Psychische gezondheid
01-10-2007 om 21:09 uurOp verzoek van Esther een topic over de psychische gevolgen van je chronische ziekte. Gestart door een psycholoog in opleiding (ikke) dus dan moet het goedkomen :+
Ik merk zelf dat door energiegebrek, slaaptekort en veel benauwdheid mijn psychische gesteldheid minder wordt. Ik ben sneller geprikkeld, eerder boos, sneller verdrietig en kan weinig hebben. Verder raak ik af en toe somber, iets wat ik echt niet fijn vindt.
Ik baal op dit moment van alles wat mij lijkt te overkomen, normaal heb ik de controle maar die ervaring heb ik nu niet. Ik ben gisteren zelfs zo benauwd geweest dat ik dacht er niet meer uit te komen, een erg angstige ervaring. Dat heeft ook zijn impact bij mij.
Wie heeft hier nog meer last van/herkent dit?
dac,
Ik geef je helemaal gelijk...... 8-) 8-) 8-)
Volhouden zou ik zo zeggen.... ^O^ ^O^ ^O^
Groet,
Kees
Kees, het lijkt me dat je het in HVJJV vooral over je lichamelijke toestand hebt.
Mij lijkt het juist goed om eens een keer meer aandacht op dit soort dingen te richten.
Niet bedoeld als aanval, ik respecteer je mening. Ik hoop dat je de mijne ook respecteert
Ik respecteer het,
HVJJJV is al een topic waar een heleboel ellende in voorkomt,
Moeten we ook de psychische ellende in een topic persen..
Vind ik niet verstandig, waarom niet verscheidene hebben we het over machteloosheid gehad
op het forum.
Kees
[quote author=Puffende Diesel link=topic=4464.msg89365#msg89365 date=1191268259]
Ik respecteer het,
HVJJJV is al een topic waar een heleboel ellende in voorkomt,
Moeten we ook de psychische ellende in een topic persen..
Vind ik niet verstandig, waarom niet verscheidene hebben we het over machteloosheid gehad
op het forum.
Kees
[/quote]En waar in je lijf huist machteloosheid Kees?
Het feit dat je een chronische ziekte hebt heeft zéker ook zijn weerslag op je geestelijke gezondheid... Machteloosheid, acceptatie, dat zijn geestelijke aspecten van het fysieke ziek zijn. Buiten het feit dat ik vind dat dit topic bestaansrecht heeft, bewijst het ook het feit dat er meteen al druk in gereageerd wordt dat het een onderwerp is dat speelt.
Hey,
Goed topic ;). Ik heb dat ook als mn astma ff in de put zit glij ik er ook in.
Maar bij mij is het vooral de zon die wonderen verricht :Y. Als ik smiddags heel ff in de zon heb kunnen zitten heb ik weer ff een opkikker gehad. nu met de winter zal dat dus niet vaak voorkomen.
Op dit moment gaat het iets minder maar ik probeer het gewoon van de goede kant te blijven zien ,want ja af en toe een huilbui vind ik niet erg. Maar op den duur wordt ik moe van mezelf :P.
Als ik iets niet kan door mijn astma of mijn knieen ben ik niet te genieten. Maar ik probeer me er overheen te zetten er zijn nog veel dingen die ik kan :Y. Toegeven dat ik net meer moeite moet doen vind ik moeilijk, ik ben een perfectionist en blijf door gaan tot het perfect is. Mijn astma fluit me vaker terug dan moet ik wel luisteren ;).
Ik probeer de winter met een lach tegemoet te gaan en er zo weer uit te komen :Y.
Nu ik vaak moe ben merk ik ook dat ik minder kan hebben normaal ben ik best behulpzaam nu gaat alles met een 'zucht' ;). Vooral het einde van de dag sleep ik mezelf naar mijn bed en dan maar kijken of ik verder zal slapen.
Voor ik ga slapen pieker ik altijd heel ff dan pas lig je stil en heb je rust. Maar ik probeer niety te lang te piekeren gewoon heel ff alles nog een keer door mijn gedachte laten malen.
Als aankomend psycholoog geloof ik dat het helpt om te praten over je ellende, of die nu fysiek of mentaal is. Ik zal als ik tijd heb eens zoeken naar interessante artikelen over chronisch ziek zijn en de relatie met psychische gezondheid. De kans op een depressie wordt groter als je een chronische ziekte hebt, dat is 1 van de dingen die ik dan uit mijn hoofd weet.
Ik ben blij dat het onderwerp leeft, gezien het groot aantal reacties in zeer korte tijd.
Kees: even heel kort door de bocht van mij: als je dit geen leuk topic vindt dan lees je het toch niet? ieder zijn ding laten we dat ook zo houden. Er is duidelijk behoefte bij andere forumbezoekers, laat hen in hun waarde.
Ik zal na gaan denken over plannetjes om je psychische gezondheid op peil te houden/weer te krijgen.
Ik snap een regel niet laat hen in hun waarde....
Dat mag je uitleggen........!!!!
Want ik voel me duidelijk aangesproken......
Kees
Nou Kees ik voel me aangesproken door wat je over dit topic te melden hebt.
Ik heb het idee dat je vindt dat het geen bestaansrecht heeft. Dat je vindt dat we dan te negatief bezig zijn. En je zegt wel dat je het accepteert maar uit de rest van je zinnen blijkt dan dat je daar toch moeite mee hebt.
Misschien heb ik je verkeerd begrepen, dat hoop ik dan maar.
Wat voor mij een reden was om dit topic te starten is dat ik last heb van de psychische gevolgen van mijn chronische ziekte. De helft heb ik nog niet eens beschreven hier.
Ik streef naar een topic waarin iedereen zijn psychische gezondheid in relatie tot astma/copd ter sprake kan brengen en er samen over kan praten in de hoop een stapje verder te komen.
Om niet op de man te spelen sluit ik bij deze mijn bijdrage aan deze discussie.
Dit is zinloos, er worden hier zaken volkomen kromgetrokken.
Zonde van mijn energie.....verspilling.
Succes ermee.
Kees
Bij mijzelf ervaar ik vooral de wisselwerking..... Hoe je je lichamelijk of geestelijk voelt heeft zo'n impact op het andere deel... Heb heel veel meegemaakt qua ziekten bij m'n ouders en daar voel je je geestelijk zo slecht bij dat het lichamelijk ook niet goed gaat.... Qua astma/hooikoorts/rsi heb ik echter ook het omgekeerde mee gemaakt... je lichamelijk zo slecht voelen dat je je inderdaad ook geestelijk slecht voelt....
Heb me in een periode dat ik tussen 2 banen zat echt letterlijk een gat in voelen glijden.... Ging steeds later naar bed, stond steeds later op, deed steeds minder, ging steeds meer eten om te compenseren en daardoor ging ik me ook steeds slechter voelen..... terwijl ik qua rsi eigenlijk op dat moment flink aan het opknappen was..... Na eenmaal dit gevoel meegemaaktt e hebben probeer ik ervoor op te passen dat het niet meer zo ver komt, maar ben er toch bang voor...