van medicijnen kind 3,5, graag advies!!
09-03-2009 om 20:33 uurDag allemaal,
Mijn naam is Karen en ik ben de moeder van Minke van 3,5 en Julia van 21 maanden. Julia heeft een afweerstoornis (iGG2 deficientie) en Minke naar nu blijkt waarschijnlijk astma. Helaas is mijn moeder een zware Cara patient dus helemaal onverwacht komt het niet. Ik gebruik zelf ook al jaren antihistamine en heb stevige hooikoorts net als mijn vader en oudere broer.
Minke is als baby niet veel ziek geweest, de gebruikelijke waterpokken (maar dan 2x..) etc. Maar sinds een jaar kwakkelt ze steeds. Na talloze antibioticakuren, de griep, verwijderen van de neusamandel 13 feb jl. daarna weer een kuur en dit weekend toch weer hoge koorts zat ik vanmorgen maar weer bij de huisarts. Nu een dubbele kuur meegekregen ( 12 dagen claritromicyne) + ventolin (3x daags 1 puf) en flixotide (2x daags 2 puffen) en een Volumatic.
Ik heb werkelijk alles uit de kast gehaald, eerst zelf voordoen, toneelspel met haar lievelingsknuffel, snoepjes, cadeautjes beloven, je kunt het zo gek niet verzinnen maar ze weigert pertinent mee te werken en het is dus ook niet gelukt om haar iets te geven van de puffen. Ik heb haar proberen uit te leggen waarom het moet, en vertelt dat ze ook met een maskertje mag puffen ls ze dat liever wil. Dan wilde ze (uiteraard) ook niet want dat doet haar denken aan de 'slaapdokter'van het amandelverwijderen. Ik wil haar eigenlijk niet dwingen, maar hoe krijgen we het anders voor elkaar? Ik zal het 9 vd 10x alleen moeten doen omdat mijn man vroeg weg en laat terug is ivm zijn werk en ook regelmatig op reis is. Maar fysiek krijg ik het echt niet voor elkaar om haar in mijn eentje klem te houden etc.als ik dat al zou willen.
Dus help :? geef ons advies!!
Alvast bedankt!
hallo
welkom op dit forum hopelijk kun je hier veel informatie vinden.
ik heb verder geen tips.. ik zelf met mijn dochter krijg het ook niet alleen voor elkaar, nu ze het accepteert wel. wat ik als tip kreeg is de voorzetkamer op een plek leggen zodat je dochter erbij kan, misschien als ze het zelf kan pakken dat ze het gaat accepteren.
groetjes berlinde
Hallo mama van Minke,
Ik zou het je moeder eens laten proberen. Je zei dat zij een zwaar cara patiënt is en dus zal ze zelf ook wel inhalatiemedicijnen hebben. Laat het je dochter eens innemen terwijl haar oma ook haar medicijnen inneemt. Oma staat er ook iets verder vanaf en misschien maakt dat het voor je dochter makkelijker. Zelf heb ik veel medicijnen en mijn dochtertje van 2 heeft sinds een jaartje ook ventolin. Zelf vind zij het heel leuk om het tegelijk met mama in te nemen. We noemen het ook 'toeteren' om er geen negatieve lading op te leggen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. En veel succes met je kleine meid!
Groetjes Kim
Hoi Berlinde en Kim,
Bedankt voor jullie reacties. Morgen komt mijn moeder oppassen zodat ik kan werken en neemt ze idd haar medicijnen mee om Minke te laten zien dat het niet eng is. Duimen maar!
Groetjes Karen
hoi mama van minke...
bij onze dochter noemden we het ook altijd de toeter en zij mocht het zelf vasthouden en dan (ook zelf) een muziekje van een speeldoosje indrukken... Dat vond zij, toen ze drie was, heel leuk en duidelijk ook denk ik... muziekje klaar...pufje klaar! ^O^
Leah vond het destijds heel leuk...
Groetjes, janna :s)
Heel vervelend kan dat zijn. Dat idee van oma het laten doen vind ik super! Ook kun je nog tv kijken proberen, of had je dat al gedaan? En anders hoe sneu ook: doen. Als dat bij ons nodig is, probeer ik zelf heel rustig te blijven, duidelijk te zijn en alles klaar te hebben liggen.
Sterkte er mee!
Wendy
Helaas de tv had ik ook al geprobeerd...ze moet 3 pufjes, 1x ventolin en 2x flixotide, dus 2 maal daags 3x 'feest', ik heb mijn hoop op oma gevestigd morgen *)
Heb hem nu ergens in de kamer neergelegd maar ze kijkt er niet naar om.
Ik laat weten hoe het is afgelopen!
Gr mama van Minke
Ik heb gelukkig nooit echt problemen gehad met puffen.
Wel met vernevelen een paar maal. Toen ze een keertje pertinent weigerde (wat ik ergens wel kon begrijpen hoor na al die lange dagen). Toen was mijn, toegegeven, harde commentaar: "ok, dan doe je het niet, dan moet ik naar dokter Ann (KA) bellen en moet het straks in het ziekenhuis gebeuren en weet mama niet of ze bij je kan blijven als het is omdat jij je medicijnen niet wil nemen. Mama en papa blijven altijd bij je in het ziekenhuis maar niet als het is omdat je niet doet wat je moet doen".
En het verzet was voorbij. Nadien kreeg ze natuurlijk een knuffel en dergelijke. Maar ik merk dat bij onze kinderen heel duidelijk zijn, gewoon helpt.
Hoi,
Wat een vervelend probleem zeg!
Er bestaan ook verschillende prentenboekjes over Astma..
Wellicht dat ze die in de bieb hebben? Mocht ze graag verhaaltjes horen, misschien deze ook wel??
Heeft ze de medicatie via de huisarts? Misschien kan hij/zij nog wat voor jullie betekenen?
Of via de longverpleegkundige?
Ik hoop dat het via oma morgen al lukt!
Hoi ,
wat lastig allemaal zeg.....!
Ik het niet een idee om het eerst eens met de pop te spelen...dat zei bij de pop gaat puffen net als of!
soms is een rollenspel de inleiding tot vertrouwd worden met dingen!
zomaar een idee!
groetjes en sterkte met alles.
alinda
Hey Karen!!!
Wat grappig dat ik je hier zie!! haha! Heb je hier niet eerder gezien, dus Welkom!!
Wij hadden in het begin ook aanloopproblemen met puffen hoor! En toen was hij nog maar een half jaar en ik geloof ook nog toen hij weer 1,5 was.
We hebben ook alles geprobeerd zoals boven staat. Maar soms werd hij er echt panisch van.
Volgens een huisarts moest ik maar laten zien wie de baas was, en het masker diep in z'n gezicht drukken.. Dat ging tegen m'n gevoel in. Ik heb het toen nog besproken met een medewerken van het astmafonds. Die gaf me aan dat ik steeds maar moest proberen. En t een beetje leuk kon houden. Dat was bij ons mogelijk, hij moest dan wel puffen, maar hij zat niet tegen een opname aan ofzo.
Uiteindelijk deden we het s'nachts als het niet lukte. Nou deden wij bijna alle verplichte dingen s'nachts (eten, drinken, puffen..) dus hij is wel wat gesjor gewend. Maar misschien is het een idee. Ze krijgt het dan toch binnen.
Zit je alleen nog met de middagpuf (maar liever 4 puffen dan niets toch)
Als het echt niet werkt is misschien een lange luchtwegverwijderaar icm de ontstekingsremmer een idee? Ik neem aan dat ze zoveel gebruikt om te kijken wat het resultaat is? Om te kijken of het echt helpt..
Wat ik me kan herinneren kreeg ik 2x daags ventolin, en indien nodig. Dat kwam overigens ook uit op 4 tot 6x per dag, haha!
Maar t is zo veel, wij gingen met deze hoeveelheid over op de combi. Erg handig, want dat is 2x per dag 1x puffen..
En, ik weet niet of het kan. Maar de kinderen van mijn vriendin hebben geen kapje maar zo'n tuitje. De volgende stap. Wie weet kan Minke ook al zo ademen. Dan is het kapje weg.
Of misschien moet ze eerst nog even haar kapje van de operatie 'verwerken' en staat ze daarna wel open voor het puffertje. Of misschien vind ze het puffertje gewoon heel eng. Wij zien de voordelen, maar peuters hebben soms zo'n bijzondere fantasie, dat je van alles uit de kast haalt, terwijl ze het niet willen om iets heel kleins wat jezelf nooit had kunnen bedenken..
En welk puffertje heb je? Die toeter van Glaxo? Of de aerochamber? Die eerste is gewoon echt onhandig lang..
Ik weet niet of je deze al hebt geprobeerd. Maar mijn vader had bij deze resultaat. Ook oma, ook opa en alle knuffels werden gepufd.. Soms puf ik met de zijne en dat vind hij ook heel grappig.. Dat 'echte mensen' ook moeten puffen..
Het wennen heeft denk ik een week of 2 geduurd. Nu is hij er ook niet altijd een voorstander van (het is immers een peuter, haha!) maar nu weet ik dat ik wel even door kan duwen. Bij ons werd het drinken erna een drama. En daar kon ik dus niet wijken, ivm de spruw die bij hem meteen komt opzetten. Blijkbaar kwam ik erg stellig over, dat was na 1x duidelijk. Heb de eerste keer wel 3 kwartier gezeten.. elke keer dat irritante bekertje, ik werd al gek van mezelf, haha!
Nou maak je niet te druk, het komt echt wel!
Trouwens voor jou ook sterkte. Het komt dan niet helemaal als verrassing maar je hoopt het ook weer niet!
Sterkte met allebei dus!
Liefs!