Onbegrip voor kinderen met astma
11-06-2010 om 23:08 uur GeslotenWij hebben 2 zoontjes (een van 4 jaar en een van 5 maanden) de oudste heeft astma, en jongste heeft sinds vandaag ook flixotide en ventolin gekregen. De oudste heeft 2x in het ziekenhuis gelegen en al veel medicijnen gehad. o.a. flixotide, ventolin, fluticason, prednison etc. Nu krijgt hij op het moment 4x flixotide op een dag en ventolin wanneer het nodig is. Hij hoest veel en is ook vaak erg moe. Einden lopen wil hij niet dus zetten wij hem in de buggy. Ook heeft hij veel last van hoofdpijn wat volgens de kinderarts erbij hoort. Als hij tegen een aanval aanzit word hij erg druk en luistert nergens meer naar en laat alle regels die hij geleerd heeft vallen. Wij als ouders weten dat hij als hij goed in zijn vel zit erg lief en rustig kan zijn, maar als het niet gaat dat hij erg druk en driftig word om niks.
Nu hebben we al veel onbegrip gehad van mensen om ons heen die zeggen dat hij wat harder aangepakt moet worden, hij ons gewoon uitprobeerd en het gewoon zijn karakter is, hij gewoon geen zin heeft om te lopen maar dat hij dat best kan en heus niet altijd moe is. En dat wij te bezorgd zijn. Wie kent dit gedrag bij astma en hoe kun je dit uitleggen aan mensen om je heen? Ook op school willen ze het niet begrijpen en geven geen puf als ze gaan gymen. En dan wel klagen dat hij erg moe was en hij vervelend werd met gymen. Dit doet erg pijn als je weet dat ander je niet serieus nemen en je zelf weet dat je kindjes het zwaar hebben.... Groetjes Britt
Pfff, wat herkenbaar allemaal weer zeg!! Op de armen liggen aan tafel, liggend spelen, drama's s.over kleine dingen, vaak in de hoek staan en dan uitgeput zijn, pff. Maar tjee, dat ze je kind tijdens zwemles zo aanpakken!! Ik sta er echt van te kijken!! Dat vraagt toch om een trauma?! Ik kan me niet voorstellen dat het zo goed werkt hoor. Misschien bij andere kinderen, maar onze jongens zijn al zo gevoelig en kwakkelig. Moet je zoiets dan zo opdringen?! Ik kan me zijn angst voor het zwemmen goed voorstellen.
Tja, dat gesnotter, dat is behoorlijk erg op dit moment. Vooral de 'troepneuzen' zoals ik ze noem, wat een rotzooi kan er op een dag uit zijn neusje komen ;). Hij gebruikt heel braaf zijn medicijnen en die helpen echt wel, maar nog steeds houdt hij last van de hooikoorts. Vanmorgen ben ik met de jongste even langs de huisarts geweest. En jawel hoor: eczeem... Hij heeft nu zijn eigen smeerseltjes gekregen. Ik hoop toch zo dat dit niet het startpunt is van een reeks allergieën die gevolgd worden, laat het hier maar bij blijven :).
Met Jasper ging het afgelopen week best goed, we hadden een week vrij. We zijn een dagje weggeweest, Jasper heeft toen veel in de buggy gezeten maar hield het daarmee wel vol :s)! Kleine broer liep alles ;). Maandag naar school gegaan, gisteren een hele ochtend in het zh geweest voor oogarts, orthoptist en longarts. de longarts vertelde dat de dosering van de Flixotide wel erg hoog is en zonder overleg met haar was verhoogd, daar was ze niet zo blij mee. De longfunctietest was erg goed, dus misschien gaan we weer verlagen. Maar ze wil eerst overleg met de ka. We krijgen wéér een andere omdat onze nieuwe arts te weinig aanwezig is, hij werkt maar 1 dag in de week in ons zh, en omdat het nu niet goed gaat, willen we iemand die vaker aanwezig is. Dat horen we nog. Ondertussen kunnen we over 2 weken terecht in het Sophia voor een second opinion. Gelukkig vinden de artsen dat hier geen probleem en snappen ze onze keuze. Kortom: we zitten met onze handen in het haar, de weken gaan om en er gebeurt maar niks... De aanvraag voor het rugzakje loopt, ik hoop zo op de toezegging zodat Jasper naar het speciaal onderwijs kan! Op dit moment kan hij nog steeds geen hele week volhouden, meestal de ochtenden of soms een hele dag maar met de volgende dag weer ziek thuis. Eigenlijk hetzelfde als altijd...
Vanmiddag komt er iemand langs van MEE, ik ben benieuwd wat ze kunnen, of ze ons kunnen helpen, en welke hulp ze dan kunnen bieden. Iemand ervaring met ze?
Hallo,
Ik zit al een tijdje te dubben of ik dit berichtje zou plaatsen of niet, omdat ik er niet helemaal zeker van ben dat ik hem hier kan plaatsen. Laat ik eens vertellen waarom..
Ik ben een tijd geleden begonnen aan een scriptie over 'Kinderen met astma in het bewegingsonderwijs'. Ik heb voor dit onderwerp gekozen omdat er naar mijn idee te weinig aandacht is voor kinderen met astma. Nu heb ik na het starten van mijn onderzoek al eens gekeken op dit forum en deze topic gelezen. Ik dacht toen; 'zulke 'verhalen' heb ik nodig tijdens mijn onderzoek. Omdat wat jullie meemaken mijn vermoedens bevestigen.
Nu heb ik al een berichtje geplaatst bij de topic 'scripties en enquetes', maar eigenlijk overwegend 'positieve' reacties gekregen. In de zin van: de school begeleidt goed. Terwijl ik weet dat dat niet altijd het geval is, zoals bij jullie.
Waarom reageer ik hier? Ik zou graag aan jullie willen vragen of jullie voor mij een enquete in willen vullen. En eigelijk durf ik het bijna niet te vragen, omdat het voelt als inbreken in jullie privacy. Heb je geen zin in een enquete, dan wil ik mijn excuses aanbieden voor mijn brutaliteit.
Wil je wel een enquete invullen, reageer dan alsjeblieft. Je zou me ontzettend helpen!Omdat ik net als jullie wil dat er voor kinderen met astma goede begeleiding komt op school en dan vooral in de gymzaal.
Met vriendelijke groeten,
Juf Janne
Hoi juf Janne,
Ik wil graag meehelpen hoor :Y, waar kan ik de enquete vinden om in te vullen? Ik vind het helemaal niet brutaal van je, ik ben juist blij dat iemand er aandacht aan geeft! Hopelijk kan ik jou helpen, en jij daarmee ook weer andere mensen en kinderen ^O^. Vertel maar, waar kan ik iets invullen?
Fijn!
Onder de topic 'Onderzoeken en enquetes'. Staat een kopje 'Kinderen met astma in het bewegingsonderwijs', daar kun je de enquete vinden.
Alvast bedankt!
@Britt. Wat gaat het toch moeizaam zo bij jullie! Vertrouw ook echt op je eigen intuitie! Het maakt niet uit wat anderen zeggen. Het gaat erom hoe jij het inschat. Ik vind het echt niet goed klinken. Dat gehoest, die buien, slijm overgeven, vieze adem. En dan die buien e.d. Wat naar toch voor je zoon en voor jullie allemaal.
Als mijn zoon van die buien had en dat heeft hij dus echt jarenlang dagelijks gehad, dan hielp echt niets. Behalve puffen en heel lief voor hem zijn, hoewel de bui dan nog kon voortduren. Correcties, straffen e.d. alles werkte dan totaal maar dan ook totaal averechts gewoon omdat hij echt beroerd was.
Als ik het verhaal over zwemles zo lees dan ben ik het eens met de assistente en Esther. Ik vind het zielig, het is vragen om een trauma. Hij kan het gewoon niet aan op dat moment. Een gezond kind kan je er wellicht doorheen trekken maar een kind dat zich beroerd voelt, kan het gewoon niet hebben. Ze gaan te ver over zijn grenzen heen.
@esther. Wat een gedoe met dat gewissel van artsen. Dat schiet niet op! Maar wel fijn dat ze niet moeilijk doen over de second opinion en daar begrip voor kunnen opbrengen.
Ik zou als ik jou was voor de artsen in het Sophia zo bondig mogelijk op 1 a 2 A4 de klachten van Jasper heel nauwkeurig beschrijven. Als je het allemaal moet vertellen is, dat zo'n lang verhaal. Dat gaat vaak niet goed, is mijn ervaring.
Ik snap dat je bijna uitkijkt naar speciaal onderwijs maar tegelijkertijd is het wel heel verdrietig dat dit nodig is. Maar zoals het nu gaat, is het ook geen doen natuurlijk.
@Juf Janne, ik vul ook de enquete wel even in. Succes met je onderzoek.
@Smurf: beterschap!
Bedankt voor de tip, Mariad! Lijkt me slim om te doen!
Zo is het inderdaad geen doen meer. In de vakanties gaat het wel, maar als hij maar weer één dag naar school is gegaan, gaat het al mis. Niet meer te doen... Tja, aan de ene kant jammer dat het nodig is, aan de andere kant denk ik echt dat het speciaal onderwijs op dit moment precies aansluit bij onze behoeften. En het is gewoon mogelijk om terug geplaatst te worden als het over een tijd stukken beter gaat. Eerst maar afwachten, ik vind het spannend, hoop zó op het rugzakje, maar durf er echt niet van uit te gaan. Stel je voor dat hij het niet krijgt (dan zou ik wel willen weten waarom niet).
Inmiddels hebben we ook smeersels gekregen van de ha voor onze jongste: hij heeft eczeem. Hopelijk blijft het hierbij, en is het neit een voorbode van meer allergieën en zo. Duimen maar! :)
Hoi meiden,
Zo hee wat is er veel geschreven :o en helaas niet allemaal even leuke dingen. :N Even een dikke knuf voor iedereen! :*
Ben weer uit bed. Men wat een rot griep zeg bah duurt gewoon een volle week. Kreeg er gratis ook een fikse bacteriele keelontsteking bij cadeau. Dankzij ab gaat dit wel wat beter.
Eerst werd de jongste ziek en natuurlijk volgde Y.uri al snel. Die is een hele week thuis geweest. Maandag weer naar school maar konden hem meteen weer halen. HA geweest beginnende middenoorontsteking. Hij is ook weer spierwit en moe moe moe. Huilen etc. Jullie kennen het wel. Op basis van jullie verhalen ook met de aerius gestart in de hoop dat het gaat helpen. Vandaag maar een half dagje proberen op school. Anders zou hij straks 2 weken thuis zitten. Is ook niets hij is al zo'n twijfelgeval met overgaan. Ga hem vanmiddag ook puffen denk ik moet toch iets.
Baal ervan dat het weer zo minder gaat met hem.
Oh die enquete wil ik ook dolgraag invullen! Ga dadelijk meteen kijken.
Hopelijk vinden jullie het niet erg als ik hier in spring. Ga het vanaf nu weer bijhouden :Y
Hey Smurf,
Jeetje, je hebt het goed te pakken gehad! Fijn dat het beter met je gaat, nu je kind nog hè.. En natuurlijk is het niet erg als je hier weer in springt, vind ik juist gezellig! Dusse, hoi! :)
Dat spierwitte, zo herkenbaar weer! Kregen jullie ook van buren te horen van de week: goh zeg, het gaat wel lekker zeker met 'm? Omdat hij genoot van het buitenspelen. Het lijkt voor anderen dan zo goed te gaan, en op dat moment is het misschien ook zo. Maar daarna, mijn hemel, erg vermoeid is een understatement. Huilbuien, driftig, in de hoek staan, en daarnaast hoesten, niezen, kriebels overal omdat de pollen er weer zijn. Die lentedagen zijn zo lekker en daarnaast ook weer zo funest...
hai :W ja idd maar ben nu weer klaar met ziek zijn hoor voor de komende jaren. :X Niet te doen als moeders ziek zijn :P
Ik haalde hem om half 12 uit school en de juf zei ging prima vanmorgen ^O^ Dat had ik ook wel verwacht.
Eenmaal thuis kakte hij in en hing op de bank terwijl hij nog stuiterend mee uit school ging. Ook steeds een soort van keelschrapen oid en hees met praten.
Om 14uur was er ineens "paniek". Mam ik moet puffen waar is hij....kast trok hij leeg op zoek naar schooltas. Vervolgens ging hij zelf iets te enthousiast aan de slag hahaha. Na 3 keer puffen zei ik nu is het wel genoeg.
Dus ja je verhaal is heeeeel herkenbaar hahahaha. Voor buitenstaanders is en blijft het lastig. Zelfs manlief en ik verschillen wel eens van mening. Dan zegt hij gaat prima toch en ik zie gewoon al aan kleine dingen dat hij in gaat storten. Maar goed daar hebben wij ons moederinstinct voor he :+