postitief blijven
20-02-2007 om 13:12 uur Geslotenhey hey allemaal,
ik vind het op dit moment heel moeilijk om positief te blijven, er zijn zoveel dingen die veranderen en die niet mee zitten, dat vind ik moeilijk als mijn gezodnheid goed of redelijk is, maar nu het zo slecht gaat en mijn gezondheid absoluut niet meewerkt vind ik het nog veel moeilijker en zie ik het soms echt niet meer zitten! Alles zit tegen denk ik dan en dat wil ik neit denken ik wil positief blijven!
vaak denk ik dan aan leuke dingen die ik heb gedaan en aan tijden dat het goed ging, dan kan ik weer positief denken... wat doen jullie??? daar ben ik heel benieuwd naar want mischien hebik er ook nog wat aan!
liefs susan
hey,
Gecondoleerd! En heel veel sterkte gewenst!
Liefs, Kim.
Lieve Dac
Van Harte Gecondoleerd.
Veel Sterkte Gewenst !
Ik Voel met je mee.
Een Groot gemis !!!
Dit gevoel ken ik mijn lieve tante stierf op 1oktober 2006,op 63 jarige leeftijd.
Liefs Dorethé
ten eerste gecondoleerd...
Dan over het postitief blijven..
Zoals jullie wel weten zit ik nu straks ook alweer bijna 3 maanden erg ziek door mijn astma thuis. En i.p.v. dat het beter gaat gaat het na alle kuren en dingen alleen maar slechter. Eerst lukte het me wel om positief te blijven, door te denken aan mensen die het nog slechter hebben, of om steeds te denken nou even doorzetten, maar straks slaat misschien dit of dat wel aan. En dit forum heeft me ongelooflijk geholpen. En een lieve vriendin waar ik mee mail.
Normaal gesproken helpt naar buiten gaan, fotograveren, en schildern me, maar op dit moment ben ik zo ziek dat ik niet veel meer kan.
Het lukt me nu ook niet goed meer, maar vanmidag had ik zo'n enorme huilbui niet normaal meer, maar het luchte wel echt heel erg op!! Ik vind het nu moeilijk omdat ik op dit moment niet een behandeling of iets voorogen heb waar ik hoop in kan hebben. Ik zou zelf bijv. heel graag geholpen willen worden d.m.v. een soort revalidatieprogramma ofzo, maar voorlopig word ik alleen maar volgegooid met prednison, wat nog niet helpt.
Wat me ook helpt is schrijven in een dagboek. En soms gewoon lekker dagdromen of foto's kijken..
Ik heb al heel vaak perdiodes van 3 maanden achter elkaar thuis gezeten, maar dan was het omdat ik langzaam aan herstellende was, medicatie sloeg dan tenminste wel aan. Maar nu ben ik nog geen stap verder dan 3 maanden geleden daarom vind ik het moeilijk.
Maar laten we lekker bij elkaar uithuilen en elkaar vervolgens weer aanmoedigen! Dus kop op Susan en alle anderen, astma is topsport en we zullen vechten voor zuurstof...
hey hey femste,
ja het geen vooruitgang zien is het ergste..pff dat lijkt me verschrikkelijk.. al zijn het maar klijne stapjes...je hebt t nodig om op de been te blijven! gelukkig kan je forummen en mailen met een vriendin....pff van je afschrijven,praten of schreeuwen is heel belangrijk... en een huilbui lucht ook op!
hopelijk ga jij straks ook al is het maar met kleine stapjes ook weer vooruit, zodat je lekker kan gaan genieten van de lente en de zomer! heel veel beterschap!
liefs susan
Dac,
Vreselijk zo'n plotseling verlies. Heel veel sterkte voor de komende tijd.
Ook sterkte voor Femste en Susan en alle forumleden die het op een gegeven moment zat zijn dat hun leven in het teken staat van hun astma. Het is zo herkenbaar voor ieder van ons, dat gevoel.
Gelukkig kunnen de meeste van ons zo heel af en toe zich wat (of wat meer) beter voelen en dat maakt een mens weer zo blij. Ik wou alleen dat die periodes wat langer duurden. Dat we een ketting van goede dagen kunnen rijgen, die we om kunnen doen tijdens de slechte dagen.
Rocee
Rocee
ik wil iedereen danken voor de steun,het heeft me heel erg goed gedaan.
ik weet hoe het is als je er een periode niet meer uitkomt en steeds weer een terugslag hebt,af en toe word je daar zo moedeloos van,en net op hjet moment dat je denkt dat het beter gaat word het alleen maar slechter,het enige wat je kan doen is toch proberen door te gaan en hopen dat er een betere tijd aanbreekt,Femste en Susan veel sterkte,en iedereen die het hard nodig heeft
Ik wil ook iedereen een steuntje in de rug geven, en geef nooit op, blijf proberen positief te denken,
Ik ben ook een tijd zwaar depressief geweest en werd steeds zieker, toen ik de boel weer wat positiever in beeld kreeg ging het langzaam(tergend) weer een beetje beter.
groetjes Hilda
Vandaag, lukt het me gewoon niet om positief te gaan denken. Op schol keek ik in mijn agenda en zag zoveeel proefwerken overhoringen boekverslagen en dingen staan die ik moest inleveren :'(. Toen ik thuis kwam ook ff flink uitgehuild ik ben mezelf nu al voorbij aan het lopen en moet nog zo veel. Ik hoopte dat het na vorige week afgelopen was -O-. Ik moet wel zeggen dat ik op deze school ook geen proefwerkweken heb wat heel vermoeiend is ,dan moet iki op de normale tijden naar school en hard leren voor prooefwerken >:( .
En als je ziek bent geweest moet je gewoon de dag dat je naar school komt een proefwerk maken als die in de planning stond voor die dag. Zo heb ik nu dus een 2 gehaald voor een duits overhoring ;( ben woedend geworden op de lerares maar dat maakte niks uit. Ze zei dat iedereen wel de smoes kan gebruiken dat ie ziek is geweest en dan niet kan leren ,ze vind dat ik kan leren als ik ziek ben.
Morgen maar weer eeen vrolijke dag beginnen hoop ik.
gr troetel
Wat gemeen van die lerares, dat is toch onredelijk! Kun je het niet hogerop zoeken, Troetel, ik bedoel naar de schoolleiding gaan? Want met haar houding maakt ze dat je nog langer thuis moet blijven om eerst al het huiswerk van toen je ziek was te leren. En dan mis je nog meer. Dan is het einde toch zoek?
Hopelijk blijven zulke lerarenstreken je verder bespaard!
Liefs, :W
Tical
pf ik merk dat het steeds moeilijker word om positief te blijven elke keer komen der weer dingen bij die niet goed zijn... hoe lang gaat het nog door?? :'( :'(
liefs susan
Paginering