longarts

tillie56

Ik heb verschillende keren de afgelopen maanden een copd-aanval gehad, ik had het erg benauwd en ben beneveld en heb 2 prednisonkuren gehad en heb 2 maal een kuur bruistabletten gehad. Ik heb in eerste instantie de longpolie van het Flevoziekenhuis gebeld, de baliemedewerkster zei dat de longarts met vakantie was en dat ik kontakt moest nemen met mijn huisarts. Dat heb ik gedaan en zij heeft mij een kuur prednison gegeven. Toen kreeg ik ziekenhuis l weer een aanval en kreeg bijna geen lucht meer en moest naar de eerste hulp gaan om beneveld te worden. Toen ging het weer een week goed. Daarna kreeg ik bijna geen lucht meer en heb weer het de longpolie gebeld en kreeg de long-assistente aan de telefoon, in eerste instantie vroeg ze me waarom ik belde, ik zei ik heb pijn opmij borst en krijg bijna geen lucht meer, ze zei tegen mij dat ze zou overleggen en me terug zou bellen. In die tussentijd heeft mijn man de huisarts gebeld en die heeft een ambulance gebeld. Ik heb geen vertrouwen meer in het ziekenhuis en dat heb ik ook tegen ze gezegd. Mijn vraag is hebben jullie ook zoiets meegemaakt en wat is jullie mening hierover?

Daantje

Ik denk dat je bij je eerstvolgende afspraak bij de longarts een plan moet maken wie je wanneer moet bellen want dit werkt niet.

Nckiie

Jeetje wat naar! Die aanvallen alleen al en al helemaal dat er weinig respons komt vanuit het ziekenhuis. Gelukkig heb ik deze ervaring niet. Zodra ik bel maken ze of meteen een afspraak of ik krijg de longverpleegkundig specialist aan de telefoon. Als mijn arts en de longverpleegkundig specialist er niet zijn dan word ik ertussen geschoven bij een andere arts.

Mijn mening is dat ze de situatie lijken te onderschatten en dat je huisarts wel goed handelt! Maak dit bespreekbaar bij de betreffende afdeling of dien een klacht in of iets dergelijks om het bespreekbaar te maken. Hopelijk wordt hun manier van communiceren en de hulp zo verbeterd! Maar maak het zeker bespreekbaar en beargumenteer het en zeg wat het met je doet. Hoe duidelijker, hoe beter ze kunnen inspelen erop en hoe beter ze kunnen verbeteren.

Beterschap en sterkte!

emsepems

N a 50 jaar astma heb ik wisselende ervaringen. Dit heeft mij geleerd bij een nieuwe huis of longarts duidelijke afspraken te maken wie je wanneer moet bellen. Dit werkt goed.

Dus mijn tip: bespreek op korte termijn met je huisarts en longarts wat je doen moet bij benauwd zijn en wie je wanneer moet bellen.

tillie56

Bedankt voor je reactie.

tillie56

Nckiie schreef: »

Jeetje wat naar! Die aanvallen alleen al en al helemaal dat er weinig respons komt vanuit het ziekenhuis. Gelukkig heb ik deze ervaring niet. Zodra ik bel maken ze of meteen een afspraak of ik krijg de longverpleegkundig specialist aan de telefoon. Als mijn arts en de longverpleegkundig specialist er niet zijn dan word ik ertussen geschoven bij een andere arts.

Mijn mening is dat ze de situatie lijken te onderschatten en dat je huisarts wel goed handelt! Maak dit bespreekbaar bij de betreffende afdeling of dien een klacht in of iets dergelijks om het bespreekbaar te maken. Hopelijk wordt hun manier van communiceren en de hulp zo verbeterd! Maar maak het zeker bespreekbaar en beargumenteer het en zeg wat het met je doet. Hoe duidelijker, hoe beter ze kunnen inspelen erop en hoe beter ze kunnen verbeteren.

Beterschap en sterkte!

Bedankt Nckiie

alswel

Op 3 april j.l. ´s nachts, belde ik de doktersdienst. Klacht: erg benauwd. Mijn angst: misschien een aankondiging hartinfarct. De ambulance bracht mij naar het ziekenhuis waar ik op hartbewaking werd opgenomen. Indicatie: te hoge hartslag +/- 170 slagen per minuut. Echter, geen te hoge bloeddruk. Men schreef desalniettemin een bloeddrukverlagend medicijn voor (via een infuus) louter om de hartslag naar beneden te brengen. Hierbij plaspillen, tegen (bijwerking) oedeem: dikke voeten en enkels. 2 Dagen later ontdekte men een longontsteking. De longarts consulteerde mij en legde mij uit dat ik een longontsteking had en daarvoor antibiotica moest gebruiken en hoe ik moest ademen. Omdat ik vertelde dat ik (weliswaar weinig) shag rookte, legde hij mij uit welke gevolgen dit kon hebben. Op 10 april werd ik ontslagen omdat men: de cardioloog en de longarts, vond dat ik voorbeeldig herstelde en thuis de hartmedicatie kon innemen en geleidelijk onder begeleiding van de cardioloog, moest afbouwen. Echter daar werd niet aan voldaan. Men bleef de hartmedicatie voorschrijven. Gevolg: dood moe. Van het alleen maar opstaan uit mijn stoel raakte ik al buiten adem. De kwaliteit van leven was 0,0. Voor mijn ziekenhuisopname heb ik nooit medicatie gebruikt. Nu wordt gesuggereerd dat ik mogelijk een erfelijke hartkwaal en longkwaal heb, die een te hoge en een onregelmatige hartslag veroorzaakt, die mogelijk ook bloedklontjes veroorzaakt, hoewel die zo klein zijn dat die niet kunnen worden waargenomen. Op de bijsluiter van de hartmedicatie en de bloedverdunners en de plaspillen etc. die ik onder meer inneem, staat over enkele medicijnen vermeld dat die een te hoge en een onregelmatige hartslag zelfs boezemfibrilleren kunnen veroorzaken. Nu wordt gedaan alsof ik zonder gebruik van die medicijnen (voor de ziekenhuis opname van 3 april) daaraan al aan heb kunnen lijden. Echter, als men een mooie bloeddruk heeft, nooit pijn aan het hart heeft gehad, nooit heeft geleden aan welke symptomen dan ook die aangeboren hartkwalen teweegbrengen, nooit medicatie heeft gebruikt, begrijp ik de diagnose niet. De cardiologe wil nu, gezien mijn vraagtekens, niet meer met mij communiceren, negeert mij.
Nu zit ik zonder specialist maar ik gebruik, zeer tegen mijn zin, nog wel, volgens mijn overtuiging overbodig, die medicijnen. Omdat ik geen arts ben durf ik er niet mee te stoppen. Omdat bloedverdunners bloedingen kunnen veroorzaken zit ik ook hierover toch dagelijks in angst.

balling

@alswel
Jee, wat een verhaal. En dat die cardiologe niet meer met je wil praten, druist in tegen de eed die zij heeft afgelegd om mensen onder alle omstandigheden te helpen. Zo te zien van een afstandje, zit ze dik fout.

Vraagje: Ben je voor die bloedverdunners onder controle bij de trombosedienst?
Zo ja. Dan zou ik dat probleem ook even daar aankaarten. Mij hebben ze dat daar indertijd het allemaal haarfijn uitgelegd.
Zo nee. Dan zou ik je geen zorgen maken en gewoon bij de voorgeschreven medicatie blijven.

Trek wel aan de bel als je onverklaarbare bloedingen en grote bloeduitstortingen hebt of bloed in de ontlasting (zwarte poep, sorry !)
Blauwe plekken en bloeduitstortingen horen bij anti-stollingsmedicijnen.

Amatia

@tllie56 : Gelukkig niet dezelfde ervaring! Soms wel het idee dat de (para)medici vinden dat er aan COPD-patiënten niet veel eer valt te behalen ....

@alswel : Zou het geen idee voor je zijn om een second opinion aan te vragen. Lijkt me vanwege de serieuze aard van de diagnose niet overdreven. Misschien kan je huisarts je naar een ander ziekenhuis verwijzen?