Afgevoerd met ambulance.

01-03-2018 om 11:45 uur

Eergisteren was ik met mijn zoon in Scheveningen, nachtje hotel, lekker uit eten en ‘s avonds naar de Lion King. De hele reis vanuit het noorden naar Den Haag, met trein, bus en tram kostte mij al de nodige energie. Treinstations in Nederland zijn NIET COPD-vriendelijk! Vanuit het hotel hebben we dus maar een taxi besteld naar het restaurant. Maar na het eten begon het: mijn ademhaling zat weer “hoog”, zoals ik dat zelf noem. Ik kreeg het niet meer onder controle en kon geen stap meer verzetten. De Salbutamol inhaler die ik bij me had, hielp niet, ik ademde niet diep genoeg. De bestelde taxi voor naar de musical heeft mijn zoon maar weer weggestuurd. Daar sta je dan, voor het prachtige Kuhrhaus, te happen naar adem en compleet in paniek.... Ik wist het niet meer en mijn zoon ook niet, dus ik zei: “bel 112 maar”. Om een lang verhaal kort te maken, toen de Lion King begon, werd ik de SEH van het Bronovo ziekenhuis ingereden en toen de musical afgelopen was, zo’n elf uur, werden wij bij de deur van het hotel afgezet door de taxi.
Complimenten voor ambulance- en ziekenhuispersoneel! Het was voor mij de eerste keer, dat het zo mis ging en ook de eerste keer met de ambulance en de SEH, maar ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld als door hen. Mijn saturatie was gezakt naar 82.
Op de longfoto was niets te zien, ook hoorde de longarts niets aan mijn longen. Wel werd er in de bloedwaarden een iets verhoogde ontstekingswaarde gevonden. Conclusie van de longarts: combinatie stress, warmte/koude overgang, gevulde maag, beginnende ontsteking. Met verneveling van Ventrolin o.i.d. is mijn ademhaling weer rustig geworden, met ondersteuning van een tablet Oxazepam. Prednisolonkuur (ook voor het eerst) voor de komende week, samen met antibiotica. En een extra puff: Foster aerosol.
Ik ben nu weer thuis, ik voel me weer goed, heb het nog niet weer benauwd gehad, maar ik ben zó bang.... Ik kon tot nu toe altijd zelf mijn ademhaling weer tot rust brengen door neusademhaling in, puf-uitademing door getuite lippen. Maar het lukte deze keer niet.
Ik durf nauwelijks meer het huis uit. Maar volgende week moet ( en wil) ik wel weer werken!
Ik heb COPD gold 3, 38% longcapaciteit.
Zou het helpen als ik een makkelijker in te nemen pufje bij me zou hebben, zoals die Foster met voorzetkamer?
Of moet ik met de stress beter leren omgaan? Wie herkent dit?

Login of registreer om te reageren
05-03-2018 om 22:33 uur

Bedoelde eigenlijk....is die smog en fijnstof daar niet de trigger geweest die alles in gang heeft gezet bij mij gebeurt dat namelijk wel.

Login of registreer om te reageren
07-03-2018 om 18:46 uur

ach Johanna ,
heftig is dat het,
maar je had al zoveel stress , treinstation enz.
toen je eindelijk lekker zat te eten sloeg de stress en de benauwdheid toe, ik ken dit, je had je zo goed gehouden , ook voor je zoon, een gezellig uitje met zijn moeder, en wat gebeurt er met moeder, ze was op en kreeg het onder het eten stikbenauwd, en je had nog zoveel te gaan ,naar de lion king enzo
ik weet precies hoe je je voelde heb zelf zoiets meegemaakt,
ik heb copd 4, soms lukt het me, en soms slaat het toe net als bij jou, ik maak me al druk voordat ik wegga , dan zegt mijn dochter altijd, rustig mama, we hebben alle tijd,nu heb ik ook weer een uitje in het vooruitzicht, om naar het nieuwe huis van mijn dochter te gaan kijken, en daarna lekker eten, dus moet me van te voren al rustig proberen te houden, is nu eenmaal zo
veel sterkte gewenst Johanna
groetjes van Muffin

Login of registreer om te reageren
07-03-2018 om 18:49 uur

johanna, nog even berichtje van Muffin
ik ga nooit zonder mijn Foster, en nog een paar andere puffers weg, met mijn aerosol
moet je voortaan maar meenemen
groetjes

Login of registreer om te reageren
07-03-2018 om 21:03 uur

@muffin , Dank je wel voor je lieve reactie. Ik heb het gevoel, dat jij idd precies begrijpt wat er gaande was. Zo voelde het precies! Ik maak me van tevoren vaak al te druk en dan krijg ik het al benauwd als ik nog niet eens op weg ben.... Afgelopen maandag wilde ik weer naar school gaan (leerkracht groep 6), maar om elf uur ben ik alweer naar huis gegaan, die beginnende ontsteking en de prednison ondermijnden mijn energie meer dan ik gedacht had. Dus nu deze week toch maar even toegeven aan deze akelige ziekte. Even bijslapen en echt goed tot rust komen. Inmiddels kan ik deze week mjn eigen merk luchtwegverwijder halen in de aerosolversie. Want zonder dat ga ik niet meer van huis! Ik wens jou een heel gezellig uitje naar het nieuwe huis van je dochter, en ik zeg ook maar: Keep calm!!

Login of registreer om te reageren
08-03-2018 om 19:42 uur

Hoi
Soms ben ik erg angstig. Wil nog zoveel. Volgens laatste meting 36 kan het niet geloven... pas niet bij hoe ik mij voel.
Verdrietig want mijn collega's denken dat ik mij aanstel en blijven rustig aan parfum gebruiken terwijl zij met longpatiënten werken. Ik dacht veilig te zijn op mijn werk maar dat is fuys niet zo. Terwijl ik voor een van de grootste zorgaanbieders in Amsterdam werk.
Dat bericht dat het ambulance personeel weet wat zij doen doet mij goed. Ik heb zo,n gevoel dat ik met klunzen werk die het niuet snappen of willen snappen. Ben nog steeds verdrietig hierover.

Login of registreer om te reageren
08-03-2018 om 23:00 uur

@perion,het valt ook niet mee, koppie wil van alles maar t lijf doet niet mee.
Herkenbaar hoor, wat naar van die collega's, ze zouden het eens zelf benauwd moeten hebben dan piepen (toepasselijk;) ze wel anders.
Groetjes, Jolien

Login of registreer om te reageren
10-03-2018 om 19:19 uur

@perion , Dat is inderdaad heel ergerlijk, dat jouw collega's er zo in staan. Ze zouden echt beter moeten weten! Heb je wel een meelevende en meedenkende leidinggevende?

Login of registreer om te reageren
20-03-2018 om 14:29 uur

Hopelijk nu de goede aangesproken. Over het beleid ivm longziektes in het algemeen. Deze meneer heeft zich tot nu toe aan de afspraak gehouden. Hij gaat het voorleggen. Helaas opmerking collega wij hebben nu op de afdeling geen COPD patienten meer dus kunnen weer parfum gebruiken. Het is een grote zorgorganisatie waar veel mensen uit de Psychiatrie, VGZ ouderen etc... geen een van deze groep kan goed tegen chemische luchtverfrissers of sterke parfumluchtjes ... en er is geen beleid op. En ik als werknemer heb gewoon pech. De helft van mijn collega's maken soms opmerkingen waarvan je voelt wat gemeen het is want volgens hun is het psychisch... of snappen ze niet wat ik nog wel allemaal kan. Nu dat is eenvoudig dingen doen die je leuk vind en een daarvan is verzorgen/verplegen. Vroeger veel gesport altijd in beweging geweest, omgaan met je energie goed ademhalen etc.. gezond eten sommige plekken vermijden etc..... het wordt er niet leuker op. Maar ik ben niet de enige twee weken gelden een vrouw met COPD in laatste fase moest van terminale afdeling af was naar drie maanden nog niet overleden kwam bij ons op de afdeling voelde zich niet prettig en veilig werd terug geplaatst en is dat weekend overleden. Dan komt het heel dicht bij was een ontzettend lieve vrouw vanaf dat moment heb ik weer paniekaanvallen hoewel aardig onder controle maar bijzonder angstig. Gevraagd aan de arts of het door de luchtverfrissers kwam volgens haar niet het is hoe je het ervaard volgens haar op mijn antwoord dat er meer dan 80% copd last hebben van parfum en luchtverfrissers keek zij mij alleen maar aan. Dus ..............................................

Login of registreer om te reageren