Ja: ''Ik heb Astma'' EN Ik Leef.

Of een grappig verhaal... Een grappige astma blunder... of gewoon hoe pak jij het aan om positief te blijven. moedig andere daarbij aan. Enzo.
Nouja en nog veeel meer.

Inge wat een super topic!!

Ik snap je helemaal, ik vind ook dat we positief moeten zijn juist je mogelijkheden moet bekijken i.p.v. je beperkingen. goed je moet weten waar ej beperkingen zijn omdat je zo goed voor ej zelf kan zorgen, maar je hoeft je zeker niet te laten leiden door ej beperkingen.

LEEF kijk naar je mogelijkheden!!

geniet van de kleine dingen. een jklein bloempje wat tussen de tegels toch zijn weg naar de zon heeft gevonden. de vogeltje die lekker van het voer genieten. de meneer/mevrouw buiten omstraat die even lacht. de lach van een kind. er zijn zoveel dingen om vna te genieten!!

de post die ik beneden uit de breivenbus kan halen, klinkt als een klien ding, maar het is me gelukt en daarben ik blij mee. ik ben blij met me fysio die me ondaks alles zo super goed helpt naar me luisterd en me steun geeft. de artsen helpen en steeds weer proberne te kijken wat we nu kunnen doen. de mensen die tijd in je stoppen

ik werk met kinderen die hersenletstel hebben, kinderen die gewoon zijn geboren maar op zeer jonge leeftijd (0-4 jaar) een ongeval, hersenbloeding, of wat voor hersenletsel ook hebben opgelopen, deze kinderen moeten op nieuw leren leven. hun lichaam opnieuw leren kennen op neiwu leren lopen, praten,hun lichaam op nieuw leren gebruiken. en deze kinderen zijn zo vrolijk genieten echt van het leven, natuurlijk hebben ze hun frustraties, maar ze leven. ze genieten en proberen te kijken wat hun mogelijkheden zijn. soms kunnen ze iets niet maar door eht net op een andere manier te doen lukt eht ze toch!!

dus kijk positief kijk naar je mogelijkheden!

GENIET VAN HET LEVEN ZOLANGS ALS JE KUNT!

Ha ha, bijna "Hoera ik heb Astma". *O* En hoe gek het ook klinkt: Zo voel ik het wel.
Ben pas sinds april op de hoogte van het feit dat ik astma heb. Maar ik word er alleen maar beter van. Ben 52 jaar en jarenlang "moe, ziek, zwak en misselijk". En nu het grote "Aha zit dat zo" gevoel. Ben vrijdag jl geopereerd aan mijn bijholten en wie weet ben ik dadelijk van de chronische bronchitis af.  Ook een grote HOERA waard.
Tuurlijk is de grote frustratie bij mij ook niet uitgebleven. Voor werkgever en mij was het een lastige wenperiode die er nu eenmaal bij hoort (hierdoor leerde ik dat negatieve stress een factor is die ik zal moeten leren vermijden). En 40 uur per week werken is energievretend en gaat ten koste van mijn sociale leven. Zelfmanagement moest ik ook leren (en nog) snufje assertiviteit is ook welkom. Maar toch....

Tijdens mijn vakantie in Luxemburg kwam voor mij de grote....."Jeemig, kijk eens wat dat lijf van mij allemaal kan joh!!" Hele wandelingen, omhoog omlaag..okay met pauze, extra Ventolin en met een sportieve wandelstok. Maar moeders was niet meer te houden hoor.
Thuis in de Randstad neem ik nu gewoon mijn Nordic Walking stokken als we het bos/park in gaan. Mijn partner is volgens mij lopend geboren en zet er een flink tempo in, maar met die NW-stokken ben ik amper te verslaan... ^O^
Zonder stokken ga ik in "mijn skelet hangen" en hou ik het niet lang vol. Maar wetende dat de lichaamshouding super belangrijk is, leer ik steeds meer en meer mijn lijf de vertrouwen. Genieten is het juiste woord. Ga ik richting kust dan wordt de lucht voor mij ook lekkerder. (nooit geweten dat er zoveel soorten lucht bestaan!!! Lijkt wel een wijnproeverij) En dat terwijl ik krap 8 km. van de zee woon, middenin de stad aan een drukke weg. Zoveel verschil al!!
Winkelen, ooit mijn hobby # 1 is nu lastiger (hou ik wel centjes over natuurlijk), maar de vrije natuur ligt weer op mij te wachten! Er blijven zat dingen over die te vermoeiend zijn hoor, daar niet van, maar dat gevoel in Luxemburg heeft me enorm veel goed gedaan. We zijn de volgende vakantie richting bergen/heuvels (lees lucht) alweer aan het uitzoeken. Nu nog ff herstellen van mijn operatie en daarna weer....gaan met die banaan...(met vallen en opstaan)

Verder ben ik in het bezit van een volkstuin, met veel kruiden (heerlijke thee en salades), fruitbomen, bloemen en planten. Een pracht van een huisje, compleet met gas/licht en water. Dit jaar zijn het vooral de onkruiden en de bodembedekkers die dolgelukkig met me zijn. Lekker in de zon op het terras genieten gaf me meer energie dan onkruid wieden. Maar de leukste plantjes rukken op, heb een heus onkruidenboek gekocht..heel leerzaam en er staan heel wat leuke verhalen in die ik mijn visite nu kan vertellen over bijvoorbeeld de werkzame bestanddelen van de verschillende (on)kruiden. Het ware genieten in ons tuintje heeft een andere dimensie gekregen.......al blijft het wel eens bukken om te plukken hoor!

Een chronische kwaal met alle beperkingen gun ik niemand, maar wat ik van en door mijn astma heb geleerd wens ik iedereen! :W

Wow jullie 3en 2 langere verhalen ( heel krachtig ) en een korte maar krachtige zin die raken me. wat mooi *O* *O*

tuurlijk is het niet leuk maar soms levert het juist iets op

Ik heb ervan geleerd dat mijn dierbaren onvoorwaardelijk van mij houden en letterlijk alles van zichzelf voor mij geven en opgeven.
Een groter geschenk had het mij niet op kunnen leveren!

Groetjes Hellen.

Hoi,

Leuke topic Inge, ik zal me effe uitleven, over de zaken die men nog niet weet op het forum...
Dan ben ik gauw klaar......nee hoor geintje  :)

Ik ben positief gestemd over de astma omdat ik zonder de astma waarschijnlijk niet ben geworden wat ik nu ben, genieten van het leven doe ik volop...natuurlijk  het hardlopen en de fotografie  zijn mijn tophobby's. Maar er zijn ook andere zaken in het leven die mij positief stemmen.

Een wandeling langs het strand een mooie zonsondergang zijn zaken waar ik van kan genieten, dit doe ik ook als ik het benauwd heb, dit kan je wel doen met astma...
Museumbezoek schilderijen van de Vincent van Gogh, Paul Cezanne en  de andere impressionisten deze schilders kunnen mij boeien als ik in de diverse musea's rondloop. De kleuren en het licht zijn in mijn foto's te zien. Veel tegenlicht opnames van diverse foto's zijn zaken waar ik van kan genieten....

Tegenlicht opnames zijn bij fotografen als vloeken in de kerk, ik mag het graag doen....

Maar ook alleen zijn, alles in je opnemen.....gesprekken die je hebt gevoerd op het werk, met vrienden ik sta vaak stil bij momenten...neem is een moment voor je zelf......geef een richting of een koers aan jezelf.

Het zijn wel de momenten waarop ik leef, nu vandaag zit op een hotelkamer in Duitsland ik heb 5 uur langs de spoorbaan gestaan, natuurlijk voor de treinen, maar ook om de neg energie om te zetten in pos energie..... :)

Goede momenten zijn het drinken van een glas wijn of alleen maar een glas water doet er niet toe, ik kan ervan genieten het zijn de kleine dingen die het em doen..... :)

Een smsje van een vriendin, ook jij een prettige dag......kleine dingen waarop een sombere dag een fleurige dag kan worden. ;)
Het kleine beetje aandacht...........voor een hoop mensen is zelfs dat kleine beetje aandacht niet  besteed.

Ik hoop dat het een pos. bijdrage is aan deze topic....

Groet,

Kees



 

Inge, wat leuk  is dit.

Ik heb pas één jaar (van de 61) astma, en wat ik nu heel sterk heb is:
Okee, ik heb astma, dankzij m'n medicijnen die ik keurig inneem is het onder controle en stabiel, ik heb altijd kunnen genieten van de dingen die ik deed, daar wil ik gewoon mee doorgaan.
In het begin was ik daar nogal onzeker over. Als je astma krijgt op oudere leeftijd (was mij verteld) is het vaak moeilijk beheersbaar, en dat soort zaken, maar ik heb als motto 'Oja? Nou, dan zien we wel weer'. Dat maakt het leven voor mij erg prettig.

Dus ik vogel nog steeds met veel enthousiasme, ik lees, ik zwoeg in de grote tuin van ons 'nieuwe' huis, dat stevig verbouwd wordt. Ik sjouw met puin, maar ik houd me ver van de kamer waar manlief bezig is een schoorsteenkanaal af te breken. Dat is nou weer net teveel van het goede.

Ik ben mijn nieuwe omgeving (Achterhoek) aan 't verkennen, lopend of op de fiets. Of via boeken, kaarten. Ik fotografeer (Kees, ik houd ook van tegenlicht) het landschap, de bomen, het huis, m'n tuin. De mensen hier zijn erg ontspannen, niet gehaast, gewoon met een onbekende een praatje maken is hier heel normaal.

Ik kan gelukkig goed genieten van alles en niets in het bijzonder, van iets groots, maar ook van iets heel kleins.

Wat heeft dit nou met astma te maken? Geen idee. Ja, ik heb astma EN ik leef.

Ik ben wel erg benieuwd of ik nog hoog-alpine tochten kan maken. Dit jaar is het er door omstandigheden niet van gekomen, maar volgend jaar ga ik het gewoon proberen. En als het niet gaat (wat ik me eigenlijk niet goed kan voorstellen)? Nou, dan zien we wel weer.

Oma Akke

Erg leuk topic dit!!!!

Ondanks alles heb ik gister de hele avond opgepast..en muffins gebakken met mijn oppas kindjes. Dit was erg leuk en gezellig!
En nu zijn ze erg lekker om op te eten, haha.

En iets anders wat ik dankzij mijn astma ook heb mee mogen maken is voor 3maanden verblijven in Zwitserland. Wat niet fijn was, maar wel een groot avontuur en het heeft me wel gevormd tot de persoon die ik nu ben. En daar heb ik ook echt hele leuke dingen meegemaakt en ik kijk er absoluut wel toch heel positief op terug.
Zoiets maak je zonder astma niet zo snel mee!! En het kan als negatief gezien worden, maar voor mij is het heel positief geweest toch wel.

Kus

Leuk topic  :Y,goed idee Inge

Zoals mijn moeder altijd zegt: elk nadeel heeft ook zijn voordeel. Zo heeft zij mij geleerd dat als er iets is wat niet leuk is, om er toch een positief punt uit te halen. Dat is niet altijd makkelijk en het heeft bij mij ook een tijdje geduurd voordat ik het kon. Het is iets wat je moet leren. Een positief punt hoeft ook niet altijd iets groots te zijn, iets kleins is ook prima.

Dat is ook zo met bijv ziekenhuis opnames, die zijn echt niet leuk maar ik heb er wel hele leuke contacten aan over gehouden. Alle tijd die je nodig hebt met puffen is ook niet leuk maar daardoor voel je je wel beter. Het leven met bijv astma is soms best zwaar en shit maar het maakt wel dat doordat je zelf wat hebben je je veel beter kan verplaatsen in anderen, je sneller volwassen word en het maakt dat je mensen kennis steeds groter word. Zo zijn er nog heel veel meer positieve dingen te bedenken.

Het is maar net van welke kant je het bekijkt. Tuurlijk lukt het niet altijd en hoeft het niet altijd positief te zijn. Maar het maakt het leven wel een stuk aangenamer.

Kus,
Tessa