Voorstellen: drie klaplongen en twee vats operaties
01-09-2020 om 15:53 uurHallo,
Ik ben Geer Engelen 56 jaar en op 8 mei 2020 schrok ik wakker van de wekker en het leek dat er iets knapte en pas daarna kreeg ik het benauwd.. in deze Corona tijd dacht mijn vrouw dat ik de huisarts moest bellen en werk afbellen!! Wat ik ook deed de huisarts vertrouwde het totaal niet en ze zei kom er direct aan.. je was er ook binnen enkele minuten ze vertrouwde erop dat het geen Corona was maar hart.. ze belde eigenlijk direct 112 en ambulance was snel ter plekke.. eenmaal aangekomen op de spoed waren ze ook er van overtuigd dat het geen Corona was maar na onderzoeken en foto bleek het een klaplong te zijn.. drain geplaatst en naar zaal gebracht waar ik 8 dagen hèb gelegen.. na ontslag rustig aan weer opbouwen had een afspraak lopen met bedrijfsarts dat ik na 9 weken weer 2 uurtjes op maandag woensdag en vrijdag zou opbouwen.. ik ben trouwens werkzaam als hovenier. Ik zou op maandag starten maar op zaterdagochtend wakker geworden met dezelfde symptomen en mijn vrouw laten slapen omdat zij bakker is en rond 3:30 haar wakker gemaakt alleen ze ging direct 112 bellen en wederom mijn tweede klaplong weer met een drain opgelost na 7 dagen weer thuis!! Weer opnieuw beginnen met aansterken.. maar vijf dagen later mijn derde klaplong ik keek alleen even opzij!! Weer ambulance en weer een drain was het onderhand wel gewend.. natuurlijk geen pretje maar je weet wat er allemaal gaat gebeuren... toen ik eenmaal op zaal lag en ieder zei bent u er nou weer!!
Later in de middag ben ik opgehaald door speciale ambulance die mij overbracht naar Leidschendam daar zijn ze gespecialiseerd in long operaties de longchirurg zou mij in de loop van de week opereren een VATS operatie. Ik ben er tussen geschoven dus op maandag gelijk geholpen.. een deel van rechterlong bovenaan verwijderd.. daar zaten de vele luchtblaasjes en ze hebben opgeruwd..
na de operatie best snel uit bed gegaan en zelfstandig naar de toilet dat ging allemaal
prima.. ik zeg altijd de meeste mensen gaan dood in bed.. dus zat zoveel mogelijk aan de tafel artsen waren verbaasd.. alleen de drain gaf steeds lekkage aan wat een van de complicaties zijn.. en werd ik opnieuw geopereerd om het te verhelpen dus weer onder narcose!! Dit keer was het wel geslaagd alleen wat een ellende overal nietjes en alles stond strak.. toch gewoon me bed uit en alles zelf doen!! Na drie dagen mocht ik naar huis waar ik nu aan het herstellen ben.. Alleen elke dag die pijn verschrikkelijk zelfs een T-shirt op me huid voelt niet prettig.. het is twee stappen vooruit en dan weer drie terug zo voelt het... gelukkig zijn de nachten wel goed en slaap ik voldoende.. Soms lijkt het van binnen of er kortsluiting is...
Ik moet geduld hebben maar geloof me dat is niet makkelijk.. van een hard werkende man nu bijna vier maanden thuis het begon 8 mei 2020.. ik vind zo weinig over VATS operaties dat ik dit forum tegen kwam en mijn verhaal kwijt kan en dat er andere zijn met hun ervaring en pijnklachten!!
Hoi Geer,
Ik ben ook nieuw hier en herken mijzelf in jou verhaal.
Ik ben Mariël, vrouw van 27, rook niet en drink niet maar ben wel erg lang en slank wat ook een reden kan zijn om gevoelig te zijn voor klaplongen helaas.
Twee jaar geleden heb ik mijn eerste klaplong gekregen aan de linkerkant. In het ziekenhuis een drain geplaatst en na een dag of 4 mocht ik alweer naar huis.
Ik ben eigenlijk nooit bang geweest voor een tweede klaplong. Daarom was de schok ook groter toen ik een week of 6 geleden weer die 'welbekende' steken op mijn borst voelde. Weer naar de spoedeisende hulp. Deze keer bleek het een toppneu te zijn, dus er was maar een klein stukje long dat was ingeklapt. Ze wilden me een dag en een nacht houden en zuurstof toe dienen in de hoop dat mijn lichaam zichzelf weer zou herstellen. De volgende ochtend ging het al een stuk beter en de röntgenfoto's waren goed dus ik mocht naar huis. Twee dagen thuis en toen was het weer mis. Weer heftige steken, en deze keer veel erger dan ik ze tot dan toe gevoeld had. Dus weer terug naar het ziekenhuis. Nu bleek toch mijn gehele linker long ingeklapt te zijn en direct een drain geplaatst en opgenomen. De drain hielp deze keer niet de long wilde niet ontplooien en aanleggen daarom werd door de longartsen besloten dat een VATS operatie noodzakelijk was. Uiteindelijk een bullectomie en een pleurectomie(zelfde als bij jou). Ook ik had bovenin wat bullae zitten die ze hebben weggesneden. Na de operatie ging het in het ziekenhuis goed. Ook snel uit bed en zoveel mogelijk proberen te wandelen. Ook bij mij bleef het "lekken" en de long wou weer niet goed aanleggen en daarom drie dagen na de operatie de thoraxdrain op hoog vermogen gezet. 7 dagen na de operatie was de flow op de thoraxdrain eindelijk 0 en mocht ik naar huis. Ben nu 4 weken thuis. Zou mezelf wel als fit en sportief omschrijven maar ben echt niks meer waard. Heb al eerder zwaardere operaties moeten ondergaan, maar het herstel ging toen veel sneller. Ik begrijp dat herstel tijd nodig heeft maar wat jij zegt ervaar ik net zo. Als de oppervlakkige pijn op de huid rondom de wonden minder wordt worden de pijnscheuten van binnen alleen maar erger. 2 stappen vooruit en weer 3 terug. Ook bij diep inademen een vreemd gevoel in de linker long. De angst op een nieuwe klaplong is zo groot ondanks dat de kans klein is na zo'n VATS. Het vertrouwen in het lichaam is even helemaal weg. Ik heb ook al heel wat afgezocht online en kon ook bijna niks vinden. De onzekerheid wordt zo alleen maar groter want je gaat jezelf afvragen of wat je voelt wel normaal is. Ik ben er ondertussen wel achter dat het niet niks is zo'n operatie en dat er veel lotgenoten zijn bij wie het herstel ook heel lang geduurd heeft. Laten we er dus maar van uit gaan dat we op den duur weer de oude zullen worden maar dat dit helaas veel tijd nodig heeft.
Hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Je bent in ieder geval niet de enige.
Heel veel sterkte en beterschap gewenst!
Jullie allebei heel veel sterkte en beterschap gewenst. Heftig hoor die verhalen. Ik weet alleen dat het herstel lang duurt. Bij mijn schoonzus is ivm longkanker uit voorzorg ook de longkwab verwijderd. Ook zij had veel pijn na die tijd op de huid en de wondjes van de operatie. Ik heb haar toen de tip gegeven om er "blauwe plekken zalf" van Dr. Vogel op te smeren en dat heeft haar erg geholpen. Misschien kunnen jullie er wat mee. Toen die pijn weg was ging het herstel aanmerkelijk sneller.
Hi Aggie!
Wat heftig ook voor je schoonzus zeg. Wel fijn dat ze er dan zo vroeg bij zijn geweest, en op deze manier erger hebben kunnen voorkomen!
En super bedankt voor je tip! Ik had nog nooit van die creme gehoord. Ik ga het zeker uitproberen!
Het gaat nu heel goed met haar en inmiddels is de Long weer volgroeid. Er zitten dus weer 2 volledige longen en haar capaciteit is ook weer voldoende. Nogmaals sterkte. Het gaat vast goedkomen maar neem je tijd voor herstel.
Hallo Mariel,
Bedankt voor jou verhaal dat helpt enorm! Er is weinig tot niks te vinden over onze ingreep enorm veel folders maar die kan ik onderhand wel dromen. Het is juist prettig om te lezen hoe andere het hebben ervaren. En hoe die met de pijn omgaan omdat de pijn elke dag weer anders is. Soms zeurt het of elektrische schokjes binnen in. En de ene keer voelt de huid branderig aan als er een shirt tegen aankomt heel lastig uit te leggen..
Ook heel veel sterkte en beterschap
De tijd zal het leren
Gerard Engelen
Hallo Aggie,
Die crème van Dokter vogel had mijn vrouw ook gekocht alleen vond ik de crème niet prettig op mijn huid.. misschien geef ik het nog een kans..
Fijn om te lezen dat het met je schoonzus beter gaat..
Groetjes Gerard Engelen
Hoi Gerard,
Tja die folders kan ik ondertussen ook wel dromen inderdaad! Wat ze gedaan hebben weet ik ondertussen wel maar hoe de nasleep is kan je niks over vinden!
Deden ze bij jou ook zo luchtig over de operatie? Ze hebben er denk ik twee minuten aan besteed om me uit te leggen wat ze gingen doen. Daarom ging ik er ook van uit dat het gewoon een kleine ingreep was met weinig impact maar daar heb ik me flink in vergist!
Die elektrische schokjes ken ik wel. Ik zeg steeds dat het lijkt alsof iemand met hele hete naalden in mijn buik steekt haha. Weet niet hoe ik het anders moet uitleggen.
De pijn op de huid heb ik vooral op mn buik, maar onder mn borst terwijl de bullae bovenin zaten dus dat is al heel apart! En onder mn oksel bij mn ribben. Dit had ik eerst echt aan de hele linker flank dus er is al wel progressie!
Heb ook het idee dat sommige longartsen je pijn niet helemaal serieus nemen. De operatie is geslaagd en dan is het voor de chirurg klaar. De foto's zijn goed dus dan zit hun taak er weer op. En dan schrijven ze maar weer met het grootste gemak troep voor als oxycodon wat misschien nog wel schadelijker voor het lichaam is.
De artsen zeiden wel dat chronische pijn na een VATS operatie niet heel vaak voorkomt. Ik had namelijk gelezen dat chronische pijn o.a. het vaakst voorkomt na een longoperatie. Maar goed ik probeer gewoon positief te blijven en ga er nog steeds van uit dat we weer de oude worden op den duur!
Doe jij al iets van sport/beweging? En zoja wat? Misschien iets van fysiotherapie?
Fijn weekend alvast!
Groetjes Mariël
Hallo Mariel
Jou verhaal lijkt echt op de mijne. Uitleg kan ik me eigenlijk niet zo herinneren meer en deel met folders. Heb ik zelf niet zo bewust bij stil gestaan.
Mijn vrouw en ik wandelen heel veel en ik wil maandag gaan proberen om te gaan fietsen. Ben niet zo van het sporten. Heb wel oefeningen gedaan die ik mee kreeg vanuit het ziekenhuis. En nog steeds doe.. Je portemonnee met je rechterhand uit je linker achterzak pakken. Je haren kammen zonder kam 🤪 zo oefen je ook al. Ben nogal eigenwijs volgens mij vrouw die zei al ga naar de fysiotherapeut misschien kan hij je helpen.
Het is nu bijna zes weken geleden na de operatie dus wacht alles nog even af.
Ik slikte eigenlijk alleen paracetamol had nog iets maar dat werkte niet. Nu alleen nog paracetamol..
Ik blijf ook zeer positief en wacht af. De 30ste een afspraak met een longarts.
En het klopt na de laatste controle bij de longchirurg en foto, werd er gezegd zoek je grenzen op en dat was het. Dus ben reuze benieuwd bij de longarts.
Wens je ook een goed weekend
Met de vriendelijke groet,
Gerard Engelen