vervelend probleem

Hi,

ik begin ook steeds meer te twijfelen aan het feit dat men zeggt dat je met astma gewoon kan leven.
Ik moet wel eerlijk toe geven dat ik voor dat ik astma had ook dacht dat het helemaal niet zo'n erge ziekte was. is schaam me daar nu eigenlijk wel voor want ik weet nu echt wel beter ik vind ook dat ik dit nooit had moeten denken. Neem me dit alsjeblieft niet kwalijk
Daarom vind ik ook dat men niet kan zeggen dat je een normaal leven kan leiden. Wij moeten toch altijd en overral medicijnen mee naar toe nemen???? hun weten niet hoe dat is.

groetjes Schorpioentje

hallo simonne,

Ik herken me wel in wat je zegt!!! Ook dat van dat praten nog teveel inspanning kan zijn ,en dat van achter de pc wilen zitten maar dat nadenken dan weer teveel is. Bennu ook erg moe maar wilde toch even reageren. Ik heb niet eens een ernstige vorm van astma of zo, maar wanneer ik de seretide weglaat benik letterlijkniets waard. Ik moet wel zeggen dat ik ook Fm heb en nek schouderprobelemen. Maar ik bedoel ook echt kwa luchtwegen dat ik overal rekening mee moet houden, Als kindzijnde ha dik dat al en helaas werd ik toen nog niet behandeld, ben altijd erg zwak en veel ziek geweest.
Ben blij dat je dit zegt want ik ga soms erg twijfelen aan mezelf. Soms denkik dat er long of luchtweg variant aandoeningen zijn die nog niet ontrafeld zijn of zo...


tavy

Hoii,
Dat ben ik ook af en toe tegengekomen  :Y, VAn met voldoende medicatie kun je nauweliks klachten van je astma hebben. Als ze zoiets ergends plaatsen brengen ze mensen op ideen. Mijn astma is nu niett echt stbiel maar ook weer niet ernstig te noemen.
Ik heb altijd gedacht dat je met astma perse moest piepen en een helemaal roed hoofd moest hebben  :@ :@. KAn je na gaan dat er gewoon nooit over gepraat word terwijl mijn nichtje ook astma heeft wat ik niet wist  :@. Ik vind het schandalig dat ik ooit zo gedacht heb ,ik denk dat het me daardoor ook altijd de gedachte dat ik astma heb teruggedrongen.
Aan het forum heb ik echt veel en ik leer steeds maar weer waar mijn klachten vandaan kunnen komen en wanneer ik wel aan de bel kan trekken bij de Ha.
IK heb dat ook wel als ik een dag veel onder vriendinnen ben geweest en veel heb lopen kletsen ik daarna het liefst mijn bed in duik  :Y. En dat gekriebel in mijn keel grr erg irritant ,waardoor het dan niet goed lukt om ff een dutje te doen.
Van copd heb ik helaas niet zo veel verstand, vind het wel de moeite waard me daar ook een keertje in te gaan verdiepen.

gr troetel

ik heb altijd gehoopt en sommige periode's ook gedacht dat ik een normaal leven kon leiden,helaas is dat gewoon niet zo,ik ben blij dat ik een baan heb waarin ik mijzelf kan inroosteren en waarin ik me makkelijk kan ziekmelden omdat ik een nul-uren contract heb,maar ik durf dus niet eens een volledige job aan want ik weet dat ik het niet kan volhouden.

ook had ik waarschijnlijk iets in de sport gedaan als ik geen astma had,astma heeft dus wel degenlijk een enorme impact op mijn leven.

ik had graag het leger in gewild maar ben uiteraard afgekeurd,hetzelfde geld voor mijn vliegbrevet,hoewel daar mijn slechte ogen ook debet aan waren.

maar astma beinvloed je leven absoluut

Natuurlijk kun je met astma niet alles wat anderen wel kunnen. Het hangt van de ernst van je astma af en ook van de vraag of het onder controle is of niet. Zelf heb ik niet heel ernstig astma en ik vind dat mijn leven er ook niet heel erg door bepaald wordt. Maar toevallig heb ik net een ernstige luchtweginfectie gehad en nu kan ik dus heel erg weinig. Dat is balen, maar ik probeer met veel geduld weer een beetje mijn conditie op te bouwen, en ervan te genieten dat ik elke dag weer een klein beetje meer kan. Ik weiger om mijn leven te laten verzieken door mijn longen, dus doe ik er gewoon alles aan om zo prettig mogelijk te leven en ik probeer vooral de dingen die ik wel kan te benadrukken.

om er nog een schepje boevenop te doen ,ikkan helemaal niet sporten!! Ook vroeger niet, waardoor weet geenhond! echt frustrerend . Wat ik wel zelf weet is dat ik vroeger al luchtweg problemen had maar op de een of andere manier werd daar nietnaar gekeken of zo. Ikzelf kon dat vaak ookniet goed aangeven. Ik herken hetnu heel goed naar vroeger toe. Ik dacht wel eens dat ik daardoor vroeger nooit iets kon ,maar nu benik wel goed behandeld en kan ik nog steeds niets!!! GRRR

tavy

Ik herken me in jullie verhalen!

Ik begrijp ook niet waarom ze zeggen dat met astma heel goed te leven valt. Hoewel, als je het op een bepaalde manier leest, staat er eigenlijk dat je leven moeilijker is dan dat van zomaar iemand.

Ik kan dan nu wel sporten (na twee jaar opbouwen), maar ik kan dat niet combineren met een leven met een werkkring. Als ik moe ben, word ik echt ontzettend dom, zeg alles verkeerd (bijv. warm ipv koud), val in slaap op idiote momenten (bijv. tijdens de inleidende verdoving bij een bronchoscopie, waarbij je juist heel stil moet zitten). Op de meeste dagen ben ik niet goed uitgerust, en kan ik niet goed denken. Dat stoort me ontzettend.

Ook vind ik het heel naar om veel dingen niet te kunnen doen, zoals naar vrienden gaan die in rokerige, stoffige en schimmelige woonomgeving wonen, naar concerten en toneelvoorstellingen, of naar cursussen. Als ik het wel doe, word ik ziek, en dat wil ik niet meer. Ik heb voor mezelf besloten dat ik vrienden alleen in speciale gevallen opzoek, want ook van het reizen word ik bijna altijd ziek. Komt er hier iemand langs, moet ik meteen naar de puffer grijpen omdat ik zijn lucht niet verdraag (lekker gastvrij!), en merk ik later toch een verslechtering.

En dan heb ik alleen maar matig ernstige astma!

Ook het denken dat je je aanstelt, heb ik gehad. Op de een of andere manier heeft mijn man me dat (bijna helemaal) afgeleerd, vandaar waarschijnlijk dat ik nu zo radicaal de dingen waardoor m'n astma verergert, vermijd. Ik denk wel dat er altijd een restje van overblijft...

Hoi,

Idd. kan je niet zeggen dat je er niets veranderd, bij mij is 2 jaar geleden copd geconstanteerd en sindsdien is mij leven zeker veranderd. Mijn werkgever begint steeds moeilijker te doen en ook in het dagelijks leven wordt je continue geconfronteerd met je ziekte en beperkingen. Soms frustreert het, soms wordt je er moedeloos van. Af en toe deprimeert het zelfs. Natuurlijk moet je je beperkingen accepteren en leer je er mee leven, maar het is zeker niet altijd even makkelijk.

Tja, ik las ook dat astma onder controle is te houden en geloof er gheen hout van. Je hebt goeie en slechte dagen maar ik ben 59 en al jaren vanwege hartklachten afgekeurd en zit in de luxueze positie dat ik mijn eigen tijd kan indelen en rusten als ik dat wil.

Afegeurd werd ik in de bijstand , dus gewoon bijstands uitkering en hulp in de huishouding. Ik voel me er helemaal niet ongelukkig onder , ik red me prima. Als je nog kleine kinderen hebt en in zo'n situatie zit dan is het heel wat minder goed.

Groeten van Nel.