Astma aanval :(
30-08-2007 om 12:00 uurHallo Allemaal,
Ik ben ook weer een hele ervaring rijker -O- Afgelopen zondag heb ik tijdens een etentje met mijn schoonfamilie een zware astma aanval gehad :'( We waren nog niet zo lang binnen. We dronken eerst wat. Ik begon mij al te irriteren aan de vele tabaksrook van een grote familie aan een tafel naast ons. Zij waren aan het natafelen en volgens mij had zowat iedereen een sigaret opgestoken. Ik voelde de benauwdheid lichtjes opkomen. Heb toen tegen mijn vriend gezegd dat er best wel veel gerookt werd. Daarna gingen we onze voorgerecht halen (buffet). Tijdens het eten werd ik alleen maar benauwder en wilde graag naar buiten. Zei dit ook tegen mijn vriend, maar zo eigenwijs als ik was wilde ik eerst mijn soep opeten. Op een gegeven moment heeft mijn vriend mij meegenomen naar buiten en daar werd ik alleen maar benauwder. Ik was al te laat om goed mijn pufjes te kunnen inhaleren. Wat er hierna allemaal is gebeurd kan ik mij niet herinneren. Ik ben mijn bewustzijn verloren en in de ambulance kwam ik weer bij. Hier kreeg ik zuurstof en werd ik verneveld. In het ziekenhuis besefte ik pas wat er was gebeurd en kon ik mij het etentje ook weer herinneren.
Er werd bloed en bloedgas geprikt, een ECG gemaakt, ik bleek koorts te hebben en er zijn longfoto's gemaakt.
In het bloed was te zien dat ik een astma aanval heb gehad, maar ook dat ik na de aanval ging hyperventileren toen ik weer lucht kreeg.
Gelukkig bleek mijn eigen longarts dienst te hebben. Na overleg wilde hij mij meteen opnemen, wat ik niet had verwacht. Ik kreeg een infuus met prednison en werd verneveld. De volgende ochtend kwam de arts langs. Hij zei dat het was flink schrikken was, inderdaad. Voor hem ook. Hij herhaalde wat ik al wist van de aanval en de hyperventilatie erna. Dit was een logische reactie volgens hem na een zware aanval.
Maar hij wilde alles uitsluiten, vooral ook omdat ik op de SEH koorts had wat later in de nacht zakte. Ik moest voor een NO meting en 's middags zou ik een scan krijgen om longembolie uit te sluiten.
Ik had vooral erg veel pijn op mijn borstkas en benauwd. Dit kwam door de oppervlakkige ademhalig.
De NO meting en de scan waren beide erg vermoeiend, ik was erna bekaf. Ik moest voor de scan radioactief spul inhaleren en kreeg later een injectie waarvoor ik plat moest liggen :X :'(
Op de scan was gelukkig geen longembolie te vinden. De pijn op mijn borstkas kwam door de zware astma aanval waarbij ik mijn hele borstkas heb gebruikt om lucht te kunnen krijgen. Alle spiertjes zijn overbelast.
Gisteren ben ik gelukkig uit het ziekenhuis ontslagen. Mijn conditie valt erg tegen. 'even' tanden poetsen zorgde ervoor dat de vpk mij weer naar bed moest brengen.
Gister weer op mijn eigen bed slapen. Het trap lopen is net een hindernis. Bij elke inspanning krijg ik het benauwd.
Ik moet nu rustig aan doen en weer op krachten komen. Heb pijnstilling en moet de prednisonkuur afmaken. Mijn pufjes zijn (nog) niet verandert omdat ik op max. zit. Woensdag word ik weer bij de longarts verwacht en dan kijken we hoe verder.
Ik ben er flink van geschrokken. Heb mijn astma die avond best wel onderschat. Heb nog nooit eerder zo'n hevige aanval gehad. Dit was ook mijn 1e opname voor mijn astma. Wat een klap zeg ;(
Ook mijn vriend en mijn ouders zijn er flink van geschrokken, evenals mijn schoonouders.
Liefs,
Famke
Het weekend heb ik redelijk goed door kunnen komen. Ik blijf erg benauwd >:( en zit nog op veel te veel ventolin. Weet het ook even niet meer. Vooral ook geestelijk vind ik het erg zwaar. Het blijft door mijn hoofd spoken en ik ben snel emotioneel. Gelukkig kan ik er wel goed met mijn vriend over praten, die alles van dichtbij meegemaakt heeft.
Maar ik ben nu niet iemand die graag rustig stil zit op een stoel/bank. Laat mij maar iets doen.
Bij de kleinste inspanningen krijg ik het al benauwd en begin ik te zweten. :N
De benauwdheid vreet energie en daarom slaap ik veel tot ik weer benauwd wakker word.
Ook praten is nog steeds heel vermoeiend. Ik moet mij echt inhouden en verhalen zo kort mogelijk houden.
Grrr... ik wil naar school >:(
Hoi Famke,
Wat een verhaal zeg dat is even schrikken!
Hoe is het nu met je?
Wat is er uit je afspraak met de longarts gekomen, Famke?
Jeetje meid das ff schrikken zeg..
pfpf ik ben ook nooit zo van als ik benauwd ben ff puffen.. Ne ehoor gaat wel over maar dan merk je opeens dat het teveel word en inderdaad dat praten moeiliker word...
Ik herken het wel.. maar ikhoopd at je je weer snel beter voelt meid...
Kus celes
Jeetje wat lijkt mij dat een enge ervaring zeg?
Ben je nu niet bang voor herhaling?
Lijkt me best moeilijk om hier een weg in te vinden.
Vooral ook omdat je het zelf onderschat hé.
Heb ik ook heel erg.
Ik heb soms gewoon nog niet eens door dat het mijn astma is :@
Ik word dan opeens heel moe en voel me niet lekker.
Bij een eenvoudige wandeling ben ik al aan het hijgen alsof ik een super inspanning lever..en tijdens het praten moet ik lucht nemen tussen de zinnen door.
Gek genoeg denk ik dan vaak..hmm even extra airomir innemen. Wie weet helpt het...
10 minuten later voel ik me gelijk stukken beter en ben dan ook niet meer zo aan het hijgen.
Ik denk dan altijd...het was het dus toch weer mijn astma.
Het kwartje valt altijd achteraf bij mij :@
Echt stom maarja...
Paginering