Onbegrip in je naaste omgeving

01-11-2005 om 22:15 uur

Note van de moderator:

Omdat het laatste gedeelte van het topic wel heel erg afweek van het oorspronkelijke onderwerp http://www.astmaforum.nl/index.php?topic=375.0 heb ik dit onderwerp afgesplitst en in een nieuw topic gegoten.  Omdat dit onderwerp beter tot zijn recht komt in het board algemeen is het daar heen verplaatst.  Het onderwerp veranderde van onbegrip bij collega's over onbegrip in je naaste omgeving over het feit dat je door astma/copd beperkingen hebt, en soms verstek moet laten gaan ondanks het feit dat men niets aan je ziet.    Dit topic begint op bij de eerste post van de omslag:



Nee, ik vraag hier beslist niet om. Ik ben iemand die graag altijd bezig. Met mijn kinderen, man, werk, vrienden en vriendinnen en familie e.d. Maar toch bestaat er nog steeds zoveel onbegrip. Ook van familie, vrienden, collega's. Je kunt beter een been breken, want mensen zien dan dat je wel wat hebt.

Binnenkort wordt mijn zoon 6 jaar *O* en sommige mensen snappen niet dat ik liever 2 dagen niets kan doen maar dan wel een paar uurtjes gezellig kan doen op zijn feestje terwijl anderen mij helpen met koffie e.d. en ik stil zit maar er wel gezellig bij kan zijn.
Je krijgt dan wel weer van die opmerkingen van "kijk dat kan ze wel".

Ik weet ook wel dat je je daar niet van aan moet trekken maar zo makkelijk is dat niet.

groetjes  :W

23-02-2007 om 14:19 uur

lieve irene,

ja vrienden en fammilie laten het vaak afweten.. of denken dat als je thuis bent dat je in een keer alles weer kan...

bij mij is het vaak zo dat als ik in het zkh lig iedereen wil komen en dan ben ik weer thuis en dan moet het maar weer goed gaan en dan komen ze niet.. ja natuurlijk zijn er uitzonderingen en daar heb ik dan ook een goede band mee en de andere komen maar als ze zin hebben.. maar als ikmeo ben ga ik adn gewoon slapen....ze hebben het bij mij verpest...mischien heel hard maar ja... ik heb het lang zat geprobeert vind ik zelf!

en ja mijn ouders leven wel met mij mee, maar denken toch vaak dat ik me aanstel... dus dat schiet ook niet erg op.. mijn vriend is super lief voorme en helpt me waar hij kan, maar hij heeft ook zijn problemen thuis en zijn studie...dus soms voel ik me wel alleen!

maar goed gelukkig zijn er nog wel mensen die het wel snappen... en de vrienden die je kwijt raakt waren geen echte vrienden want vrienden steunen je als het goed en SLECHT gaat en geniten neit alleen maar mee als het wel goed gaat!


succes liefs susan

Login of registreer om te reageren