Psychische gezondheid

Ikkan me erg terug vinden in dit topic.
Ik ben nu een jaar thuis en mijn benauwdheid is nog steeds niet onder controle, mijn astma loopt de spuigaten uit! Verdre heb ik in een jaar tijd een middenrifsbreuk, meerdere keren verlammingsverschijnselen, blindedarm ontseking, paniekaanvallen enz erbij gekregen. Sommige dingen overkomen je gewoon en k an je niets aan doen alleen dat betekent dniet dat ik er dan ook maar mee moet kunnen omgaan.  Ik ben bang om alleen te zijn, gewoon bang voor de benauwdheid. Voordat het zo slecht was met mijn astma was ik nooit bang en nu de hele tijd. De hele dag draag ik het met me mee. Ik vind het verschikkelijk dat ik samen met mijn astma er ook nog iets geheel anders bij heb gekregen. Wat mij dnek ik nog veel meer pijn doet op dit moment. Dus ik hoor graag verhalen van mensen die hier ook mee zitten of al weer op die berg omhoog zitten :)
groetjes lara

Pffff!!! we zijn er weer.... eens in de zoveel tijd is er weer een negatieve discussie over eigenlijk hetzelfde onderwerp: We hebben het als eens over "negativiteit op het forum" gehad en daarvoor was er ook een dergelijke discussie. Jammer is dat, toch. Nu is het meer een soort "venus en mars"-discussie. Wat gek is dat toch? Kees reageert echt mannig!! : Niet zeiken maar sporten, dan denk je er niet aan en dus heb je geen probleem, toch??  Terwijl dat voor velen die hier op het forum komen nou net niet is weggelegd!
Nee vooral niet vertellen hoe je je van binnen voelt, je lichamelijke klachten mag je vertellen maar de rest dat is "overkill"!!!!????!!!

Lichaam en psyche zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Maar daarom kun je het nog wel uiteen trekken. En gezien de reakties van velen is daar blijkbaar behoefte aan. Dus is het een goed topic en dus geen "overkill"!!!

Het is voor heel veel mensen met (ernstig)astma een herkenbaar probleem. Als je benauwd bent, wordt je prikkelbaar. En ook de frustratie dat je niet mee kunt doen met alles wat je maar zou willen. En de mensen in je omgeving (van wie je houdt) worden daarvan de dupe en daar voel je je ook weer schuldig over. Ik herken het maar al te goed en dat staat los van de lichamelijke ongemakken die astma met zich meebrengt.

Hilde, goed topic, hoor......!!!! En het belicht net een ander onderwerp dan HVJJV!!!!

groetjes

Irene

Laraa: ik wil even heel kort op je reageren. Ik heb al 6 jaar astma, af en toe wel moeite met de acceptatie. maar wat ik jou zou willen zeggen is: laat je leven niet regeren door angst. Ga kijken wat je wel kunt. Welke activiteiten kun je ondernemen? En welke mensen kun je zo af en toe gewoon eens bellen voor een praatje? Probeer te genieten van de kleine dingen, mij helpt dat wel.

Kijk, ik begrijp Kees best wel. Kees begrijpt ons ook wel. Het gaat er om denk ik dat Kees liever niet elke dag geconfronteerd wil worden met hoe hij zich voelt, daar schiet hij niets mee op, dan blijft hij hangen.
Daar zit vind ik ook best wel wat in, want ik heb ook nogal eens de neiging te blijven hangen in hoe ik me voel;alleen de ene keer schakel ik makkelijker over dan de andere keer. Dit neemt natuurlijk niet weg dat er mensen ziijn die psychisch problemen ondervinden van hun astma.
Alleen Kees bedoelt dus te zeggen volgens mij dat het topic hoeveel ik mij vandaag al genoeg voor hem is en dat je met nog zo'n topic niets opschiet; hij bedoelt het niet rot maar voelt zich gewoon beter door niet aldoor over je gevoel te praten.
Mijn h.a. zei op het laatst ook dat ik beter met hem er over kan praten als zelf blijven piekeren en er al helemaal niet meer te veel thuis over moet praten want thuis weet men eigenlijk nu wel wat je hebt en als je er elke dag over praat wordt dat voor de ander ook vervelend.
Neemt niet weg dat ieder hier mag vertellen hoe hij er over denkt en het blijkt dus gewoon dat er ook een psychische kant meespeelt waardoor je vaak in een cirkeltje komt.
Kees probeert daar op zijn manier mee om te gaan en een ander weer anders.
Wat het beste is voor iedereen moet je dus zelf maar uitmaken, maar ik vind dat zowel als Kees denkt als dat anderen denken iets voor te zeggen is. Maar haalt het positieve hier weer uit en denk voor je zelf of je er elke dag mee bezig wilt zijn of dat je kunt proberen om het anders te gaan oppakken; met elke dag er mee bezig zijn blijf je hangen in je ziektebeeld.

dat begrijp ik ook wel maar ik vel ook geen oordeel over de manier waarop kees met zijn astma omgaat, als er een topic word geopend over hardlopen en het is niet mijn manier om met astma om te gaan reageer ik gewoon niet op die topic ,ik vind dan ook dat kees er zo mee om moet gaan,geld het topic niet voor jou ,prima maar reageer dan niet,als ik een programma op tv niet leuk vind zap ik ook door en dat kan je op een forum ook doen,of moeten we steeds rekening houden met forumleden die een topic niet interesseren.of als het topic voor hun geen toegevoegde waarde heeft,ik heb nu het gevoel alsof kees bepaald wat wel en wat niet belangrijk is voor ons en daar heeft hij geen recht toe

Soms merk ik doordat ik sinds een jaar zekerheid heb.... - het is astma, en ik stel me niet aan -  dat ik me zelf ook weer wat meer durf te laten zien....
Ik hoef me niet meer te schamen als ik weer een dagje thuis moet blijven.... mijn lijf kon het gewoon even niet meer... en dat is soms juist een heel prettig gevoel! t ligt niet aan mijn hoofd maar aan mijn lijf
'Vroeger' dacht ik wel eens dat collega's dachten van pff... die is weer thuis gebleven voor een verkoudheidje....

Dac: Kees is bang voor een topic waarin enkel ellendige verhalen worden verteld waardoor mensen nog verder in de put komen te zitten.Dat is heel kort door de bocht waar hij een probleem mee heeft, hij heeft geen intenties om ons de les te lezen of wat dan ook.

Mijn idee van dit topic was om eens te kijken welke mensen er nog meer af en toe psychische gezondheidsklachten hebben door hun astma/copd. Ik wil dit topic ook graag gaan gebruiken om dat allemaal positief om te buigen. Dus om elkaar tips te geven om zo toch weer positief te kunnen kijken. Want als je psychische gezondheid verbetert heeft je astma daar ook weer profijt van.
Hoop dat ik het zo wat beter verwoord heb.
Ik hoop op veel tips en steun.

Melanie: wat goed van je dat je het zo positief kan zien. En dat je kunt inzien dat je lijf je dwarszit en er niet geestelijk aan onderdoorgaat.  _O_