oktober 2013 - goed bedoelde adviezen

leuke vraag

hoe ik reageer? vrienden en mensen die echt belangstelling heb leg ik uit (wil ik wel 100 keer uitleggen)
en mensen die ik niet goed ken, of die ik al een keer de situatie heb uitgelegd... ach, dan draai ik me vriendelijk om

Ik zeg vaak goede tip, dankje.  :@ is niet zo netjes maar ze kunnen toch niet controleren of ik er iets mee doe of niet. Mensen die het willen weten leg ik het wel uit, meeste mensen om me heen begrijpen het wel. Zo'n voordeel dat ik geneeskunde studeer.

Goede en leuke vraag.
Ik reageer net als ems. Vrienden, collega's en mensen die echt belangstellend zijn leg ik het uit. Maakt me niet uit hoe vaak dat is.
Helaas zijn er altijd mensen die  het niet willen en of zullen begrijpen.
Daar probeer ik niet teveel energie in te stoppen. Alhoewel dat inderdaad weleens makkelijker gezegd dan gedaan is. Mensen die als je buiten adem bent bijv zeggen dat je nodig wat aan je conditie moet doen.
Of als je veel hoest of kortademig bent denken ze dat het net als een verkoudheid is en zeggen dat het wel meevalt.

Er is een groot onderscheidt tussen mensen, contacten, vrienden en hele goede vrienden, kennissen, collega´s, zakelijke relaties, opdrachtgevers. Ook hun reacties, opmerkingen en goed bedoelde adviezen zijn erg verschillend.

Bij sommigen reageer ik zoals Emsepens en Tessa.

Bij sommigen zeg ik `... dank je voor je opmerking als je het weten wil heb mijn rolstoel al uitgezocht, zit met niet al te lange tijd in een rolstoel met zuurstofcilinders. En schets ik mijn gezondheidstoestand extra donker af, alsof ik elk moment voor hun voeten neer kan vallen bij wijze van spreken ... en ... geloof me ik krijg nooit meer van die goed bedoelde adviezen van ze.

Ook zijn er van die mensen die dan weer eens over `lifestyle ziekten denken te moeten beginnen` het is een iets ander onderwerp maar toch ook van die welgemeende opmerkingen en adviezen. Eigenlijk zijn die mensen het ergste en heb ik inmiddels besloten dat ik zulke mensen niet in mijn omgeving wil, populistisch gezien ontvrienden of ontkennissen dus.

Naar mijn idee heb ik het er zelf moeilijker mee, gewoon omdat COPD niet alleen chronisch is maar uiteindelijk heel langzaam bergafwaarts gaat naar het onherroepelijke einde. Het gaat vaker slechter worden dan beter ook al zitten er fluctuaties in het ziektebeeld en zijn er oplevingen maar algemeen gaat het gewoon langzaam bergafwaarts. Dan is het incasseren en pareren van zo een welgemeend advies soms erg lastig, want weten zij veel.

Noot. Helemaal buiten het topic maar wel enigszins gerelateerd. Heb altijd mijn lidmaatschapskaart van de ANGO (De Algemene Nederlandse Gehandicapten Organisatie) bij me en soms laat ik die zien - als dat nodig is - om een zitplaats in het openbaar vervoer op te eisen als ik met bus of trein ga.

Leuk topic

Bij mij hetzelfde, goede vrienden en familie wil ik alles uitleggen, maar vage kennissen waar
ik weinig mee heb steek ik weinig energie in.
Het ligt ook weleens aan mijn bui, soms kan ik meer aan dan de andere keer.
Wanneer ik een echte dip heb en mensen gaan dan alle positieve dingen opnoemen, dan ga ik mij alleen maar
slechter voelen en voel mij daarbij nog schuldig ook omdat ik de positieve dingen even niet zie.
Natuurlijk bedoelen ze het goed, maar die positieve dingen weet ik zelf ook wel maar soms zit je er even door heen en kun je daar niks mee.
mijn huisarts zei ooit, positief denken lukt vaak goed wanneer je goed in je vel zit, zodra je het tegen iemand gebruikt die al in een dip zit stop je hem er nog verder in omdat dat juist het gene is wat even niet lukt.
En ik word altijd moe wanneer mensen dingen voor je gaan invullen, zoals:het ligt aan het weer, je hebt teveel gedaan,lucht je wel goed? Enz, goed bedoeld maar soms reageer ik dan met: misschien ligt het wel aan mijn longen??  :)

P.S. Ik heb het over mensen die zelf geen longziekte hebben en er weinig van afweten, soms wanneer ik alleen maar ga zitten hap ik al naar lucht, wanneer ze dan zeggen: doe dan ook rustig aan, daar word ik moe van! :@

Leuk onderwerp!

Voor mij is het wisselend, goed bedoelde adviezen, daar kan ik wel tegen, vaak ook alleen gegeven door mensen die me goed kennen... De rest daar reageer ik niet zo op.

Wat ik wel lastig vind, en afhankelijk van hoe ik me voel, zijn alle opmerkingen...

Laatst zei iemand tegen me dat ze wilde dat ze net zoveel tijd had, dan ik had, om langzaam te lopen. Terwijl ik met een kuurtje prednison en ab rustig naar school liep om mijn dochter op te halen. Genoeg inspanning voor mij op dat moment. Erg kwetsend... ik heb dan ook een opmerking gemaakt dat ik als ik anders kon, echt wel sneller zou lopen!

Als ik naar mijn mening een  advies geef : dan is dat goed bedoeld en spreek dan uit eigen ervaring, en als diegene daar geen prijs opstelt laat die het dan weten bijvoorbeeld via en e-mail. Ga nog selectiever te werk om een advies te geven. succes met jullie Forum.

Dit probeer ik toch van beide kanten te bekijken.

Hoe vind ik het dat ik een goedbedoeld advies krijg wat in mijn ogen niet prettig is...? Wat doet dat met mij? wat zegt dat over mijzelf en wat zegt het over degene die het advies geeft?
EN ik kijk ook naar hoe zou het voor mij zijn als ik mijzelf tegenover mij heb staan?
En hoe zou ik het vinden als ik iemand veel ziek zie in mijn omgeving? Dat is en blijft rottig. Het liefste help ik iemand uit die rotsituatie. Al is het met de meest vreemde ideeën.
Dan ben ik mij bewust dat ook ik zelf instaat ben tot het geven van goed bedoelde adviezen die niet altijd even leuk of handig zijn.

Maar zeg nou zelf... we zijn toch allemaal wel eens onhandig... ?

Hoe lastig ik het zelf soms ook vind. Als iemand erg direct of onhandig uit de hoek komt. Of het voor mij bemoeierig over komt. Ik probeer ernaar te kijken zoals bovenstaand.

ik bedank vriendelijk en denk: tja, lief bedoelt, maar je begrijpt het vast niet helemaal...

WIILLuku ,

Je bedankt vriendelijk en denkt , tja lief maar je begrijpt het vast niet helemaal !!!! Wat bedoel je daarmee : begrijp U / je hetzelf wel helemaal , voortaan ietjes duidelijker , dan is het voor een ander ook te begrijpen wat jou reactie inhoudt.