Ben nieuw hier, dus stel me even voor ;-)
23-03-2021 om 16:52 uurHallo allemaal,
Ik ben 54, inmiddels al weer ruim 31 jaar getrouwd met mijn maatje, de liefde van mijn leven. Ja, ja, ik weet het, klinkt misschien een beetke klef, maar is écht waar! Samen hebben we 2 prachtige zoons en een heerlijke dochter gekregen, die elk ook met hun partners samen wonen. De oudste zoon en schoondochter hebben ons zelfs Opa en Oma gemaakt, met hun anderhalf jaar oude dochtertje.
Verder ben ik altijd samen met mijn (hulp)hond Django. Ik ga namelijk al weer ruim 26 jaar op rolletjes door het leven. Daarnaast gebruik ik inmiddels al weer zo'n 16 jaar zuurstof en in de nacht aan de BiPAP, vanwege slaap apneu's.
Ik ben heel positief ingesteld, mijn spreekwoordelijke glas is (bijna) altijd half vol. Ik ben creatief, hou van schilderen, fröbelen, handwerken, maar ook lezen en schrijven. Kortom, verveling ken ik niet! Voordat corona los brak, was ik vaak buiiten te vinden, met mijn Django. Helaas wordt hij nu, voor mijn veiligheid, door anderen uitgelaten en zit ik inmiddels al weer een ruim jaar in een zelf opgelegde lockdown. Maar als er straks voldoende mensen (inclusief ikzelf) gevaccineerd zijn, hoop ik weer lekker naar buiten te kunnen. Gelukkig ben ik ook gek op planten, die ik weer stek en vervolgens met andere liefhebbers, over de post, ruil. Kortom, ik geniet van het leven!
Hopelijk heb ik zo een beetje een indruk gegeven van wie ik ben. Wat ik hier op het Longforum zoek, komt vast later, elders verder aan de orde. Ik ben in ieder geval ook heel benieuwd naar anderen hier. Én, ik ben blij dat er ook nog andere, luchtige topics hier op het forum zijn, waar ik zeker ook graag een kijkje ga nemen.
Hartelijke groetjes, Stekkie
Hoi Stekkie, welkom hier! Het klinkt alsof jij niet zo van het stilzitten bent, ik herken dat wel. Ik hoop voor je dat jij je snel weer veilig genoeg voelt om lekker van het weer en van jouw Django te genieten.
Welkom, ik ben ook nieuw hier op het forum.
Ik zie wat herkenbare dingen in jou verhaal. Het bezig zijn en een echt hondenmaatje en het binnen blijven. Ik heb dat ook gedaan mijn uitjes waren al die tijd ziekenhuis! Gisteren heb ik dat veranderd en ben met man en honden gaan wandelen. Ik hoorde het ruisen van de blaadjes door de wind. Eindelijk weer eens wat anders en met niemand gesproken dus helemaal Corona veilig. Ik hoop dat je dit ook snel weer durft op te pakken, want het kan Corona veilig. Dat ligt er wel aan waar je woont bedenk ik.
Sterkte
Beste #Soosh,
Hartelijk dank voor het fijne welkom hier. Ik ben inderdaad normaal gesproken een behoorlijk bezige bij. Al was daar de afgelopen jaren heel langzaam sluipend verandering in gekomen en werd ik steeds minder mijn actieve zelf. Niet door Corona, maar om een andere rede, waar ik elders op het forum dieper op in zal gaan. Gelukkig is hier weer een positieve verandering in gekomen, sinds eind vorig jaar. Ik ben gelukkig weer mijn eigen actieve 'ikje' terug te worden.
Beste #PjPtje,
wat leuk om te lezen dat je herkenbare dingen in mijn verhaal vindt. Honden zijn geweldig hé. Wat heb je voor hond? Ik ben de afgelopen maanden wel een aantal keer samen met m'n man en Django naar rustige gebieden gereden voor een wandeling; héérlijk!
En afgelopen zaterdag heb ik m'n 1e corona vaccinatie gehad. De 24e krijg ik de 2e en dan hoop ik dat ik ook wat veiliger weer naar buiten kan. Wat zou het heerlijk zijn als we straks voldoende gevaccineerde mensen hebben, die voor groepsbescherming zorgen.
Lijkt me heerlijk om, als het zo ver is, gewoon weer eens ekker in de supermarkt of zo rond te lopen. Maar goed, schrale troost, dit geldt voor heel veel mensen. Het maakt overigens wel dat ik de laatste tijd steeds meer erger aan mensen die klagen dat ze al zo lang niet meer naar een fekstival of zo geweest zijn.
En begrijp me goed, ik misgun niemand dit soort plezier. in tegendeel. Alleen, er zijn zoveel mensen die zoveel meer dingen niet kunnen. En dan heb ik het niet over mezelf, ik bof, met mijn man, m'n schat van een hond, mijn. geweldige zorgteam, die ik liefdevol mijn 'Golden Girls noem. Naast dat ze me helpen met mijn ADL zorg, zijn ze gewoon vriendinnen van me geworden. Ik heb dus niks te klagen. Maar ik schrik soms wel van mijn eigen gedachten, dat ik me zo irriteer aan dit soort klagende mensen. Dit had ik nooit, ik vond (en vind nog steeds) dat ieder recht heeft op z'n eigen gevoel voor leed. Dit soort dingen kun je niet aan elkaar afmeten.
Voorbeeld; Natuurlijk snapt iedereen dat een dwarslaesie (of iets dergelijks), heftiger en veel beperkender is dan de ingegroeide teennagel is voor de buurman. Immers, die ingegroeide teennagel voélt de buurman voortdurend, iedere stap. Het houdt hem misschien wel uit zijn slaap. En verstandelijk gezien snapt de buurman en wie dan ook dat die dwarslaesie heftiger is dan zijn ingegroeide teennagel. Maar dat is geen rede dat de buurman niet zo mogen zeggen hoe pijnlijk en vervelend die teennagel is.
En toch..., irriteer ik mezelf steeds vaker aan mensen die zichzelf zo zielig vinden dat ze dit jaar mogelijk wéér niet op vakantie naar buitenland kunnen. Waarom kost het me steeds meer moeite om begri[ te hebben voor deze mensen. Immers, ook zij ervaren hun eigen 'beperkingen'. Een heel verhaal, het klinkt misschien wel heel zuur en negatief, terwijl ik eigenlijk niet zo in elkaar zit. Het valt me alleen steeds meer op dat mensen die het minst beperkt (lijken te) worden, het hardst roepen en klagen hoe zwaar ze het wel niet hebben. Hopelijk lukt het me snel om deze negatieve gedachtegang weer positief te keren in mijn hoofd. Ik ben trouwens wel benieuwd of er meer mensen zijn die hie tegenaan lopen ;-)
Tot slot wil ik dit bericht toch wel positief eindigen, want ik heb nog steeds een heel goed en mooi leven :-)
@Stekkie ze zeggen wel dat mensen die klagen gelukkiger zijn haha dus laten we dat maar hopen. En zoals je al zegt ieder beleeft alles op zijn/haar manier en iedereen heeft een ander referentiekader, wat ook een enorm verschil veroorzaakt.
Ik kan me de ergernis wel enorm goed voorstellen. Helaas ben ik enorm beperkt door onder andere mijn longen al ruim 3 jaar nu en de lockdown heeft voor mij niet enorm veel veranderd al vind ik het wel lastiger dan gedacht en had ik me erin vergist. Ik ben laatst voor het eerst de supermarkt weer in geweest, even een broodje halen, het was echt even een uitje zo gek eigenlijk en ik vond het heerlijk!
Ik kan me ook ergeren aan leeftijdsgenoten (20-30 jarigen) die maar klagen dat ze niet naar de kroeg kunnen of weet ik het wat. Aan de andere kant heb ik oprecht medelijden met ze dat zij dat nodig denken te hebben om gelukkig te kunnen zijn en te kunnen leven. En ik snap enorm dat ze het allemaal missen en wat ze allemaal missen en dat iedereen het beu is. Wellicht doet het mooie lenteweer van deze week de mens goed en geeft het weer extra positieve kracht, ik word er in ieder geval vrolijk van:D
En ik ben blij dat je wel gewoon veilig de buitenlucht in kan, winkels en openbare ruimtes en dergelijke mijd ik wel, maar buiten en zeker deze dagen is het heerlijk en probeer ik van de frisse lucht te genieten (en van mijn gekke hond die heerlijk maf kan doen haha)
@Nckiie Ik denk dat wij elkaar heel goed begrijpen, als ik je reactie zo lees. Laten we hopen dat er zoveel mogelijk mensen toch het goede blijven zien. Men doet zichzelf echt te kort, door alleen te kijken wat er (even) niet meer is, daardoor zien ze helemaal niet hoeveel moois ze wél hebben. We hebben in deze tijd in ons rijke westen zoveel contact en ontspanningsmogelijkheden. En je hebt gelijk dat mensen vaak ook enorm opknappen van vitamine Z(on) :-)
Heerlijk hé, een hondenmaatje. Wat voor een soort hond?
En ik ben vanmiddag ook weer heerlijk, samen met mijn man, op stap geweest met mijn Labradoodle Django :-)
Dat was écht genieten!
Hou je haaks, Nckiie en alle goeds toegewenst!
@Stekkie Wij hebben een Alaska Malamute die zichzelf enorm grappig en leuk vindt hahaha (hij zou zo zijn eigen show kunnen hebben). Never a dull moment met hem:p
Oh wat leuk een labradoodle! Welke kleur en grootte heb je?
En het was echt enorm lekker weer, het licht schijnt al stofjes vrij te maken waardoor je je prettiger voelt en dan maken we nog niet eens vitamine D aan met deze zonkracht. Ik kijk echt uit naar de zomer met mooi zonnig weer en de bloemen die prachtig bloeien (de hooikoorts nemen we voor lief haha). De tulpen en orchidee in de vensterbank doen het ook super leuk, daar word ik echt helemaal blij van als je ze gewoon ziet stralen.
Jij ook al al het goeds gewenst en geniet van Django!
Ah, wat leuk. Wel feest van herkenning.
Creatief, planten, honden!
En minder actief dan een mens misschien zou willen.. dat ook, maar het mag de pret niet drukken..
Dag Stekkie, ik ben per vandaag nieuw op dit forum. Wat fijn dat jij zo positief en optimistisch bent, prettig om te lezen.
Ik doe ook mijn best om steeds een positieve draai te geven aan de dagen, dat valt niet altijd mee, zeker niet in deze Corona tijd. Ik kan me gelukkig ook goed vermaken met lezen en creatief bezig zijn. Maar....... het is wel soms eenzaam geweest, en dan is het toch prettig als je nog een echtgenoot hebt, dat geeft meer afleiding. Als je alleen bent moet je het soms wel uit je tenen halen . Maar dat lukt me gelukkig toch altijd wel weer. Vooral als de zon lekker schijnt. Gelukkig heb ik wel een hele lieve dochter en schoonzoon en drie kleinzoons.