postitief blijven

20-02-2007 om 13:12 uur Gesloten

hey hey allemaal,

ik vind het op dit moment heel moeilijk om positief te blijven, er zijn zoveel dingen die veranderen en die niet mee zitten, dat vind ik moeilijk als mijn gezodnheid goed of redelijk is, maar nu het zo slecht gaat en mijn gezondheid absoluut niet meewerkt vind ik het nog veel moeilijker en zie ik het soms echt niet meer zitten! Alles zit tegen denk ik dan en dat wil ik neit denken ik wil positief blijven!

vaak denk ik dan aan leuke dingen die ik heb gedaan en aan tijden dat het goed ging, dan kan ik weer positief denken... wat doen jullie??? daar ben ik heel benieuwd naar want mischien hebik er ook nog wat aan!

liefs susan

De reacties zijn gesloten. Naar de laatste reactie gaan?
28-03-2007 om 23:04 uur

@ dac, achter het behang met je moeder! (tijdelijk dan, denk ik )

28-03-2007 om 23:07 uur

gelukkig is het altijd tijdelijk,maar ondertussen :'(

30-03-2007 om 10:24 uur

Die ouders ook altijd!

Je blijft hoe dan ook kind he? hoe oud we ook worden.
Bij mij werd er ook wel moeilijk gedaan tot dat ik enorm ( en dan bedoel ik enorm!!) boos werd.
Ook al heb ik een mestvaalt in MIJN huis liggen, bemoei je er niet mee het is mijn huis!!
En het heeft even(lang even;-) geduurd maar ze snappen het nu _O_
Dac een knuffeltje van mij!

groetjes Hilda

30-03-2007 om 17:14 uur

dank je hilda,

de storm is weer gaan liggen maar het is nog niet super.
een groot voordeel is is dat zowel ik als mijn moeder absoluut niet koppig zijn waardoor wij het wel zo snel mogenlijk uitpraten.

maar ik blijft het kleine meisje dat nog naar de lagere school ging,en dat is er niet uit te krijgen

10-04-2007 om 21:37 uur


Even een andere invalshoek proberen. Vanuit een mogelijke moeder invalshoek.
Ik zeg niet dat dit voor iedereen geldt maar het is een grove denklijn.

Je vind het erg dat je kind 'iets' heeft wat negatieve gevolgen op de
kwaliteit van leven heeft. De zwaarte ligt natuurlijk voor iedereen anders.
Als moeder vindt je dat je je kind móet helpen/ondersteunen. Iets aan
het probleem zelf doen lukt niet, dán de leefomgeving aanpakken.
Een opgeruimd, gesopte woonruimte is zichtbaar en stemt tot tevredenheid
van de moeder. De verwachting van de moeder is dat kindlief hetzelfde ervaart maar
kindlief baalt ervan dat er zelf geen akties ondernomen kunnen worden door benauwdheid,
moeheid o.i.d. Ook kan generatieverschil meespelen.
Moeder wordt eigenlijk moe van de dubbele taken. Heeft vaak ook nog ouders te verzorgen.
Dat gaat zich uiten in bedekte verwijten over hele kleine dingen die weer als irritant ontvangen
worden door zoon/dochter.
Om de tafel zitten en dingen uitspreken geven vaak inzicht en goede afspraken voorkomen
heel wat irritaties.
Sommige punten zijn misschien wat kort door de bocht maar laat alles maar de revue passeren. Wedden dat er herkenbare punten zijn?

Succes met een nieuwe strategie.
Rocee

10-04-2007 om 22:12 uur

het is zeker niet kort door de bocht en je hebt volkomen gelijk.
ik weet dat het mijn moeder enorm veel verdriet doet dat ik niet alles kan en dat frustreerd haar enorm,ook heb ik soms het gevoel dat ze zich schuldig voelt, helemaal omdat het door een hele slechte HA in mijn jeugd helemaal fout is gelopen.
daarbij kan niemand mijn moeder met schoonmaken bijhouden dus al blinkt mijn huis helemaal dan nog vind mijn moeder wel iets.
gelukkig kunnen we er wel over praten,een generatieverschil is bij ons niet echt ter sprake omdat mijn moeder vrij jong was toen ze mij kreeg en omdat mijn moeder nog heel erg jeugdig is,vroeger gingen we gewoon met z'n tweeen stappen.
mijn oma is drie jaar geleden met pasen overleden en vandaag is het precies drie jaar terug,ik denk dat dat dus ook onbewust een rol speelt,verdriet zet zich gauw om in frustratie en weinig kunnen hebben,van zowel mijn kant als van mijn moeder.
een groot geluk is is dat wij beide alles behalve koppig zijn en ook absoluut niet tegen ruzie kunnen,daardoor is de lucht vaak snel geklaard.
maar het is desondanks soms best moeilijk,ik loop op dit moment en zeker de afgelopen weken niet met een grote smile in de wereld rond,ik ben dan ook blij als het morgen is want dan valt het allemaal van mij af,net zoals ik blij ben als kerst en oud en nieuw voorbij zijn.
ooit zal ik weer van deze feestdagen kunnen genieten maar daar is de tijd nog lang niet rijp voor