Astma en zwangerschap (en bevalling)
09-08-2007 om 08:23 uurIk zal zo ook even reageren in het topic 'hoe gaat het met...' want ook ik ben lang niet actief geweest.
Maar nu eerst even een vraag aan jullie.
De keuze om kinderen te krijgen is ook bij ons gevallen en ik ben nu 21 weken zwanger. Afgezien van het feit dat ik erg moet opletten wat ik doe, eet en waar ik ben, mag ik niet klagen.
Wel maak ik me zorgen over de herfst en de winter die gaat komen. Dat zijn mijn slechte perioden en daarin valt dus net de bevalling (Kerstmis)
Ik sta dik onder controle van huisarts (verloskundige hebben we hier niet in het dorp en dus doet de huisarts alle bevallingen) en de longarts.
De longarts wil evt preventief een keizersnee doen.
Ik ben erg benieuwd hoe bij jullie of jullie partners de bevalling is verlopen. Ben je erg benauwd geweest? Wie heeft er een keizersnee gehad?
Ik maak me er toch wel een beetje druk om en ik zou het fijn vinden om jullie ervaringen te lezen.
Alle info is welkom!
(zal je net zien dat ik vannacht de hele nacht wakker heb gelegen van de benauwdheid en ik erg 'vol' zit, dus ook een bezoek aan de huisarts vandaag)
Dank je wel!
Gr Jessica
Gefeliciteerd *O*.
Qua benauwdheid zijn mijn zwangerschappen redelijk voorspoedig verlopen gelukkig, alleen de laatste weken waren (zoals voor vermoedelijk elke zwangere) zwaar omdat door je kindje dan ook je longen een beetje in de verdrukking komen.
Ik weet niet wat je precies over een keizersnee wilt weten, maar kom maar op met je vragen, ik heb er vier gehad :P.
Overigens had ik in de tijd na de keizersnee in het ziekenhuis wel behoorlijk wat last, maar het ziekenhuis werd hier dan ook niet zo heel goed stofvrij gehouden :-\.
Gefliciteerd *O* *O*
Wat astma en zwangerschap betreft heb ik geen ervaring....tenminste...bij mij is pas 3 jaar na de geboorte van de jongste astma vastgesteld.
Ik weet wel dat ik het bij de jongste op een gegeven moment wat last kreeg van hyperventilatie maar ik ben erg goed begeleid door de verpleging.
En net als wat Estehr zegt...aan het eind van je zwangerschap ben je zowiezo al sneller benauwd...
Succes
Dank jullie wel!
Wat ik me afvraag of ze een astma patient al snel afsturen op een keizersnee of dat ze eerst afwachten hoe het gaat.
Een vriendin van mij heeft haar bevalling te nauwernood overleefd omdat ze een aanval kreeg. Daar zit ik natuurlijk niet op te wachten, maar zijn wellicht alleen horrorverhalen.
Zou de kans op een aanval groot zijn tijdens de bevalling? Als de longarts zegt 'keizersnee' moet ik daar in meegaan of eigenwijs toch zelf proberen te doen?
En hoe is het herstel na een keizersnee? Duurt dat inderdaad zo lang als ze zeggen (6 weken?)
Grootste wens is natuurlijk dat het kindje zelf geen astma heeft maar dat is 50/50 en dus afwachten.....
Bedankt alvast dames!
Nog even een aanvulling: ik heb 1 natuurlijk bevalling en 2 ingeleide bevallingen gehad...
Met een keizersnee heb ik dus geen ervaring.
Bij de jongste ben ik ingeleid omdat ik zelf oververmoeid was...maar of dat toen al mijn astma was die opspeelde, weet ik dus niet.Het zou kunnen....
@Dimple, gefeliciteerd! *O*
Ik hoop dat je een fijne zwangerschap krijgt!
Zelf heb ik geen kinderen, kan dus niet over bevallingen en zwangerschapen mee praten..... Mar gelukkig zijn hier moeders op het forum! :W
Ik denk dat het per ziekenhuis verschillend is hoe snel ze willen overgaan tot een keizersnee (met welke reden ook). Maar je LA zal niet zomaar aansturen op een keizersnee, tenslotte kent hij je astmageschiedenis het best en zal hij een aanleiding zien je na te laten denken over de mogelijkheid :).
Mijn gyneacoloog benadrukte altijd dat mensen wat hem betreft veel te luchthartig denken over een keizersnee (oh, het is maar een keizersnee...) maar dat het toch één van de zwaardere buikoperaties is. Het feit dat je er iets moois voor terugkrijgt doet daar niets aan af.
Het herstel... Je mag idd 6 weken niet zwaar tillen en fietsen enzo, maar je voelt je wel eerder weer okay hoor (wat ook een beetje het lastige is, maar je wordt wel teruggefloten door je lijf als je teveel doet). De pijn is (hoewel persoonlijk natuurlijk) wel te doen, maar die morfine na de keizersnee krijg je natuurlijk niet voor niks :P. Dingen als niezen, hoesten en onverwachte bewegingen zijn nog wel een poosje gevoelig.
Maar eigenlijk... Alle ongemakken vallen in het niet bij het 'kadootje' dat dan in zijn/haar wiegje ligt O+.
Esther, mag ik vragen waarom jij 4 keizersnedes hebt gehad? Medische reden? En wat dat vooraf bepaald bij jou?
Kom net terug van de huisarts en alles is goed. Bloeddruk 100/70, hartje klopt goed en de baarmoeder is verder dan de 20 weken! Terwijl ik echt maar een klein buikie heb :?
Benauwdheid komt voort uit een verkoudheid. Volgens hem mag ik mijn ventolin en symbicort gewoon iets verhogen. Kijken of het dan beter gaat.
Ik merk dat ik door de astma tijdens de zwangerschap wel een beetje een piekeraar ben,............hoe hebben jullie dat ervaren?? Gewoon knop om en genieten??
Ondanks een bekken dat aan de smalle kant is en een kindje in stuitligging (medische indicatie voor een ziekenhuisbevalling) mocht ik in eerste instantie toch proberen om op eigen kracht te bevallen. Na ruim 20 uur weeen had ik nog amper ontsluiting, toen is besloten om een keizersnee te doen.
Mijn tweede lag ook in een stuit en ik mocht het weer zelf proberen, maar dat is uiteindelijk een geplande keizersnee geworden omdat ik in de 6 weken voor de uitgerekende datum in en uit het ziekenhuis ging met voortijdige weeen en min of meer uitgeput aan de bevalling zou moeten beginnen (+ nog altijd dat smalle bekken wat toch al een minpunt was voor een voorspoedige bevalling).
De jongsten waren, met het oog op mijn geschiedenis, geplande keizersnedes :).
Die grote roze wolk waar zwangeren op zouden zweven heeft echt ook wel wat grijze plekjes hoor, volgens mij is dat niet zo gek, ik denk dat iedereen wel zijn piekermomenten heeft. Zeker bij een eerste zwangerschap zijn er behoorlijk wat onzekerheden en is alles wat er met je lijf gebeurd nieuw en indrukwekkend (zo heb ik dat iig ervaren).
Ondanks dat het niet altijd even makkelijk is om de knop om te zetten (ik heb niet echt makkelijke zwangerschappen gehad), heb ik genoten van mijn zwangerschappen :Y.
Gefeliciteerd Dimple! *O* *O*
Ik vind dit een hele interessante discussie. Ik heb zelf (nog) geen kinderen, maar we zijn er wel over aan het nadenken. Hoe hebben jullie dat gedaan toen jullie zwanger wilden worden? zijn jullie toen al direct gestopt met alle medicijnen? hebben jullie de wens besproken met de huisarts/longarts? Ik slik namelijk best zware allergiemedicijnen (tavegil) en ik vraag me af of ik een zwangerschap dan in een seizoen moet proberen te plannen die het meest allergievrij voor mij is (de winter).
Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar over het hoe en wat qua medicijnen!