08.07.2014; hoeveel pech kan iemand hebben?!

Goede morgen lieve lezers; jullie kunnen het vast niet geloven maar ik ga zeggen, ik heb echt pech deze opname!

Als eerst een allergische reactie op de infuuskuur die ik nog nooit hier van had gehad, daarna een longbloeding en nu.. ja we houden niet op, sorry.. mn porth a cath (PAC) zit, verdorie 1!!! dag voor het stoppen van de kuur, verstopt! Gister avond ben ik gaan douchen, de verpleegkundige heeft mn PAC door laten spoelen voordat ze de gift Colistin geeft en de pomp gaat af omdat hij klaar is, ik droogde mezelf redelijk snel af (nog geen 5 minuten over gedaan) en druk op het belletje, al snel komt de verpleegkundige en zet het infuus over van doorspoelen naar de kuur Colistin. Ondertussen was ik weer naar de douche om mn haar droog te maken. Verpleegkundige vertrekt en de pomp gaat al snel af. Omdat ik de pomp zelf goed ken, ben ik gaan kijken wat er aan de hand was. Hoge druk gaf de pomp aan, ik dacht als eerst dat ik op de slang stond dus drukte weer op start. Hij deed het.. voor even.. weer hoge druk..... alle klemmetjes open (check, check dubbel check).... jaa alles was los! Weer aangezet en al snel gaf hij weer hoge druk aan! Er schoot meteen qua gedachten iets door mn hoofd maar wou er niet aan denken.. ik drukte op het belletje en probeerde nog een aantal keren, maar al snel voelde ik dat het niet goed was, ik voelde zoveel druk van mn PAC naar het slangetje en naar mn schouder, het het totaal niet fijn was. De verpleegkundige kwam al snel en ze vroeg wat er aan de hand was en ik antwoordde met; kun je alsjeblieft even met de hand mijn PAC doorspoelen, de pomp blijft maar hoge druk aan geven en ik voel dat er iets niet klopt! Ze kwam met alle benodigdheden aanzetten en sloot me aan op de spuit en probeerde te spuiten..... met geen mogelijkheid.....

..... na het proberen kwam er iemand anders van de andere afdeling proberen en dat deed ze niet bepaald rustig... het begon pijn te doen en de druk bij mn PAC werd hoog! Ze kreeg en 0,5ml erdoor maar met super veel moeite en pijn!

In gedachten zag ik het bordje uitrit ziekenhuis steeds verder van me af gaan, terwijl ik zoo ontzettend graag naar huis wil!!!!

Toen werd de arts opgetrommeld. Die kwam er op haar gemakje aan en waren we twee uur verder nadat ik op het belletje drukte om te vragen of de verpleegkundige met de hand mn PAC wil doorspoelen. Ondertussen werd er een infuus geprikt zodat de kuur wel door gegeven kan worden en die zat na 1 x prikken, een aantal keer heen en weer steken en een keer draaien, in het vat! Okee die zit, kan de laatste kuren dat iig door gaan! Nadat de prik mensen vertrokken waren, kwam de arts eraan en ze wou ook graag proberen. Ik zag er als een berg tegenop maar het moest en zette door.. Ze probeerde en probeerde en deed het best met een druk ! Al snel werd het me duidelijk en door de pijn heb ik gezegd dat ze moest stoppen.. En de mensen die me goed kennen, die weten het; dat zeg ik niet gauw! Het werd me even teveel en de tranen bleven maar komen.. Nu ging ze overleggen met de dienstdoende longarts en ik heb helaas niks meer van haar vernomen dus wachtte af tot vanmorgen.. Ik was vroeg wakker en hoopte dat het een droom was.. Maar helaas het infuus in mn bovenarm gaf al gauw aan dat het geen droom was, maar realiteit! Meteen dacht ik; hoeveel pech kan iemand hebben?!

Ik mag weer afwachten.. ..
Als ik meer weet, horen jullie het gauw!!

Liefs Saskiaxxx

P.s. ondertussen zijn de kuren klaar en loopt het infuus nog op de druppel- infuus! Ik heb de kuur wel weer even gedaan, twee weken 180km van mn liefje en poeze kids (en natuurlijk mama nu) af zitten en nu hoop en duim ik toch dat een thuiskomst me gegund is!!

Please lichaam, please !!