Emoties, stress en vragen..

Hallo!

Gisteravond was het weer zo ver. En daar baal ik zo van.
En dat allemaal dankzij emoties.. weer benauwd.
Omdat ik gehuild had, zoiets stoms.

Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik het gesprek afgezegd heb, en me ben gaan focussen op huishoudelijke hulp, anders had ik wel vaker gehuild.. Emoties en stress.. dat werkt niet voor astma.
Waarom huilde je dan?
Ja. Das heel simpel. Ik misde mijn vriend.
Maar jullie wonen toch samen?
Ja. Dat klopt.
Ik zal het je een beetje proberen uit te leggen.
Lief werkt 5 dagen in de week, en gaat 2 avonden in de week naar school. Plus 1 avond sporten, 1 avond een klusje doen en voetbalwedstrijd op zaterdagavond..
Mijn week zag er eerlijk gezegd vrij eenzaam uit, en dat ben ik niet gewend.
En als hij 'savonds thuis was, wilde hij VI kijken op de computer of vroeg naar bed omdat hij moe was. Heel logisch en ik begreep het ook.  Maar het weekend is van ons! Nou ja.. niet helemaal.
Ik wilde er op zaterdag even uit, ik bedoel ik zit de hele week thuis, alleen voor boodschappen of iets anders kom ik buiten. Hij wilde dan niet gaan skaten maar wandelen, prima!
In het westerpark in zoetermeer, prima! Onderweg erheen, wilde hij liever even langs zn ouders om te bakken in de zon.. Prima... dan zijn we toch buiten?!  Buiten is er niet van gekomen. Als je het wandelen van de auto naar hun huis en ons huis er niet bijtelt.
En omdat het al wat later in de middag was, moesten we ons zowat haasten om weer terug naar huis te gaan, hij kleedde zich om, en weg was hij. Tot 's avonds 10 uur. En ik lag al bijna in bed. Zondags was het ook niet super, veel te warm in ons appartementje dus voor mij niet te houden. Maar hij wilde rusten. Prima. En 'savonds barstte voor mij de bom. Een grote bom vol emoties.

Meteen daar op volgend de benauwdheidsbui. Blegh. Wel hebben we afgesproken aankomend weekend naar m'n moeder te gaan, de vrijdagavond en zaterdag. Dan hebben we zondag voor ons. Alhoewel ado moet spelen geloof ik.

Nu komt het volgende er dus weer aan. Het gesprek met mijn moeder, ik ben van plan om het haar gewoon uit te leggen en te vragen dat ze wat rekening met me wil houden omtrent binnen roken. Het is April en de zon schijnt in overvloed. Dus lekker buiten roken is nu ook een optie.
Wat de katten betreft, ik hoop er nog over heen te komen alhoewel ik die hoop ook al op gegeven heb. Zolang mijn astma onstabiel is, zal ik heftig reageren op die katten en zal ik mijn extra aeriuspilletje in moeten nemen.

Over katten en verharen gesproken, sinds we gister die van ons een douche cadeau gegeven hadden, nadat we ook het konijn even ontpluist hadden, merk ik wel dat ik minder nies..
Maar wel weer verkouden aan het worden ben. Of is het toch hooikoorts? Vragen, vragen...

Maar goed dat ik hopelijk snel bij de LA terecht kan, ben namelijk nog steeds aan het wachten op de afspraakkaart.

Nou, dit was weer een lang stukje..
Geniet van de zon  *O*
:W