Longembolie

Ik heb in maart 2013 een lobectomie ondergaan, de linkeronderkwab, omwille van longkanker, en in augustus 2014 massale longembolieën gehad in beide longen met longinfarcten.
Ongeveer 6 weken na de embolie ben ik heel voorzichtig terug begonnen met cardiotraining, wel altijd met een saturatiemeter om de hartslag en de saturatie in het oog te houden.
Ik voel vooral dat ik sneller recupereer na een inspanning.  Maar bij een inspanning, bijvoorbeeld een trap op gaan, ben ik nog steeds buiten adem, en ik ben ook nog steeds snel moe.  Maar doordat mijn conditie beter is kan ik toch terug wat meer doen.
Bij mij is de longinhoud ook kleiner, en dat verklaart ook voor een stuk de kortademigheid.
Moet je lang bloedverdunning nemen?

Hoi, fijn dat je reageert! Ik moet een half jaar aan de bloedverdunners en dan gaan ze kijken of het goed is! Maar dat jij nu na 2 jaar nog steeds last hebt met traplopen, pffff heftig hoor!

Bij mij heeft de longkanker natuurlijk ook een grote invloed.
Ik weet niet wat het meest van de problemen veroorzaakt, de embolie of de kanker.
Vooraf was mij verteld dat ik een jaar bloedverdunning zou moeten nemen, maar nu zegt de arts levenslang.
Ik hoop dat je snel kan beginnen met je revalidatie, en dat het binnenkort beter met je gaat.

Voor mij is het ook 2 jaar geleden dat ik zonder oorzaak forse massale longembolie in beide longen kreeg plus longinfarcten bovenop mijn astma.
Nu na 2 jaaar ben ik nog steeds elke dag aan het vechten. Ik slik wel al levenslang antistolling, maar veel pijn vooral in mijn rechterlong. Bii een astma exacerbatie (aaanval) dan doet mijn linkerlong ook fijn mee. Idd pijn en drukkend gevoel op de borst, vermoeidheid, benauwdheid, torenhoge hartslag en mijn longfunctie is drastisch gekelderd. heb vrij veel infecties op mijn longen, waardoor ik steeds weer terugval in mijn conditie.  Inmiddels heb ik 9 weken beatrixoord gehad en ben nog steeds 2 keer per week aan de sport bij mijn fysio. De kans op volledig herstel wordt steeds kleiner.
geef toe aan vermoeidheid,  wil niet te snel alles doen, rustig opbouwen. Nu is vooral de tijd nog van je lichaam laten herstellen. Ik weet niet wanneer je terug moet naar de longarts of internist, maar vraag dan evt of je rustig mag beginnen bij de fysio voor revalidatie.

Hoi Anna, hoe het het nu met je? Bij mij is 8 weken geleden een longembolie geconstateerd. Ook door hormonen en ik zit nu met dezelfde vragen als jij destijds.
Hopelijk gaat het stukken beter met je en kun je mij iets meer vertellen over het verloop van het herstel.

Ik heb in augustus een longembolie gehad,(door pil en roken, met allebei gelijk gestopt..) jee wat ben ik geschrokken, dat je lichaam je zo in de steek laat...dikke week ziekenhuis gelegen en aan de bloedverdunnens, ben nu 2 weken geleden teruggewenst en heb een long inhoud test gehad, die was goed en mag nu over 2 maanden stoppen met bloedverdunners, dan is het 6 maanden geleden, ik heb nog steeds last van steken kortademig enz de jullie ook bekende klachten, maar er werd gezegd hoort erbij en je lichaam goed in de gaten houden, vind het wel een beetje eng maar het moet maar...

Groetjes rinske

Hoi rinske, ik heb 10 maand geleden een longembolie en klein infarct gehad en nog steeds kan ik de plek goed voelen. Ben niet meer kortademig. Ik heb wat langer Sintrom geslikt ivm operatie die ik nog moest en mag vandaag stoppen met de bloedverdunners. En nu ben ik toch weer zenuwachtig, bang om het terug te krijgen. Het lichaam laat je inderdaad in de steek, zo voelde ik dat ook en de angst om het nogmaals te krijgen is groot. Je voelt zelf wat je kunt en niet kunt en je kunt je longen altijd laten luisteren door de huisarts, dat ga ik tenminste wel doen. Hij begrijpt het en dat voelt goed.

Groetjes

Hoi pre 87,
Het gaat redelijk, kan de plek nog goed voelen maar dat kon ook volgens de longarts. Ik ben lang niet online geweest door een operatie en complicaties helaas. Vandaag de laatste bloedverdunners en dan hopen dat het goed gaat. Het herstel duurt wel lang hoor na een longembolie en laat je alsjeblieft niet door anderen vertellen wat je wel kan en wat niet. Aan de buitenkant ziet men niks aan je, je hoeft er niet voor in het gips toch en dan hebben mensen al gauw de neiging om te zeggen dat je niet moet zeuren. Jij bepaalt wat er gebeurt. Het vertrouwen in mijn lichaam is compleet weg en daar krijg ik hulp bij, komt ook door de complicatie die ik na mijn operatie heb gehad hoor, erge bloeding omdat de inr was doorgeschoten. Dus ik ben er nog niet maar ga er wel voor om 2016 positief te beginnen. Ik hoop dat je snel wat vertrouwen krijgt en dat het goed gaat.
Groetjes

Hallo Anna,

Bedankt voor je reactie!
Wat vervelend zo'n operatie en zeker als er dan ook nog complicaties bij komen. Ben je inmiddels weer wat aangesterkt?

Het is nu een halfjaar geleden dat de embolie bij mij is geconstateerd en ik heb bij minimale inspanning nog steeds steken en een druk op mijn borst. Waar het herstel in het begin voorspoedig leek te verlopen, voelt het nu of ik al maanden stil sta en begin ik bang dat worden dat ik me niet meer beter ga voelen.
Hoelang heb jij rond gelopen met die klachten?

Het blijkt inderdaad een hele lange weg naar herstel te zijn, helaas..

Hoi pre 87,
Nu na ruim een jaar heb ik nog steeds druk op de borst. Waarschijnlijk heb ik een chronische longembolie. De plek van het infarct is ook nog goed te voelen. Het duurt lang. En dat is heel vervelend. Ik ben niet meer bang voor een nieuwe embolie maar baal er erg van dat je lichaam niet wil wat je denkt te kunnen. Geduld geduld, het is zo gemakkelijk gezegd maar voor iemand die niet weet wat het is is het zo makkelijk praten. En wordt zo moe van mensen die wel even weten hoe het wel moet. Ik weet het zelf niet eens laat staan een persoon die het niet heeft.
Ik hoop dat je toch snel vooruitgang boekt en denk vooral aan jezelf.

Groetjes