Het gesprek op mijn werk...

18-09-2014 om 22:01 uur

Werk & astma

In augustus ging ik zienersoog achteruit, het was buiten nat en ik kreeg het steeds benauwder. Uiteindelijk lag ik de eerste week van september de hele week in bed met een prednison stootkuur.

Na de nodige gesprekken met de huisarts, longarts en longverpleegkundigen kwam ik erachter dat ik zeker wat moet gaan veranderen in mijn levensstijl. Ik kan niet alles meer, ik kan niet continu 200% kan presteren, ik kan er niet altijd voor iedereen zijn.

Mijn teamleidster heb ik die week een aantal keren gesproken en ook afgesproken snel samen om tafel te gaan om te kijken wat zij, mijn werk voor me kunnen beteken.

Vandaag was dan mijn gesprek met mijn teamleidster over mijn Astma en mijn ziekteverzuim. Ik zag niet echt tegen het gesprek op, maar wist ook niet zo goed wat ik kon verwachten. Gelukkig verliep het gesprek erg fijn en rustig. Mijn teamleidster liet me rustig vertellen wat astma voor mij betekent. Ondanks dat ik in de zorg werk, was het mijn teamleidster niet duidelijk wat astma precies inhoud, maar ook niet dat er verschillende vormen zijn.
Daarna vroeg ze wat voor mij belangrijk is op het werk, wat mijn triggers zijn, wat zij voor mij kan betekenen. Nadat ik vertelde dat een goede rust/werk ritme voor mij heel belangrijk is, met daarbij zo min mogelijk avonddiensten was ze direct heel duidelijk, ik hoef geen avonddiensten meer te draaien. Wat een opluchting voor mij, geen avonddiensten meer, niet meer benauwd zijn als ik voor mijn gevoel de marathon moet lopen ’s avonds en dan uitgeput thuis kom.

Mijn teamleidster gaf aan hoe het voelt als je benauwd bent, ja hoe voelt het, probeer dat maar eens goed uit te leggen, dat je geen adem krijgt, dat je het gevoel hebt geen lucht te krijgen, geen zuurstof. Nadat we even praatte vroeg ze of het te vergelijken was met het ademen door een rietje. Als het goed is, is ze met een wasknijper op haar neus en een rietje in haar mond vanavond bij haar thuis een paar keer de trap op gelopen om het te voelen…

Volgende week zie ik haar weer en gaat ze me vertellen hoe dat voor haar is geweest. Ik ben benieuwd…

Wat fijn om een teamleidster te hebben die meedenkt en er voor je is, ook al snapt ze niet hoe het is om benauwd te zijn.
[/color]

Login of registreer om te reageren
06-11-2018 om 15:48 uur

Wat fijn om te lezen dat er wel werkgevers zijn die zijn intereseren in astma.

Helaas is die van mij anders en vertel ik weinig meer op me werk over me astma.
Heb 1x een poging gedaan maar onbegrip is er zeker.

Met gevolg dat ik nu slecht in me vel zit door mijn werkgever em de hele situatie erom heen.

Op mijn werk word b.v. gerookt buiten langs de kantine deur. De rooklucht komt er doorheen en mijn baas die er niet om bekommerd dat ik vergast word in de kantine.
Zo maak ik werkdagen van 10 tot 11 uur. En ben ik savonds totaal gesloopt.

Momenteel zit ik aan de prednison en ben ik een emotioneel vrak om aan mensen uit te leggen hoe slecht het eigenlijk met me gaat.

Bleh....

Login of registreer om te reageren
14-03-2020 om 14:01 uur
Reactie op chantalw1987

Wat fijn om te lezen dat er wel werkgevers zijn die zijn intereseren in astma.

Helaas is die van mij anders en vertel ik weinig meer op me werk over me astma.
Heb 1x een poging gedaan maar onbegrip is er zeker.

Met gevolg dat ik nu slecht in me vel zit door mijn werkgever em de hele situatie erom heen.

Op mijn werk word b.v. gerookt buiten langs de kantine deur. De rooklucht komt er doorheen en mijn baas die er niet om bekommerd dat ik vergast word in de kantine.
Zo maak ik werkdagen van 10 tot 11 uur. En ben ik savonds totaal gesloopt.

Momenteel zit ik aan de prednison en ben ik een emotioneel vrak om aan mensen uit te leggen hoe slecht het eigenlijk met me gaat.

Bleh....

ik herken het ook wel en ik werk notabene in n huisartsenpraktijk. sinds december herstellende van een fikse excacerbatie astma met een infectie. ik moest van de bedrijfsarts reïntegreren begin van het jaar maar mijn collega's hadden totaal geen begrip voor mijn situatie, ik ben verbaal maar ook fysiek aangevallen op mijn werk waarvan ik melding heb gemaakt bij mijn werkgever. ipv het op te lossen wordt ik met mn therapeutische uren alle kanten opgeschoven en op de meest onmogelijk tijden die voor mij lastig zijn als alleenstaande moeder. mijn collega's proberen nu op alles kritiek te vinden op mij en als ze die niet vinden dan gaan ze leugens verspreiden. ik wordt nu immens tegen gewerkt van alle kanten..raak compleet gestresst omdat ik niet meer weet hoe ik t moet doen. ik ben aan t wachten op longrevalidatie, ik heb bericht gekregen dat ik mag starten bij phi om te leren omgaan met mijn beperkingen en het pestgedrag. maar mijn werkgever vindt de aanpak maar overdreven omdat het plan 16 tot 20 wkn is en 4x 4,5u. per week. het is dus heel intensief en dan zit de longrevalidatie nog niet bij. ik krijg dus geen kans om te herstellen

groetjes Gina

Login of registreer om te reageren