Toch geen astma. Wat dan wel?

Ik ben 30 jaar, verder gezond, nooit gerookt en heb sinds februari last van benauwdheid. Verder niks, geen hoesten, geen piepen, soms voelt het wel alsof er slijm achterin m'n keel zit, maar ik kan niks ophoesten. Na een aantal weken is ook mijn neusslijmvlies geïrriteerd geraakt. Ik kan geen specifieke prikkel aanwijzen waardoor de benauwdheid ontstaat. Het is er gewoon 24/7, soms meer, soms minder.

De benauwdheid begon in een periode van stress op het werk, dat was ook mijn eerste gedachte qua oorzaak. Maar toen de stress al lang en breed weg was, bleef de benauwdheid. Ik ben twee keer bij de huisarts geweest, allebei de keren kon ze niks aan mijn longen horen en ook saturatie en hartslag waren normaal. De salbutamol die ik meekreeg gaf geen verbetering.

Er is een rontgenfoto gemaakt, daar was niks bijzonders op te zien. De longarts heeft het daarna overgenomen. Ik heb een spirometrie en een CO-diffusietest gedaan. De diffusietest wees niks uit, alle scores waren boven de 100%. De spirometrie gaf een FEV1 van 86% voor ventolin en 92% na. De kenmerkende 'kuil' in de grafiek bij uitblazen (MEF25-75 van 66%).

Als kind heb ik regelmatig bij de huisarts gezeten met bronchitis. Dat volgde altijd op een verkoudheid. Ik had medicijnen, volgens mij een combinatie van ontstekingsremmers en luchtwegverwijders (de oude rotadisks, blauwe). Als ik niet verkouden was, had ik nergens last van en hoefde ik de medicijnen ook niet te gebruiken. Sinds mijn twaalfde heb ik nooit meer klachten gehad, zelfs uberhaupt nauwelijks ziek geweest.

Gezien dit verleden dacht de LA dat het toch astma was. De bloedtest gaf geen allergieën aan. Ik kreeg pulmicort en ventolin, en avamys voor m'n neus. De ventolin deed nog steeds niks, daar ben ik na een week mee gestopt omdat ik er heel onrustig van werd. De avamys heb ik twee maanden gebruikt, dat werkte goed. De pulmicort heb ik twee maanden op de allerhoogste dosering gebruikt, daarna iets verlaagd. Ik voelde wel degelijk verbetering, niet meer benauwd, mijn energie weer terug, kon weer normaal sporten (ik sport veel, hardlopen en waterpolo). Na vier maanden deze medicijnen kwam ik weer terug voor een spirometrie. En wat blijkt? Precies dezelfde waarden als voorheen. FEV1 86%, dit keer gewoon met de pulmicort. En nog steeds hetzelfde verloop van de grafiek. Maar ik voelde me goed!

Ik moest stoppen met de pulmicort (de avamys heb ik weer opgestart omdat mijn neus weer geïrriteerd is) en na twee weken heb ik een histamine-provocatietest gedaan. Mijn longfunctie was geloof ik nog maar 74% aan het begin van de test (had een slechte dag), maar op de histamine reageerde ik niet. Pas bij de allerhoogste dosering begon ik als een malle te hoesten, werd duizelig, maar niet heel benauwd.

Sinds de histamine-test ben ik weer benauwd (neem alleen nog maar avamys). Vandaag weer een gesprek gehad met de LA. We gaan binnenkort nog een hyperventilatietest doen, maar verder weet ze niet goed meer waar ze het moet zoeken. Ze heeft geopperd om een KNO-arts ernaar te laten kijken, maar ik twijfel of dat zin heeft. De neusklachten kwamen pas nadat ik al een paar weken benauwd was.

Mijn vraag dus: als de hyperventilatietest ook niks uitwijst, waar zou u nog naar kijken? Stel dat de benauwdheid bijvoorbeeld hart-gerelateerd is, zou je dan ook een zelfde verloop van de grafiek zien bij een spirometrie? Heeft een inspanningstest nog zin als ik nu zelf tijdens het sporten nagenoeg geen verslechtering merk?

Alvast bedankt voor de moeite.