Problemen met astma (op school)
03-03-2007 om 10:56 uurEdit: wat enters ertussen gezet.
Ik zal even wat vertellen over mij en mijn astma, ik hoop dat het niet te lang wordt, anders alvast sorry. :@
Mijn broertje heeft altijd al astma gehad, verder zover bekend niemand in de familie.
Toen ik 13 was had ik het eigenlijk altijd benauwd en op een avond kreeg ik een astma aanval (wist ik toen niet) ik ging naar beneden en mijn ouders zeiden dat ik de medicatie van mijn broertje maar moest proberen (ventolin) en dat werkte.
Toen zijnwe bij de huisarts geweest en die zei dat ik astma had en deed nog een allergietest, daar kwam uit dat ik ook hooikoorts had.
Ik kreeg flixotide (2x per dag) en ventolin (in geval van aanvallen).
Het werd een stuk beter met de medicatie.
Omdat het zo goed ging bedacht ik dat ik best 1x per dag flixotide kon nemen, niet zo slim, ik kreeg weer een astma aanval en ging weer terug naar 2x per dag, ik had natuurlijk met de arts moeten overleggen maar ik kan het niet goed met mijn huisarts vinden.
Toen ik 14 was kreeg ik een astma aanval op school, na de shuttle run / piepjestest.
De gymleraar zei dat ik het best beter had gekund toen ik stopte en daardoor wou ik niet vertellen dat ik last had van astma.
Ik deed de rest van de gymles nog mee, met veel moeite.
Daarna hadden we pauze en ging ik op een bankje zitten met 2 klasgenoten.
Ik hield vol dat er niks aan de hand was, dat ik geen astma had, vraag me niet waarom.
Uiteindelijk vond ik het goed dat ze de docent haalden, die zei dat ik maar even rustig moest blijven zitten.
Dus dat deed ik, na de pauze wou ik niet naar binnen dus die klasgenoten bleven ook bij me.
De lerares verzorging zag ons zitten dus kwam kijken wat er aan de hand was, ze stuurde mijn klasgenoten weg en zorgde dat ik apart in een lokaaltje kon zitten en haalde de schoolverpleger erbij.
Ik had mijn medicatie niet bij dus hij belde mijn ouders of ik echt wel ventolin gebruikte (wat een vertrouwen zeg!) en daarna ging hij ventolin halen.
Daarna ging het weer beter.
In de zomervakantie ging ik op ponykamp, de huisarts had ik gezegt dat ik daar om astma aanvallen te voorkomen wel een paar keer per dag ventolin mocht innemen (ongeveer 3x) ik nam iedere dag 2x flixotide in en 5x ventolin en dat ging redelijk, ik was benauwd maar had geen aanvallen.
Ik denk dat het weer ook meespeelde, het was echt heet!
Nu zit ik in de 3de, ik heb een paar maanden geen last gehad van astma en ben gewoon 2x per dag flixotide blijven gebruiken.
Twee weken geleden kreeg ik een astma aanval tijdens muziek op school.
Mijn lerares liet mij ergens zitten en even niet mee doen, ze vroeg of ik iets wilde drinken, of ik iets wilde eten, of ik iets anders wilde, heel erg lief, maar dat wou ik allemaal niet, ik wil niet dat mensen bezorgd om mij zijn ofzo. =s
Het werd niet beter dus is ze even met mij buiten gaan lopen en toen werd het wel een stuk beter.
Een week daarna kreeg ik 's avonds een astma aanval, ventolin genomen en toen ging het langzaam weer beter. Donderdag had ik het laatste uur tijdens drama een astma aanval.
Mijn klasgenoten vroegen heel de tijd hoe het ging, of ze iets voor me konden doen, waren bezorgd.
De drama docent hield in de gaten hoe het met me ging maar liet me wel met rust.
Ik was te eigenwijs om ventolin in te nemen maar heb het op aandringen van de docent wel 2x gedaan, het hielp niet.
Na school wou ik niet naar buiten omdat ik bang was dat iedereen me zou aanstaren en omdat ik heel erg duizelig was.
De drama lerares heeft me wat water laten drinken en is samen met mij naar buiten gegaan.
Vrijdag had ik het 1ste uur weer een astma aanval, mijn frans lerares negeerde het gewoon, mijn klasgenoten ramen open doen, weer bezorgd.
2de Uur nask, ik had mijn klasgenoten bijna gesmeekt niks te zeggen, en anders toch tegen de leraar nask en niet tegen de intern begeleider, die altijd op school rondloopt.
Hun toch de intern begeleider gehaalt, ik mag haar helemaal niet, ze zei dat dat mijn probleem was en als ik mijn medicatie niet wou innemen ik dat zelf moest weten en dat dan mijn probleem was.
De leraar nask negeerde het eerst ook maar het werd steeds erger dus toen heb ik ventolin ingenomen en gevraagd of ik even naar buiten mocht, hij wou de intern begeleider met me mee laten gaan maar dat wou ik echt niet dus uiteindelijk vond hij het goed dat ik alleen ging als ik zou melden dat ik naar buiten ging.
Lekker overdreven, ik ging gewoon buiten op een bankje zitten, ik was te duizelig om ver te lopen maar goed.
Na 10 minuten was het pauze.
Leerlingen en docenten allemaal naar mij kijken maar zeiden/deden niks.
Mijn klasgenoten kwamen wel naar mij toe en zagen dat het nog niet veel beter ging dus haalden de muziek lerares, die was met een leraar aan het praten maar mijn klasgenoten zeiden dat het belangrijk was, ik dus "niet! niet belangrijk!" vonden mijn klasgenoten wel dus muzieklerares kwam naar mij toe en vroeg of ik mijn medicatie al ingenomen had, ik zei van wel maar volgens mij geloofde ze dat niet helemaal, dat kan ik me goed voorstellen want ik en medicatie is nou eenmaal onbetrouwbaar, ervaring met andere medicatie, ik neem vaak teveel of niet in.
Dus nog een keer met haar erbij ventolin gebruikt.
Ik moest binnen in een klaslokaal gaan zitten en ze haalde de intern begeleider, dat wou ik niet maar ze zei dat die het moest weten en liet me alleen.
Ik raakte in paniek en toen de intern begeleider kwam, zei dat ze mijn ouders zou bellen raakte ik nog meer in paniek, toen zei ze dat ze mijn ouders zou bellen als het over een half uurtje nog niet beter ging. Toen was ik weer alleen en raakte ik nog meer in paniek, maar na een kwartier lukte het me toch om weer wat beter adem te halen, ik moest wel, ik wou niet naar huis.
Nu heb ik het ook benauwd, maar geen aanval, ik heb het raam de hele dag open staan, koud, maar ik heb buitenlucht nodig.
Mijn ouders weten niet dat het weer zo slecht gaat met mijn astma maar ik heb geen goede band met hun en het kan hun toch niks schelen.
Op school weten ze volgens mij niet goed hoe ze mij moeten helpen, maar dat weet ik zelf ook niet, ik vraag me ook af wat ik eigenlijk wil dat ze doen en dat weet ik ook niet!
Liefs,
Juniper
Meisje meisje, wat maak jij het jezelf toch moeilijk!
Ik lees dat je niet erg veel vertrouwen in de volwassenen(ouders en leerkrachten)hebt, maar je zult toch ergens hulp moeten gaan zoeken, want het is overduidelijk dat het gewoon erg slecht met je gaat en dat je niet in staat bent de gevolgen hiervan te overzien!
Ten tweede zul je toch echt trouw met je medicatie om moeten gaan wil je dat je je beter gaat voelen!
Kun je de drama lerares niet in vertrouwen nemen??
Ik hoop dat je iig snel actie onderneemt.
lieve groeten hilda
Bedankt voor je reactie hilda.
Nu neem ik de flixotide wel goed in maar ventolin vaak te laat omdat ik dat niet met anderen erbij wil gebruiken.
Ik heb inderdaad heel weinig vertrouwen in de volwassenen, oa door verschillende ervaringen uit het verleden.
Naast astma en hooikoorts heb ik ook een autisme spectrum stoornis en een depressie.
Op school is het de bedoeling dat ik problemen (in het algemeen) aangeef aan de intern begeleider of mentor, maar die mag ik allebei niet dus is uiteindelijk, met veel moeite, geregeld dat ik dat mag aangeven aan de muziek lerares, die ik wel vertrouw.
Maar bij mij hoeft maar iemand 1 klein foutje te maken en mijn vertrouwen is vaak alweer weg, ik weet dat ik hieraan moet werken maar dat vind ik moeilijk en gaat niet 1, 2, 3.
Na vrijdag heb ik dus weer minder vertrouwen in de muziek lerares maar ik zal altijd problemen blijven houden dat mensen niet perfect zijn.
De drama lerares wil zich volgens mij niet in problemen van leerlingen mengen, dat zegt ze niet letterlijk maar als je iets over thuis zegt vraagt ze nooit door, ze praat eigenlijk alleen met leerlingen over school en luchtige dingen buiten school.
Ik zit bij de schoolkrant en had haar geinterviewd met nog iemand en ter controle dat interview gemaild en in die mail ook ff gezegd dat ik het fijn vond dat ze bij die astma aanval had geholpen en verteld dat ik veel stress had enzo maar daar heeft ze helemaal niet op gereageerd, alleen op dat interview.
Liefs,
Juniper
Hoi Juniper,
Wat een verhaal. Ik snap dat je je medicatie niet bij anderen durft in te nemen.
Maar wat ik altijd doe is dan even naar de wc te lopen.
Zo doe je zelf alleen maar narigheid toe door het te laat/niet te nemen... :N
Kun je niet een keer met je schoolarts/huisarts overleggen?
Misschien moet tijdelijk je flixotide opgehoogt worden en gaat het daarna weer stukken beter met je :Y maarrrrr, alleen in overleg met je arts hea, niet zelf dingen gaan uitproberen want dat is gevaarlijk!
Sterkte. Liefs, Nina
Hoi Juniper, *O*
Vervelend dat het weer een stuk minder gaat met je astma.
Ben het wel met Hilda eens dat je echt iemand moet vertrouwen.
Ze hebben echt het beste met je voor, ook al kan ik me voorstellen dat al die aandacht iets is wat je niet wilt.
Gezien het feit dat je het steeds benauwd heb, is het denk ik verstandig om ff bij de HA langs te gaan.
Je hebt Flixotide, dat is een ontstekingsremmer en Ventolin, dat is een kortdurende luchtwegverwijder voor aanvallen.
Maar als je vaak benauwd heb zal je waarschijnlijk meer baat hebben bij een langdurige luchtwegverwijder, zoals bijv serevent of oxis.
Of een combinatieinhalator van een ontstekingremmer en langdurige luchtwegverwijderaar, zoals seretide of symbicort.
Je ventolin kun je dan gewoon blijven gebruiken bij evt aanvallen.
M.a.w Zou echt een afspraak maken met de HA, de kans is groot dat je daarna veel minder klachten hebt.
Heel veel sterkte meid!! ^O^
Groetjes Karin :W
goh meid inderdaad wat de anderen al zeggen. wat een verhaal.. het is echt belangrijk nu naar je lijf te luisteren.... en naar de huisarts te gaat wat iedereen al zegt... dit is echt niet goed zo.
ik wens je heeeeel veeel sterkte.....
Hoi juniper,
Nu begrijp ik dat door jouw ASS het erg moeilijk is om uberhaupt het vertrouwen van mensen te winnen, en mijn vraag is of jij buiten je ouders en leerkrachten ook een vertrouwenspersoon kunt zoeken binnen de hulpverlening.Ook dit is een uiterst moeilijke stap, maar niet overbodig denk ik!
En het fijne van hulpverlening is dat er naar jouw vraag en mogelijkheden gekeken wordtzonder dat ze er persoonlijk bij betrokken zijn, ouders en leerkrachten staan vaak te dichtbij en ja dat kan een probleem zijn.. >:D
lieve groeten Hilda
Opeens kom ik een heel herkenbaar probleem tegen: vertrouwen van mensen en dan ook nog eens naar ze toestappen met je problemen.... Alleen in mijn geval vanuit een andere situatie ontstaan..... Het kan je leven heel erg moeilijk maken weet ik....
Van mij krijg je een dikke knuff!!!!
Ga in ieder geval naar de huisarts toe om je medicatie door te bespreken!!!
hoi juniper,
zorg goed voor jezlef, med in nemen waar iedereen bij is is neit leuk, maar loop dan naar de wc of een ander rustig plekje....
ook zou ik naar de ha gaan want de laatste tijd werken je med ook niet zo super... mishien is het met med wel te behandelen..
dat je in leraren niet zo'n vertrouwen hebt is heel jammer, ik heb heel veel aan ze gehad altijd en nu nog... ze kunnen helpen en soms een uitkost bieden...
succes met alles
liefs susan
Wow, heel erg bedankt voor al jullie reactie's! =)
Het is echt vervelend om te zien hoe mijn wantrouwen tegenover mensen eigenlijk alles in mijn leven beinvloed, nu met mijn astma ook weer, ik durf niemand in vertrouwen te nemen. Mijn huisarts vertrouw ik niet zo, ik vind hem niet aardig en hij zei toen nog niet bekend was dat ik depressief was dat het allemaal wel mee viel en gewoon aan de pubertijd lag. =( Ik weet niet of hij me nu op dat gebied wel geloofd. Maar misschien moet ik er toch maar eens heen gaan. *zucht* Mijn ouders zal het toch niet zoveel kunnen schelen dus in principe kan ik het wel zeggen, misschien krijg ik gezeik waarom ik het niet eerder gezegt heb en dat ik me aanstel maar dat krijg ik al over zoveel.
Ik heb een psycholoog maar die is net sinds woensdag 1 maand op vakantie. :-\ Ik mag hem wel mailen als er wat is, maar wat moet hij ermee dat ik last heb van astma?
Ik zal er iig aan proberen te denken naar een rustige plek te gaan of naar de wc te gaan oid als ik medicatie wil innemen zonder dat iemand het ziet.
Heeft een van jullie trouwens ervaring met ademhalingsoefeningen? En of ze werken bij astma aanvallen? Ik zit eraan te denken die te gaan leren maar weet het nog niet.
Liefs,
Juniper
Hoi Juniper,
Wat ontzettend moeilijk, dat je zo weinig vertrouwen hebt in mensen... -O- Je zegt dat je je psycholoog kan emailen als er wat is, deze problemen lijken me wel iets waarover je kan emailen. Hij kan je vast goeie tips geven, over school bijv. T zou idd erg handig zijn als je naar je HA gaat, denk dat langwerkende luchtwegverwijderaars een goed idee zijn. Dat scheelt vast minder aanvallen en hoef je ook minder ongemakkelijk bij anderen te puffen. Dan kan je je pufjes timen, zodat je t thuis doet en de nood ventolin puffen op bijv de WC. Ik heb geen ervaring met ademhalingsoefeningen leren. Maar als ik een aanval heb dan scheelt t al heel wat als ik mensen om me heen heb die op me letten, dat maakt me veel minder paniekerig.
Je ouders hebben t vast goed met je voor en zijn bezorgd, die van mij zeggen ook vaak waarom heb je dat niet eerder gezegd enzo.
Veel succes en sterkte!
liefs bioloogje