Onbegrip voor kinderen met astma #2
29-04-2011 om 13:52 uur GeslotenHier gaat ie weer verder, even teruglezen kan hier
Het laatste bericht:
Ha Smurf, hoe gaat het nu bij jullie? Nog steeds aan de ventolin of gaat het inmiddels weer wat beter? Of nog steeds moe, en hangerig?
Hier gaat het redelijk. De kleinste hoest nog erg veel en geeft ook nog veel slijm over, ook hoor je dat hij nog flink vol zit. Dinsdag bij de HA geweest. Net voor we gingen gaf hij over, dus ja, als de dokter dan gaat luisteren klinkt het natuurlijk redelijk goed. Hij hoorde wel iets op de longen, maar vond het nog niet zo dat hij er wat voor moest krijgen. Het leek hem meer op een bovenste luchtweginfectie, dus mocht ik stoppen met de flixotide en ventolin, als ik het idee had dat ventolin werkte mocht ik het wel geven, maar was niet nodig. Ook zijn oren waren weer ontstoken dus dat jochie zit weer helemaal niet lekker in zijn vel en huilt de hele dag door en speelt helemaal niet meer. Dus echt gezellig......? is het niet! Dit speelt al vanaf eind februari die hoestbuien en slijm overgeven en piepen etc, ja, en hoelang moet je dat zo laten? Gaat vanzelf over? of toch eigenwijs maar door gaan met de pufs? Ik vind dat zoooooo lastig he? Je heb het idee dat je voor niets naar de dokter ben geweest, en dat je een zeurmoeder ben die met een verkoudheidje van een kind even langst komt, maar hij ziet ons 's nachts niet martelen met hoestbuien etc. We wachten wel weer af.... De oudste "ging" heel goed, en nog mogen we niet klagen, maar vanaf het vorige weekend is ook hij niet te genieten en heeft vreselijke krijsbuien als er maar iets kleins niet lukt, of als hij naar bed moet, om het kleinste dingetje ontploft hij. De juf vertelde wel dat hij deze week heel veel alleen speelde, en zijn motoriek minder was en hij geen zin in gym etc had. Ik heb geprobeerde de juf duidelijk te maken, dat hij het wat zwaarder heeft de afgelopen dagen, maar dat ging er volgens mij niet in, en hij moest toch meer gaan spelen met andere kindjes (Dat doet hij ook gewoon, alleen in zulke tijden moet je hem met rust laten en niet aan zijn hoofd zeuren, en wil hij graag alleen zijn) kennen jullie dit? Hij word niet gepest, en hij mag gewoon altijd meespelen, wel merk ik dat hij nooit gevraagd word op een woensdagmiddag, en heb het idee dat moeders daar toch huiverig voor zijn omdat hij nogal druk kan zijn. Heb zelf wel vriedjes uitgenodigd, maar als dat niet wederzijds is dan houd het voor mij toch wel een keer op en speelt hij heerlijk met buurjongetjes en daar geniet hij enorm van, en die zijn ook van zijn leeftijd. Dus wat is eigenlijks het probleem van de juf? Hij niest en snotterd ook en je hoort hem ook weer piepen, vooral als hij gaapt hoor de hem duidelijk piepen met in en uitademen. We zijn toch maar weer met de ventolin begonnen, ondanks dat de KA zei dat het geen zin had. Ook de aerius en nasonex worden volop gebruikt. De 31e mei mag hij weer naar de KA en ben benieuwd wat ze nu gaat zeggen. Ga proberen niet een dokter te bellen voor die tijd en het proberen zelf uit te dokteren tot dan.... Het blijft een hele puzzel elke dag weer. Hele fijne koninginne dag morgen allemaal!!
Mariad, wat fijn dat een ander klaslokaal verbetering geeft aan je zoon. Fijn! Gaat het nu nog steeds goed met hem of is het ook met hem wat minder dit afgelopen weekend zoals zovelen? En wat speelafspraakjes betreft herkennen wij ook zoveel. Voor de zh opname was hij bijna altijd thuis en werd ook nooit uitgenodigd, na de zhopname hangen ze juist heel erg aan hem, misschien omdat de juf een foto in de klas had gehangen dat hij aan de zuurstof lag, maar dat geeft wel een dubbel gevoel, want hij is echt niet meer lief geworden dan voor die tijd. Je denk overal over na, en overal zoek ik wel wat achter, en hoe dom dat ook is, telkens doe ik dat weer. Zaterdag was het wel wat minder leuk, onze boy ging heerlijk in de buurt spelen met buurkinderen. Hij kwam verdrietig thuis en zei: We gingen pakkertje doen, en dan gingen ze mij pakken omdat ik toch niet hard kan rennen. Toen gingen ze met zn tweetjes bovenop mij zitten en toen stikte ik bijna. Mij buik was al heel moe en toen kon ik bijn niet meer ademen en ze gingen niet van mij af. Ja, en wat kan ik dan als moeder voor hem doen? We hebben afgesproken met hem als het nog een keer gebeurd dat hij het dan moet zeggen, dan proberen we het die jongens uit te leggen. Maar hij weert zijn eigen gewoon niet en blijft liggen, ik zeg dat hij moet proberen sterk te zijn, maar dan krijg je als antwoord: Ja maar ik ben zo moe in mijn buik en dan kan ik dat niet! Ik hoop dat er ook snel daarin verbetering komt bij jullie zoon en dat hij weer heerlijk mee kan spelen. Kinderen (ouders) kunnen helaas erg hard zijn zijn we inmiddels wel achter. Maar we gaan voor jullie duimen hoor!! ;)
Janna, wat een doorzettertje is jouw dochter zeg! Ze heeft het wel weer erg te pakken he? Onze boy kreeg in sept ook prednison en heeft dat ook enkele dagen gehad, maar toen de kuur klaar was, hoeste hij ook nog ontzettend veel, maar dat is gelukkig toch steeds beter geworden, volgens de KA deed dat nog wel een paar dagen zijn werk. Maar als je twijfel...zou ik toch mooi even bellen! Hoe gaat het nu met haar? is ze naar school? of......toch maar thuis gebleven? Wij vinden het ook altijd erg moeilijk in te schatten of hij wel of niet naar school moet gaan. Je wil niet dat hij achterblijft, maar als hij ontzettend moe en met veel hoesten thuis komt, dan heb je echt zoiets van, had ik hem toch maar thuis gelaten. Vanmorgen zei hij ook niet naar school te kunnen omdat zijn buik moe was, maar na een tijdje had hij zijn kleren toch aan en zei dat hij wel ging, dus ben benieuwd hoe hij uit school komt. Beterschap met je dochter en hopelijk gaat het snel weer wat beter met haar en kunnen jullie weer wat tot rust komen!
Manon, ook weer zo'n herkenbaar verhaal, eerst zijn ze erg benauwd en dan kom je bij de hap en dan is het ineens weer een stuk rustiger. Maar meestal horen ze wel dat er toch wat aan de hand is geweest, of ze zien er moe uit, maar fijn is het niet. Hoe zijn jullie nu de nacht doorgekomen? beter of toch wel weer hoesten en benauwd? Ook beterschap hoor! Fijn om al die herkenbare verhalen te lezen he? want van de mensen waar je begrip van verwacht krijg je het meestal toch niet, en hier kun je zo heerlijk je verhaal kwijt en....ze begrijpen je ook nog!
Hier ging het zoals ik al melde het zaterdag minder. Vrijdag kwam hij al moe uit school en zaterdagmorgen werd hij wakker met de bekende buikpijn klachten. Hij was moe in zijn buik en kon zich niet aankleden en niks was goed en om alle kleine dingen huilen. 's middags toch naar zwemles, hij zei wel dat hij een puf wilde omdat zijn buik nog steeds moe was. Het zwemmen deed hij redelijk goed en viel niet tegen, maar watertrappelen had hij moeite mee om boven te blijven en dat koste dus veel energie. Misschien wel teveel. Daarna is hij nog even lekker buiten gaan spelen, wat helaas dus ook niet zo prettig ging (zie bovenaan) 's avonds hadden wij een verjaardag en mocht hij mee. Hij at al weinig voor we gingen en hoeste erg veel. Hij ging ook regelmatig op de grond of bank liggen, maar hij wilde perse toch mee. Daar aangekomen heerlijk met alle neefjes en nichtjes spelen, maar je hoorde hem van een afstandje behoorlijk hoesten echt zo'n harde rauwe hoest. Zelfs de familie maakte zowaar opmerkingen van: zo die hoest zeg, klinkt niet echt lekker. Maar ben er niet op in gegaan, want je kan ook zo weer een verkeerde opmerking terug krijgen. halverwege de avond kroop hij bij zn vader op schoot en zagen we dat hij aan het intrekken was met de ademhaling. Het hoesten ging ook flink door en had donkere kringen onder zijn ogen. Hij was aardig benauwd. Thuis ventolin gegeven en daar knapte hij gelukkig wel wat van op. Gisteren had hij echt een dag vrij nodig om weer bij te komen. Ook heeft hij heerlijk van 14:00 tot 17:00 uur geslapen en savonds was hij om 20:00 uur weer helemaal op. Dus hij kan goed slaap gebruiken. Ben benieuwd hoe hij vanmiddag uit school komt. Hij is ontzettend snel geprikkeld en boos en plast achter elkaar in zijn broek, wie kent dat broekplassen als ze niet lekker zijn? De 21e mogen we gelukkig naar de psycholoog en krijgen een gesprek over het hoe en wat. Ben benieuwd....
Zojuist gebeld met de kinderlongpoli (nursepractitioner)...we krijgen ook een kaart voor de spoed eisende hulp voor Jill (voor Sem hebben we die al ruim een jaar) ..ze hebben liever niet dat het via de huisartsenpost gaat. Ze willen dat ze door een kinderarts gezien wordt....dat is wel heel erg fijn natuurlijk! vervolgens vraagt ze hoe t nu met Sem gaat...bij KNO arts bleek dat de neusamandelen niet waren aangegroeid gelukkig! Maar zijn keelamandelen zijn wel heel erg groot....maar goed hij heeft nooit last van keelontstekingen. Maar volgens hun kan t toch wel zijn dat de keelamandelen ook andere problemen geven. Ze willen toch met t team kinderartsen t dossier van Sem van afgelopen jaar eens gaan bespreken en kijken waar t probleem nu precies ligt. Longen zijn door medicatie echt rustig maar hij blijft rochelen, slijm houden vooral in keel gebied. Ook zijn neus blijft lopen...moe....vroeg wakker en noem maar op. Alles ondanks de volledige medicatie ook voor zijn allergie! Na een jaar moet er toch wel eens een flinke periode zijn dat hij klachtenvrij is. Hij is net 4...
Ben benieuwd wat daar dan weer uit gaat komen.
Het is wel heel erg fijn om hier even van je af te kunnen schrijven...jullie snappen t tenminste allemaal....jullie verhalen zijn vaak zooo herkenbaar en dat is toch wel heel erg fijn hoor!
Groetjes allemaal en succes met de kindjes!!
Ik ben maar gaan inlezen in dit stukje omdat we hier nu langzaam aan ook mee te maken gaan krijgen nu Mika gaat oefenen op school.
Wel heftig om dit allemaal te lezen hoor, het is niet niks. Ik kan van mezelf nog wel dingen herinneren toen ik school zat, maar ik ervaar het liever zelf dan dat je het je moppie moet zien doormaken.
Juf houdt hem goed in de gaten en de klas is niet al te groot (20 kinderen) maar ze zegt zelf ook dat het gewoon overal niet super schoon is. Dat is gewoon niet te doen met zoveel kinderen.
Zijn jullie kinderen ook kleiner dan gemiddeld?
Sterkte allemaal met de kinderen.
Manon, ik ken zo'n kaart niet. Dat is speciaal voor noodgevallen? Kan je het eens uitleggen?
Ook ik ken zo'n kaart niet, of is het hetzelfde als onze boy? Als er iets is mogen we naar de kinderafdeling bellen van het zh, en dan zien ze in de computer dat er een alarmbelletje achter zijn naam staat, en dat betekend dat zij kunnen zien dat wij gelijk mogen komen als er iets is, en niet eerst naar de huisartsenpost hoeven o.i.d.
Hmmm....dat is wel handig zo'n kaart. Kan me voorstellen dat ze dat niet zomaar doen.
We stonden 3 weken geleden op zaterdag met Mika op de HAP (huisartsenpost) en werden naar huis gestuurd met Seretide (laagste dosering)
Dat hadden we al, maar omdat het tot de zomer goed ging niet meer gebruikt oi de kinderarts)
Dus ik zeg, leuk hoor, maar zo'n onderhoudsmedicijn doet niks voor dit mannetje op dit moment. Vernevelen vond ze hem niet erg genoeg voor. Logisch.......ik had hem al behoorlijk wat ventolin gegeven omdat hij er anders in bleef en natuurlijk zo hyper was als de nete.
Zegt ze ook nog dat 'ze er niet zoveel ervaring mee heeft' en streept daar bij de IO (in opleiding) achter haar naam weg.........dush....
Wij weer naar huis en dezelfde nacht weer met het mannetje op pad........kreeg hij prednison en AB kuur......Ik vraag het je!
Dan zou dus zo'n kaart echt super zijn. Geen gemuts met 100 verschillende huisartsen.
Hallo allemaal!
Net bij de ka geweest, longen geluisterd, nog wat gepiep, maar niet meer zo erg! En het gaat ook wel aardig.... Onze meid heeft weer een schooldag gedraaid, alleen niet meegedaan met gym (gym vindt ze héél leuk, dus zegt wel wat, dat ze dat laat schieten.. ;)) en zit nu heerlijk thuis tv te kijken, hoest wel wat, maar volgens mij kan ze tv kijken en slapen tegelijk of zo haha... Dus ze haalt nu even wat slaap in...
Ze is wel weer heel onzeker, komt met veel vragen in de trant van:" doe ik het wel goed, mama, haal je me op om 3 uur? Dat mag ik toch wel vragen?" enz... Allemaal van die vragen, die ze anders niet stelt... Het komt heel zenuwachtig over en dit heeft ze alleen als ze benauwd is, of is geweest...
Wij hebben geen kaart of zo, maar mogen wel de ka bellen, als het met de astma niet goed gaat. Hebben ook hele fijne kinderarts, die alles goed uitlegt en helpt de juiste medicatie te vinden en voor onze dochter ook super is! Is goud waard!
Britt, als onze dochter benauwd is, heeft ze ook minder verweer tegen andere kinderen hoor. Dan is ze ook heel kwetsbaar en willen leerkrachten haar op een mentale training sturen... Maar is ze niet benauwd, dan staat ze haar mannetje prima!!! :P
sterkte allemaal! O+
Wij hebben van de kinderarts/kinderlongpoli een kaart gekregen voor de spoedeisende hulp, deze hadden we al voor onze jongste toen die vorig jaar is opgenomen met een flinke aanval maar nog niet voor onze oudste.
Overdag kunnen we gewoon de longpoli bellen maar savonds en de weekenden kan je dan meteen de spoedeisende hulp bellen en wordt er een kinderarts opgepiept. Dan hoef je inderdaad niet via de huisartsenpost te gaan. Daar zijn wij ook al zoooo vaak weg gegaan met weer een of ander middeltje waarvan we wisten dat t toch niet zou helpen! En je hoeft niet iedere keer weer het hele verhaal opnieuwd te vertellen. Nu maar hopen dat t vanavond goed gaat....ben alleen mijn man is er niet....
Manon, vervelend om te lezen dat jij die ervaring dus ook hebt. Het is echt iets wat ik al snel heb geleerd hier en zeker ga onthouden. De kaart!
Janna, je hebt een dappere dochter zo te lezen. Heeft ze vriendinnetjes die haar ondersteunen? Accepteert de leerkracht het ook wanneer ze niet mee wil gymen? Of heeft dat ook de nodige strijd opgeleverd in het begin?
Zijn jullie kinderen ook meer op zichzelf? Goed zichzelf kunnen vermaken? Makkelijker om gaan met teleurstellingen (veerkrachtiger daarin?)
Janna: fijn dat het wat beter gaat met je dochter! Ik herken het gedrag wat je beschrijft goed. Mijn zoon heeft ook zo'n gedragsverandering tijdens en na benauwdheden. En over dat thuishouden, tja het blijft echt heel moeilijk. Wat ik bedoel met dat ik wat radicaler ben geworden met thuishouden is dat ik de eerste jaren vooral bezig was met hem toch zo vaak mogelijk naar school te krijgen. Ook als het eigenlijk gewoon echt niet ging. Ik kan er nou beter op inspelen maar nog steeds is het natuurlijk best vaak een lastige afweging maar ik kies bij twijfel dan eerder voor thuisblijven dan ik eerder deed. Ook omdat het vaak beter uitpakt op die manier. Maar als een kind supergraag naar school wil dan zou ik daar denk ik ook vrij snel aan toegeven maar zo is het bij mijn zoon vaak niet.
Britt: vervelend dat het toch weer wat moeizaam gaat met je zoon hoor! En het spelen gaat gewoon veel moeizamer als een kind niet lekker is. Dat is ook logisch maar wel heel rot. Je gunt je kind zo het gewoon lekker kan spelen.
Dimple en Manon, wat fijn dat jullie hier ook meeschrijven. Zo herkenbaar jullie verhalen en het scheelt zo dat we dit soort ervaringen hier kunnen delen.
Manon: wat een gedoe met je dochter zeg! Wat ontzettend naar zulke benauwdheden. Wat goed dat je direct naar de kinderarts kan. Bij mijn beide kinderen hebben we dat ook een tijd gehad (nu niet meer) en dat geeft meer rust.