Frustraties tonen?? hoe doe je dat?
20-10-2010 om 14:34 uurHeee.
Ik heb nu een week opgenomen gelegen in het ziekenhuis. Er is erg veel gebeurt en tegen mij gezegd. ook dingen wat ik erg moeilijk vind en ik niet goed weet hoe ik dit moet tonen/uiten en vooral ook wat ik daar mee bereik.
Iedereen vind het erg om in het ziekenhuis te liggen. Dat vind ik ook net zo goed. Maar ik kon thuis echt niet meer en zat met mn handen in het haar. Inmiddels is dat heuvel verholpen en voel ik me een stuk beter als een week terug en kan ik er nu weer vol goeie moed tegen aan.
Nu wou de zaalarts dat ik meer frustaties ging tonen. Maar hoe moet ik dat tonen? En wat bereik ik er mee? Tuurlijk baal ik er van dat ik niet naar school kan, dat ik niet met mn vriendinnen mee op stap kan etc etc. Maar moet je daar de heletijd maar aan denken en zeggen? je kan toch veel beter positief blijven en denken van eventjes een steuntje in de rug en weer verder er tegen aan? teminste in mijn ogen vind ik dat je daar meer aan hebt, dan dat je boos word en de hele afdeling bij elkaar schreeuwt, scheld en schopt toch?
Hoe doen jullie dat? Ik ben erg benieuwd namelijk en misschien heb ik er iets aan om (ALS er OOOIT een volgende opname komt, het misscihen wel kan tonen of zoiets).
Hee meid,
Ik wil je vooral heel veel succes wensen!
En je weet wat ik vind ;)
Je bent en blijft een kanjer!
Ik vind het knap hoe jij je door alles heen slaat!
Knuf
Hallo Janess,
Kan mij jouw frustratie heel goed voorstellen! Boos worden, schoppen en schelden lucht af en toe geweldig op maar ik ben helemaal met je eens dat positief denken, hoe moeilijk dat soms ook is, de beste weg is. Wat ook vaak helpt: praten met een goede vriend of vriendin, meebrullen met een goeie plaat op de radio, sporten of iets anders doen waar je plezier en ontspanning aan beleeft. Lachen is gezond! Voor de rest sluit ik me bij de vorige reactie aan: je bent een kanjer en dat mag je af en toe best laten zien!Heel veel succes!
nou weet je, ik lig 3 a 4 keer per jaar een week in het ziekenhuis, ik ben heel rustig en onderga alles gewoon zoals het komt Ik kan wel heel zielig gaan zitten wezen en boos zijn maar dat helpt de situatie niet.
wat ik wel geloof is dat emotie,s in je onderbewuste je astma kunnen verergeren mocht het slechter gaan met je..
die zaalarts ziet het als buitenstaander en hij verplaats zich misschien in jou situatie en hij zou vreselijk gefrustreerd zijn, maar je weet wel dat als je zelf iets ondergaat je het veel beter kan handelen..
ik weet het verder niet hoor maar dit is mijn gedachte er achter.
Zoals al eerder benoemd, als ik het huis even voor mezelf heb, zet ik gewoon een aantal nummers van marco borsato op. En dan bler ik gewoon keihard mee.. Of ik ga dansen als m'n lichaam het aankan.
Zulk soort dingen, het kost energie, maar het levert ook weer energie op.