Een klein mannetje met astma.

Hallo,
Ik wil ons even voorstellen. Ik ben mama van Bilal. Een jongetje van bijna 3. Het begon toen Bilal 1 week oud was. Hoesten, hoesten en nog eens hoesten. Hij was op een gegeven moment zo schor van het hoesten dat als hij huilde zijn mond open ging maar er geen geluid kwam. Hij was toen hij 7 weken oud  geopereerd aan een liesbreuk, en een waterbreuk. Ook had hij een dubbele navelbreuk. Volgens mij is dit gebeurd door het verschrikkelijke hoesten. De huisarts had gezegt dat bilal pseudocroup had dus zijn eerste anti bioticum. Hij was toen net 3 maanden oud. Maar er veranderede niks. Hij bleef benauwt, kortademig en vol. En altijd maar dat geluid in zijn luchtpijp met ademhalen. Na nog 2 maanden kon het wel eens bronchites zijn en weer een antibiotcum kuur. In die periode begn ook de oorontsteking. We belanden in het ziekenhuis bij de kno arts. Wat een ellende, die man begreep er geen bal van en vond het niet belangrijk om te luisteren. Hij vond het onzin om stappen te ondernemen na 20 keer oorontstekking. Ik heb in die periode alles opgeschreven. Toen Bilal 10 maanden oud was, was ik het zo zat en ben met hem in het Andreas Lucas ziekenhuis in Amsterdam beland.
Bij de kinderarts en de kno arts. Eindelijk werdt ik serieus genomen. Bilal kreeg speciale hoezen voor zijnbedje en het hoesten s''nachts was over. Hij begon door te slapen. De kno arts vond het nodig om zijn neus amandels eruit te halen. Bilal knapte hier zo van op. Zijn oorontstekkingen werden minder en het spugen werdt ook minder. Hij kon ook niet eten. Dit kwam er halve wege de maaltijd aktijd weer uit.
Al gauw werdt er gezegt dat hij asmatisch was en zijn  begonen met de ventolin. Dit hielp enorm voor zijn aanvallen. Ik heb best wel angstige momenten beleeft hoor. Slapeloze nachten omdat ik bang was. In dit ziekenhuis was er altijd tijd voor ook de ouders. Mijn kno arts zij altijd moeders weten het altijd het beste. Inmidels is Bilal bijna 3 en nog steeds benauwt veel verkouden ,regelmatig een oorontstekking en nog altijd dat pruttel geluid in zijn luchtpijp. De medicijnen bestaan uit flexotide en ventolin. Anti bioticum hoeft van mij niet meer. Dat helpt toch niet meer. Hij heeft al zo veel kuurtjes gehad. Ik ben soms best wel verdrietig want er is altijd wat met mijn mannetje. Hij heeft nu al 2 keer zijn neusamandeltjes eruit gekregen en zijn keelamandels zijn ook verwijdert. Hij gaat sinds een half jaar naar de peuterschool en dit is erg vermoeiend voor hem. Ik maak me best wel zorgen om zijn toekomst. Vanochtend wertd hij weer wakker met ontstokken oogjes. En ondanks alle ellende is hij zo vrolijk. Hij is zo sterk. Het lijkt me erg fijn om met andere ouders eens ervaringen uit te wisselen. Een beetje steun van ouders die weten wat het is om een ziek kind te hebben.