Psychische gezondheid
01-10-2007 om 21:09 uurOp verzoek van Esther een topic over de psychische gevolgen van je chronische ziekte. Gestart door een psycholoog in opleiding (ikke) dus dan moet het goedkomen :+
Ik merk zelf dat door energiegebrek, slaaptekort en veel benauwdheid mijn psychische gesteldheid minder wordt. Ik ben sneller geprikkeld, eerder boos, sneller verdrietig en kan weinig hebben. Verder raak ik af en toe somber, iets wat ik echt niet fijn vindt.
Ik baal op dit moment van alles wat mij lijkt te overkomen, normaal heb ik de controle maar die ervaring heb ik nu niet. Ik ben gisteren zelfs zo benauwd geweest dat ik dacht er niet meer uit te komen, een erg angstige ervaring. Dat heeft ook zijn impact bij mij.
Wie heeft hier nog meer last van/herkent dit?
ik heb dit wel gehad :Y vooral in slechte periodes
ik ben nogal een druk ding en als ik niet meer kan stuiteren dan gaat mn humeur echt naar -10
jaren terug had ik in het zwembad vervelende bacterie opgelopen waar ik met mn longen maanden
feest van heb gehad
ik kon echt niks meer veelen van niemand
mn moeder,vriend,kind konden niks goed en ik lag ook overhoop met mezelf
niks was meer leuk,lekker,lief ,mooi enzv
mijn leven bestond uit happen naar lucht,bergen medicatie,revalidatie,voedingssuplementen,respifor drinken om niet onder de 43kg te komen
het was een hel echt waar en het heeft me heel wat bloed,zweet,tranen,en energie gekost
om daaruit te komen :Y
nu jaren later moet ik met lede ogen aanzien hoe mijn dochter met hetzelfde worsteld :'(
ik denk dat dit een toptopic wordt _O_ en dat velen zich hierin herkennen
......................het toegeven is voor sommige aleen nog niet zo makkelijk :N
heeft mij ook veel tijd gekost.................ik nee ik niet ................maar ondertussen.
liefs ukkie
Ja, herkenbaar. Vooral energiegebrek en slaaptekort en stress/drukte geven naast de insp.astma dat ik me dan helemaal niet fit voel en ga dan meer piekeren over wat er nu werkelijk aan de hand is en dat ik me toch ooit ook goed heb gevoeld en dat ik oooit veel hebt gekunt; m.a.w. het radertje bovenin draait dan op volle toeren en krijg het dan moeilijk stil. De oplossing kan dan zijn, op tijd naar bed, mediteren en proberen niet weer inde zelfde valkuiltjes te trappen. Maar dat is dan zo moeilijk voor mij, mede omdat ik HSP-ben en me soms moeilijk kan aarden, centreren.Ook accepteren dat ik HSP ben en me niet anders voor hoef te doen is de oplossing daarbij maar als alle bovenstaande factoren soms niet inde hand te houden zijn, gaat het fout en voel ik me moe en krijg last van mijn luchtwegen en migraine.
Dan wil ik het weer geforceerd naar normaal brengen en me gauw weer lekker gaan voelen en als dat dan te lang duurt voel ik me slecht en ga piekeren.
Bij mij uit het zich vooral in veel onmacht voelen...
zo van 'arrg hoor, zie me!... zeg me dat ik niet gek ben..'
en als ze eindelijk zeggen dat je niet gek bent.. maar er wel degelijk wat is...
Dan komt die acceptatie weer om de hoek kijken...
Geen stickertje hebben is niet goed.. en als je hem dan hebt wil je er vanaf ;)
Wat vooral z'n tol eist bij mij is de vermoeidheid...
Niet zo zeer door slaapgebrek.. gelukkig gaat slapen me goed af...
Maar overdag is mijn potje energie vaak al halverwege de dag op...
Inderdaad, heel herkenbaar. Ook voor mijn omgeving schat ik zo in. Ik heb door te weinig slaap en teveel benauwdheid steeds vaker last van onberedeneerde huilbuien of zomaar ineens chagrijnig zijn om niks. En dan die emoties wegduwen om maar vooral te laten merken dat het helemaal super geweldig goed met me gaat. Dat is echt een tic van mij, helaas. Van de hoogste top van mijn kunnen kan ik opeens in het diepste dal zakken, en dat geldt helaas de laatste tijd ook voor mijn emoties/gevoelens/zelfbeeld.
Het mag dan heel ontspannen klinken zoals ik dit nu allemaal opschrijf, maar reken maar dat ik doodsbang ben om mijn échte gevoelens te tonen!!!
@Bert_, toevallig dat jij ook HSP ben, ik ook!!
Zo herkenbaar. Mijn dochtertjes hebben astma, ik heb reuma en dat allemaal samen maakt het heel zwaar. Opstaan 's nachts is voor mij niet alleen vermoeiend maar ook lichamelijk slopend.
Onze oudste denkt enorm na over alles en kreeg vorige winter echt wel angstproblemen. Na een redelijke zomer gaat het nu beter maar ik hou mijn hart al vast voor de winter, indien de problemen terugkomen, gaan we langs bij een kinderpsychologe.
Het is een niet te onder schatten aspect maar toch wordt daar door de omgeving niet aan gedacht.
Caro
Ik merk dat ik snel geprikkeld ben, mede omdat ik slecht slaap.
Ik ben soms écht superchagrijnig en krijg aggresieve neigingen, en ik vergeet dingen heel snel.
Ook veel huilbuien.
Ik voel me afwezig, zo'n wee gevoel alsof je ieder moment onwel kan worden of flauw gaat vallen.
Ook een constant bang gevoel, altijd om me heen kijken en soms tunnelvisie.
Melanie, dat heb ik dus ook. Op school altijd knallen, maar als ik thuis ben (of al in de bus) val ik neer als een zak patat.
Hoi,
Met alle respect, maar dit is een topic die wel hebben..
HVJJV topic, dit is een herhaling wat we dagelijks opsommen...
Wat voor toegevoegde waarde heeft dit..... 8-)
Kees
[quote author=Puffende Diesel link=topic=4464.msg89360#msg89360 date=1191267918]
Hoi,
Met alle respect, maar dit is een topic die wel hebben..
HVJJV topic, dit is een herhaling wat we dagelijks opsommen...
Wat voor toegevoegde waarde heeft dit..... 8-)
Kees
[/quote]
kan je het weer niet laten kees,wat voor toegevoegde waarde geef jij aan deze topic en ik bedoel ook je reactie na deze quote van je
on-topic.
ik ben een altijd wel positief alleen baal ik af en toe dat ik veels te moe ben om dingen te doen die ik graag zou willen doen,gelukkig bestaat er nog zoiets als de pc en de tv en een goed boek uiteraard,zonder dat zou ik helemaal gek en gefrustreerd worden,maar ik laat het na 33 jaar gewoon maar over me heen komen
Hoi,
Van de week was er een reactie van Jantien...
Die trok het niet meer..
Mijn reactie hierop was, kon ik maar iets doen om te helpen..
Ik lees de topics en de reactie's ik krijg vaak het gevoel, kon ik maar iets doen,
was er maar een pilletje of poedertje..helaas die is er niet...
De topic HVVJV is een topic met lichamelijke klachten...waar al een heleboel ellende is.
Is een geestelijke topic nou nodig om daar een schepje boven op te doen...dat bedoel ik met toegevoegde waarde.
Ik spreek voldoende mensen waar je iedere dag hoort het gaat slecht, op een gegeven moment
sta je met een mond vol tanden wat moet je terug zeggen. (dit is herhaling van wat ik verleden week in de SC heb gezegd)
De cliche achtige antwoorden dat maakt mij murw, je weet op een gegeven moment niets meer terug te zeggen...bijwijze van spreken.
Ik misgun niemand zijn topic en ik laat mensen in hun waarde, maar is het niet overkill....
Kees
[quote author=Puffende Diesel link=topic=4464.msg89442#msg89442 date=1191316174]
Hoi,
Van de week was er een reactie van Jantien...
Die trok het niet meer..
Mijn reactie hierop was, kon ik maar iets doen om te helpen..
Ik lees de topics en de reactie's ik krijg vaak het gevoel, kon ik maar iets doen,
was er maar een pilletje of poedertje..helaas die is er niet...
De topic HVVJV is een topic met lichamelijke klachten...waar al een heleboel ellende is.
Is een geestelijke topic nou nodig om daar een schepje boven op te doen...dat bedoel ik met toegevoegde waarde.
Ik spreek voldoende mensen waar je iedere dag hoort het gaat slecht, op een gegeven moment
sta je met een mond vol tanden wat moet je terug zeggen. (dit is herhaling van wat ik verleden week in de SC heb gezegd)
De cliche achtige antwoorden dat maakt mij murw, je weet op een gegeven moment niets meer terug te zeggen...bijwijze van spreken.
Ik misgun niemand zijn topic en ik laat mensen in hun waarde, maar is het niet overkill....
Kees
[/quote]
als het je murw maakt dan heb je een probleem,niemand krijgt zoveel negatieve reactie's als jij,dat zou toch iets moeten zeggen.
voor de rest :X :X :X :X :X :X