contact met mensen zonder astma
02-05-2007 om 10:02 uurHoi,
Ik heb weer eens een vraag, hoe ervaren jullie de contacten met andere? door dat ik niet altijd alles kan en soms heel weinig kan. en uitkan gaan en zo. en me eigelijk best wel heel erg onzeker voel over me astma. heb ik eigelijk geen vriendenkring. niet iemadn om gewoon met dit weer gezellig een terrasje me te pakken of iemadn die er is als je het moelijk hebt. er zijn wel mensen vanuit de kerk die me steunen, maar niet echt leeftijd genoten. -O-
ook ik wil gewoon gezellig met iemand wat drinken of gewoon gezellig gaan winkelen, niet altijd alles alleen doen en altijd maar alleen zijn. ben ik de enige die dit ervaart hebben jullie hier nooit last van? of hebben jullie geen moeite met conatc leggen met andere. ik merk dat mesnen me gewoon niet begrijpen ze snappen gewoon niet dat ik soms wel dingen wil maar het gewoon echt niet kan. en dan zeggen ze weer van je wil het gewoon niet. nou en dan loopt naar een tijd ej de vriendschap toch weer stuk. ik baal er zo van. ik heb ook welleens geprobeerd om dan toch te doen wat die ander graag wilde. maar ja dan krijg je een aanval en worden ze ook boos. want dan zie je je grenzen weer niet en dat vinden ze eng. en dan laten ze je weer vallen. -O-
is er iemadn die dit ook herkent :? of ligt het echt alleen aan mij?
groetjes
[center]><>Regenboogvisje<><[/center]
hey,
ik herken het wel een beetje, ik heb een paar hele goede vrienden die me altijd steunen en als ik bijv niet naar het strand kan gaan ze wel met me mee naar het zwembad... of ipv een heel eind fietsen gezellig naar de bios... :Y deze vrienden kan ik dan ook echt echte vrienden noemen! en ben erg blij voor hun begrip 8-)
wel heb ik erg veel moeite met bijv het niet mee kunnen gymmen dat levert nogal vaak onbegrip op...
maar 1 ding: geef je zelf niet de schuld, je doet het niet expres ! het ligt echt niet aan jou...
knuf sam
Hoi Sam,
bedankt voor je lieve reactie!!
fijn dat ze er rekening mee houden. dan heb je echte vrienden ja!!
Liefs Regenboogvisje
hey,
heel graag gedaan meid!
ik hoop dat ze jou ook snel beter gaan begrijpen, want dat is vaak ook de reden voor het onbegrip...het gewoon niet kunnen begrijpen hoe iets in elkaar zit !
zet hem op he !
een hele grote knuf sam
Hai Regenboogvisje :W,
Ik denk dat ik een stuk ouder ben dan jij :s)maar wil toch even reageren. Ik heb geen astma maar iets anders waar door ik nogal beperkt ben. Vroeger heb ik ook vaak opmerkingen gehad als ik iets niet kon. Toch gewoon jezelf blijven hoor Regenboogvisje en mensen gaan inzien dat je gewoon zo bent zoals je bent. Hou je eigenwaarde en laat je niet ondersneeuwen door anderen die zo kortzichtig zijn hoor.
Misschien ben je nu bang dat mensen zo over je denken kan het ook zijn dat je uitstraling dat al laat zien en dat kan ook lastig zijn. Snap je wat ik bedoel?? Je houding is heel belangrijk. Straal uit dat jij jezelf mag zijn en dat er niets mis is met jou. Ik bedoel....als jij jou astma ziet als iets dat er bij mag horen dan word het leven voor jou al een stuk makkelijker. Misschien moet je eens kijken of er cursussen zijn waar je kan leren er beter mee om te gaan zodat je wat sterker in het leven komt te staan.
Mijn kinderen hebben ook beperkingen en we hebben ze vanaf kleins ( eigenlijk zijn ze nog een beetje klein :Y13 jaar ) geleerd dat ze er mogen zijn zoals ze zijn. Mijn zoon heeft een lichamelijke handicap en ook hij heeft opmerkingen gehad en steeds steunen we hem hier in om dit of dat te zeggen....hem leren hoe hij moet reageren en hij krijgt nu echte vriendjes die zelfs voor hem opkomen. Buiten maar ook op school.
Liefs Irm .....en ik hoop dat je zeker lieve vrienden vind om leuke dingen te doen.
PS en misschien ben jij hartstikke sterk en zijn de mensen om je heen gewoon niet leuk dat kan altijd ook nog :Y.
Ik herken veel in je mailtje. Het blijft altijd moeilijk om niet mee te kunnen doen. Bij mij op de opleiding gaan ze regelmatig met elkaar naar een kroegje om elkaar beter te leren kennen. Dat is voor mij uitgesloten. Rokerige ruimtes moet ik echt vermijden. Ook ik vind veel steun bij mensen van mijn kerk. Het grote voordeel: ze roken niet. Natuurlijk moet ik wel rekening houden met huisdieren en parfumgebruik ed. Soms kom ik ergens en moet ik weer vertrekken omdat er bloemen in huis staan waar ik niet tegen kan. Wel hebben zij meer begrip dan bv mijn schoonmoeder. Bij mijn schoonmoeder wordt gewoon gerookt. ook als ze weet dat ik kom. Maar ze weet nu wel dat ik dan gewoon weer naar huis ga. Ik ga niet een astmaaanval uitlokken door net te doen alsof er niets aan de hand is. Maar het geeft me wel altijd een rot gevoel als mensen geen rekening met me willen houden. Ik kan me daar dan echt druk om maken. Wat natuurlijk ook niet goed is. Ik denk dat we er ook een beetje mee moeten leren leven. Hoe moeilijk dat ook is.
Groetjes Anida
Hoi,
Dat onbegrip blijft lastig...Ik heb dat ook vaker met leeftijdsgenoten dat die gewoon niet begrijpen dat ik de ene dag doodop ben en de andere dag springlevend. Alsof ik er al iets van begrijp :N.
Bij mij op school heb ik dus ook niet echt een vriendengroep op mijn vorige school juist wel die mis ik nu dan ook enorm.
Ik heb ook de pech dat als ik goede vrienden heb dat ze best ver weg wonen :-\. Maar als ik bij ze ben dan ben ik mezelf. Ik herken dat wel wat je zecht heb je zin om een terrasje te pikken tsja met wie.....
Regenboogvisje,
Je bent heus niet de enige en vrienden zal je nog heus wel maken :Y.
Af en toe is het gewoon moeilijk om bij je grenzen te blijven en toch dingen te doen die andere zoo normaal vinden. Gelukkig heb ik nu een goede vriend waarmee ik het goed kan vinden en ja die woont natuurlijk ook weer 5 km verderop.
Ik wens je verder veel succes ,maaar laat je echt niet dwingen door vrienden enz je weetb zelf het beste waar je grenzen liggen he.
groetje's troetel
Hey regenboogvisje,
Balen dat je weinig vrienden hebt. Heb je geen leuke mensen op je werk/school? Misschien kan je op bijv een sportclub gaan zitten, zodat je daar nieuw mensen ontmoet.
Ik had ook eerst geen vrienden, wel van de basisschool, maar die verwaterden en op de middelbare school waren t alleen maar nepvrienden. Ze deden alleen aardig als t hen uitkwam. Nu ik studeer heb ik best veel vrienden en een heel hecht vriendenclubje. Ik denk als je in een nieuwe group terechtkomt, in mijn geval studiegenootjes, dat je kan best kans maakt om goeie vrienden te maken. In plaats van lozers die zeggen dat je je aanstelt enzo. Geef jezelf de kans en mensen die ouder zijn of jonger kunnen ook heel gezellig zijn hoor. nodig mensen bij je thuis uit of vraag om gezellig te gaan winkelen/terrasje pikken, nee heb je; ja kan je krijgen.
Veel sterkte en succes!
liefs bioloogje
Een aantal vrienden van mij weet vrij goed wat astma is. Ook omdat ik het al mijn hele leven heb en ze me dus niet anders kennen wellicht. Gek genoeg zijn er ook een aantal vrienden die verdomd goed weten dat ik astma heb en het toch vreemd vinden als ik een kroeg verlaat omdat ik benauwd ben. Het lijkt me sowieso lastiger voor buitenstaanders te begrijpen als je het pas op latere leeftijd krijgt :Y
mijn contact met mensen zonder astma is eigenlijk,.. ja hoe moet ik het zeggen. alleen thuis weten ze het en op school weten ze het niet andere familieleden weten het ook niet op school ga ik het pas volgend schooljaar vertellen. en de andere familieleden komen wel is een keertje aan de beurt.
Ik ben het met Stuart eens. Ik heb een groep vrienden die ik ook al kende voor ik wist dat ik astma had en die hebben er meer moeite mee dan de groep vrienden die ik kreeg nadat ik wist dat ik astma had. Voor die laatste hoort het gewoon bij mij en is het ook geen probleem. Ik was laatst een weekendje met ze naar de Ardennen en dan maakt er een gewoon foto's van mij als ik aan het puffen ben omdat hij het er zo leuk vind uitzien :P
Paginering