Mijn grenzen
09-05-2019 om 07:59 uurIk ben me sinds de diagnose heel bewust van mijn grenzen. En dat er in de omgeving mensen zijn die snel geneigd zijn over mijn grenzen te willen gaan. Dat heeft te maken met het verwachtingspatroon wat ze van je hebben en wat ze zich gevormd hebben in de loop der jaren. Ben altijd best analistisch in mijn denken en kan gelukkig ook makkelijker nee zeggen. Morgenavond ga ik met een aantal bevriende buren naar een rock festival en hoewel ik een enorme
Iiefhebster ben van muziek weet ik niet wat ik kan verwachten. Spannend maar best een belevenis lijkt me. Toch hou ik voor mezelf rekening dat ik het niet zal kunnen uitzitten en voortijdig naar huis mag gaan... Je hebt tenslotte te maken met rokers (het is in de buitenlucht) en andere prikkels. Ik neem in elk geval mijn trouwe sjaal mee en mijn puffer..... En..... In de wetenschap dat ik gewoon zelf mijn grenzen mag aangeven. Tot daar en niet verder. Hoe gaan jullie daarmee om, met uitdagingen? Misschien kan ik daar nog wat van leren.
Zorg altijd dat je niet afhankelijk bent van anderen. Behalve dan van een eventuele betrouwbare partner.
Zorg dus altijd voor eigen vervoer als je ergens naar toe gaat.
Niet vooraan proberen te staan en vaak sta ik tussen mijn vrienden in, om van zo min mogelijk luchtjes last te hebben. Als het lukt kijk dan naar de wind en ga aan de goede kant staan, kan ook al wat schelen:) en ik neem op zo’n dag extra medicatie (in overleg) als voorzorg en tijdens om zo lang mogelijk te kunnen genieten:)
Alvast heel veel plezier!
Gelukkig is het in mijn eigen woonplaats en ik heb manlief al gevraagd of hij me kan oppikken...
goeie tips... Dank je wel...
Het is uitstekend verlopen, boven verwachting. Gelukkig geen rokers in de buurt en ik ben idd achteraan gebleven. Niet vooraan bij de geluidsboxen, want dan krijg je piepende oren...
Wat fijn dat je hebt kunnen genieten! En nog fijner dat er geen rokers in de buurt waren:D